Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ

Η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης σχεδιάζει να επιβάλει το μέτρο της ελεγχόμενης στάθμευσης σε κεντρικούς δρόμους όλων των Δημοτικών Κοινοτήτων. Στο Ε’ Διαμέρισμα θα εφαρμοστεί αρχικά στις οδούς Μαρτίου, Μπότσαρη και Κων. Καραμανλή. Οι υπάρχουσες θέσεις στάθμευσης θα μετατραπούν σε βραχυχρόνιες, επί πληρωμή θέσεις στάθμευσης, τόσο για επισκέπτες όσο και για μόνιμους κατοίκους, μεταξύ 8.00 και 21.00. Η χρέωση υπολογίζεται -με βάση τα σημερινά οικονομικά δεδομένα- σε 2 ευρώ ανά ώρα.

Τη διαχείριση του συστήματος θα αναλάβει ιδιωτική εταιρεία, με σύμβαση 5 χρόνων. Τα συνολικά έσοδα αναμένεται να ξεπεράσουν τα 94.000.000 Ευρώ, τα οποία θα μοιραστούν Δήμος και διαχειρίστρια εταιρεία.

Η σχετικά μελέτη που παρουσιάστηκε πρόσφατα από τη διοίκηση του Δήμου εκτιμά ότι το κόστος μετακίνησης με ΙΧ μέσα στην πόλη θα αυξηθεί τόσο πολύ («κόστος στάθμευσης + χρόνος εύρεσης ελεύθερης θέσης + κόστος πιθανού προστίμου από παράνομη στάθμευση»!, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται) ώστε οι κάτοικοι θα «στραφούν στις αστικές συγκοινωνίες» (!!) και έτσι θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα μετακίνησης, στάθμευσης και ατμοσφαιρικής ρύπανσης της πόλης!!!

Δεν πείθουν. Τα προβλήματα αυτά λύνονται με δημιουργία δωρεάν χώρων στάθμευσης που καλύπτουν τις συνολικές ανάγκες στην πόλη και με δημόσιες, σύγχρονες αστικές συγκοινωνίες στην υπηρεσία του λαού.

Δεν υπηρετούν, όμως, το λαό και τις ανάγκες του η πολιτική Ευρωπαϊκής Ένωσης - κυβέρνησης και οι δήμαρχοι που τη στηρίζουν. Το αντίθετο: η δραστική μείωση της χρηματοδότησης των Δήμων από το κράτος έχει στόχο αυτοί να λειτουργούν ως επιχειρήσεις -μόνοι τους, σε σύμπραξη με ιδιώτες ή και με πλήρη εκχώρηση υπηρεσιών σε ιδιώτες- και να επιβάλουν τέλη, πληρωμές, φόρους και χαράτσια.

Για άλλη μια φορά, λοιπόν, ο δημόσιος χώρος μετατρέπεται σε πεδίο εμπορευματοποίησης κι εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε άλλο ένα χαράτσι.

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Π.Α.ΜΕ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ Δ.Ε.Η.

Η κυβέρνηση με υπουργική απόφαση προχωράει το σχέδιο της για πλήρη παράδοση της Ηλεκτρικής Ενέργειας στα μονοπώλια. 

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ θα είναι τα μεγάλα θύματα, προκειμένου τα μεγάλα μονοπώλια να κερδίσουν. Οι συνεχόμενες αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος αυτό τον στόχο υπηρετούν. 

Τα μέτρα αυτά εντάσσονται στην στρατηγική της Ε.Ε για πλήρη απελευθέρωση-ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας για αυτό και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το σχέδιο ιδιωτικοποίησης όλου του τομέα της ενέργειας (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΔΑΣΦΑ, ΕΛΠΕ). Η στρατηγική αυτή προωθείται με συνέπεια από την συνθήκη του Μάαστριχ μέχρι σήμερα.. 

Οι χαμένοι από την ιδιωτικοποίηση μέχρι σήμερα της ΔΕΗ ήταν:
Τα λαϊκά στρώματα που είδαν την τιμή του ρεύματος με συνεχείς αυξήσεις να ανεβαίνει σε δυσθεώρητα επίπεδα. Εκατοντάδες χιλιάδες αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς σε συνδυασμό με την μείωση των μισθών και την ανεργία. Η ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση θα σημάνει ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις.
Οι εργαζόμενοι στην ΔΕΗ κα στην ενέργεια συνολικά που είδαν τα δικαιώματα τους να πετσοκόβονται. Οι εργαζόμενοι με σταθερή εργασία είναι λιγότεροι από 20.000 και  αυξάνεται η μαύρη εργασία, τα 8μηνα και τα 4μηνα με μισθούς πείνας. Η ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση θα σημάνει την γενική επίθεση σε όποια εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει. 

Κερδισμένα είναι τα μονοπώλια στην ενέργεια που θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη τους. Για αυτό και για τον έλεγχο της ο ανταγωνισμός μεταξύ τους είναι ιδιαίτερα έντονος. 

Την πορεία της ιδιωτικοποίησης την έχουν στηρίξει μέχρι σήμερα οι πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα της ΔΕΗ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ). Όσοι από αυτούς σήμερα διαφωνούν με την πλήρη ιδιωτικοποίηση φορούν τον μανδύα του αντιμνημονιακού και δίνουν όρκους πίστης στην Ε.Ε και την ανταγωνιστικότητα, προσπαθούν για μια ακόμα φορά να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους. 

Η λύση προς όφελος του λαού βρίσκεται στην πρόταση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για ενέργεια λαϊκή περιουσία. 

Σήμερα απαιτείται:
Γραμμή ρήξης με την πολιτική της απελευθέρωσης, με την στρατηγική της Ε.Ε, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Πάλη για ενιαίο αποκλειστικά κρατικό φορέα ενέργειας που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. 

Καλούμε τα συνδικάτα να πρωτοστατήσουν για να μην περάσει αυτή η λαίλαπα. Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ αφορά όλους τους εργαζόμενους.

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Σ.Ε.Τ.ΕΠ.Ε. ΓΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ




Συνάδελφε/σα, εργαζόμενε/η στο Μακεδονία Παλλάς, 

Χρόνια τώρα η αξιοποίηση, η εκμετάλλευση του ξενοδοχείου γίνεται από επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι πατώντας στη δουλειά και τον ιδρώτα των εργαζομένων, αλλά και την ανοχή κράτους και ΙΚΑ, θησαύρισαν. Μετά από μακροχρόνια μίσθωση του ομίλου Δασκαλαντωνάκη, που σε ξεζούμισε, το κτίριο κυριολεκτικά χαρίστηκε στον ίδιο για έναν ακόμη χρόνο, ενώ αργότερα πέρασε στα χέρια του μεγαλοεπιχειρηματία Σαββίδη, με τους εργαζόμενους να έχουν ξεχάσει τι πάει να πει ωράριο, δικαίωμα στη δουλειά, στα πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Τώρα μπαίνει σε νέο κύκλο ξεπουλήματος, που βρίσκει εσένα και τους συναδέλφους σου μισό βήμα πριν την ανεργία, καθώς στη νέα προκήρυξη του διαγωνισμού δεν υπάρχει ούτε μισή φράση που να σας προστατεύει. Το  κτίριο αυτό που είναι περιουσία των εργαζομένων, αποτελούσε πάντα κόλαση για τους ίδιους και χρυσορυχείο για τους επιχειρηματίες. 

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στον επισιτισμό-τουρισμό, το Συνδικάτο επισιτισμού και η Προοδευτική Κίνηση Ξενοδοχοϋπαλλήλων δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν. Σε είχαν προειδοποιήσει για όλα αυτά που έρχονται, για την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, για την κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, για τον κίνδυνο να βρεθείς στο δρόμο χωρίς δικαιώματα. Σε καλέσαμε σε συσπείρωση, σε οργάνωση, να ορίσεις ο ίδιος με το συλλογικό αγώνα την τύχη του ξενοδοχείου προς όφελός σου, προς εξασφάλιση της δουλειάς σου. 

Όλα αυτά τα χρόνια έκανες υπομονή, υπέμεινες πολλά. Αλλαγές στις συμβάσεις, πάνε έλα στους εργολάβους και την επιχείρηση, στέρηση δικαιωμάτων, τρομοκρατία. Και όλα αυτά γιατί   φοβόσουν μη χάσεις τη δουλειά σου, γιατί πίστεψες στους γνωστούς εργατοπατέρες, τα τσιράκια της εργοδοσίας. 

Τώρα ξέρεις πως η ανοχή, ο φόβος σε οδήγησαν σε αδιέξοδο, δε σου διασφάλισαν τίποτα. Δεν υπάρχει πια χρόνος για χάσιμο. Όποιος και αν αναλάβει το ξενοδοχείο (πολύ πιθανό να είναι ο ίδιος επιχειρηματίας), το πρώτο που θα κάνει είναι να σβήσει από το χάρτη κάθε σου δικαίωμα, να σε αντικαταστήσει με νεότερο, πιο φθηνό εργαζόμενο. Είναι ώρα ευθύνης και επιλογής, δύο δρόμοι υπάρχουν μπροστά σου: ή συμβιβασμός και εξαθλίωση ή αγώνας για επιβίωση, για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Ή θα αφήσεις τις συμβιβασμένες δυνάμεις του Σωματείου με τη διοίκηση του ΙΚΑ και τους επιχειρηματίες να ορίσουν το αν θα δουλέψεις, πόσο και με ποιους όρους, να ορίσουν στην ουσία την ίδια σου την ζωή ή θα πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου. 

Ψηλά το κεφάλι! Ο φόβος και η υποταγή δεν ταιριάζουν στους εργαζόμενους. Αγώνας ενάντια στους εκμεταλλευτές μας, αλληλεγγύη, συλλογική δράση, ταξική ενότητα, αξιοπρέπεια είναι τα χαρακτηριστικά μας. 

Σε καλούμε τώρα σε οργάνωση, σε συμπόρευση με το Σ.Ε.Τ.ΕΠ.Ε και την Προοδευτική Κίνηση Ξενοδοχοϋπαλλήλων, να διεκδικήσουμε: 

Να μη χαθεί ούτε μια θέση εργασίας. Με ευθύνη της διοίκησης του ΙΚΑ, να μπει ως προϋπόθεση του διαγωνισμού η διασφάλιση των θέσεων όλων των εργαζομένων στο Μακεδονία Παλλάς.
Εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, κατοχυρωμένα από την κλαδική σύμβαση ξενοδοχοϋπαλλήλων και αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων που είχαν οι εργαζόμενοι πριν την εφαρμογή των διαδοχικών αλλαγών στις συνθήκες εργασίας.

Συνάδελφοι, η υπόθεσή σας δεν είναι ξεκομμένη από τη συνολικότερη επίθεση κυβέρνησης-Ε.Ε-εργοδοτών. Νιώθετε ήδη στο πετσί σας το μαύρο μέλλον που ετοιμάζουν με δουλειά ήλιο τον ήλιο, μισθούς πείνας, χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα. Γι’ αυτό και σε καλούμε σε κοινό αγώνα με τις ταξικές δυνάμεις του κλάδου, που αυτή την περίοδο δίνουν μια τεράστια μάχη σε πανελλαδικό επίπεδο για την κατοχύρωση κλαδικών συμβάσεων εργασίας στον επισιτισμό-τουρισμό. Άμεσος στόχος η υπογραφή σύμβασης στον επισιτισμό, με όρους σαν αυτούς που ίσχυαν πριν από την κατάργησή της. Το ίδιο και για τα ξενοδοχεία και τα ζαχαρώδη με κατάργηση της κατάπτυστης μείωσης του 15%, που υπέγραψε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας με τους αντίστοιχους εργοδοτικούς φορείς. 

Αυτό το χαρακτήρα είχε και η πανελλαδική μέρα δράσης στις 10/7 αλλά και η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων απ’όλη την Ελλάδα στην ΠΟΕΣΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων) και στην ΠΟΞ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων) στις 23/7. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να κλιμακωθεί, να γίνει υπόθεση όλων μας! Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα ανοίξει ο δρόμος για τη διεκδίκηση δικαιωμάτων στη δουλειά και τη ζωή που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗ 25/7

24ωρη απεργία πραγματοποίησαν σήμερα Πέμπτη 25 Ιούλη οι εργαζόμενοι του Αρβανιτίδη συνεχίζοντας την προσπάθειά τους για καταβολή των δεδουλευμένων τριών μηνών. Στις 8:30 το πρωί συγκεντρώθηκαν έξω από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων που οι εργαζόμενοι έχουν καταθέσει ενάντια στην εργοδοσία.

Η ανακοίνωση που εξέδωσε το Πανελλαδικό Σωματείο τους, είναι η παρακάτω:

Εδώ και χρόνια δεχόμαστε τις επιθέσεις και τις απειλές της εργοδοσίας που εντείνονται όσο βαθαίνει η κρίση. Ήταν από τις πρώτες επιχειρήσεις που προσπάθησε να μειώσει το μισθό μας με την αλλαγή των ατομικών μας συμβάσεων. Μπορεί να μην το κατόρθωσε, μετά τη συντονισμένη και συλλογική άρνηση των περισσότερων και την παρέμβαση του κλαδικού (τότε) σωματείου, αλλά βρήκε τις πόρτες και τα παράθυρα που του άνοιξαν διάπλατα οι νόμοι που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - και μετέπειτα συγκυβέρνηση - και έκοψε τα επιδόματα. 

Σήμερα μας οφείλει δεδουλευμένα τριών μηνών (ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΜΑΪΟΥ - ΙΟΥΝΙΟΥ). Στήνει απεργοσπαστικούς μηχανισμούς από τη μία και από την άλλη με διάφορους τρόπους (ψυχολογική πίεση, απειλές, εκβιαστικά διλήμματα) προσπαθεί να αποπληρώσει μέρος των δεδουλευμένων (50%) με διατακτικές. Η εξόφληση των δεδουλευμένων με διατακτικές είναι παράνομη γιατί δεν επιτρέπεται η καταβολή σε είδος παρά μόνο στο επίσημο νόμισμα του κράτους, αλλά και γιατί: 

Μειώνεται στην ουσία ο μισθός μας.
Υποκρύπτεται αλλαγή της ατομικής σύμβασης, κάτι που το επιδιώκει ο εργοδότης μας εδώ και καιρό.
Συμβαίνει την περίοδο που ο εργοδότης μάς οφείλει τρεις μήνες και ήδη βρισκόμαστε σε απόγνωση.
Συμβαίνει κάτω από έναν ιδιότυπο εκβιασμό με στόχο τη διαίρεσή μας, να κάμψει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και να βάλει εμπόδια στο δικαστικό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει.

Η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία στις 29 του Ιούνη έδειξε τη δύναμη των εργαζομένων όταν συλλογικά απαιτούν τα δικαιώματά τους. Είναι σημαντικό, συνάδελφοι, να μην υποκύψουμε στις απαιτήσεις της εργοδοσίας και να μη δεχτούμε τις διατακτικές.

Όλα αυτά, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, που συμβαίνουν στην επιχείρηση που εργαζόμαστε είναι ελάχιστα μπροστά στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που μας ετοιμάζουν και προωθούν:

Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης και των Κλαδικών Συμβάσεων, ώστε ο μισθός και το μεροκάματο να καθορίζονται από την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Νέες περικοπές στον ΕΟΠΥΥ με νέα χαράτσια, κόψιμο διαγνωστικών εξετάσεων, νοσηλίων.
Νέα φοροληστεία για το λαό με τις νέες κλίμακες.
Απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων από το Δημόσιο, με αποτέλεσμα την πλήρη υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας και συνέπεια ο λαός να τις πληρώνει πανάκριβα στους ιδιώτες.
Σχεδιάζονται νέες μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, με μείωση ή και κατάργηση της αποζημίωσης.

Πάλι χαμένοι εμείς οι εργαζόμενοι, για άλλη μια φορά κερδισμένοι οι μεγαλοεργοδότες και οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Στο όνομα της διεξόδου από την κρίση οδηγούν τη ζωή μας στην κόλαση. Με μια ανάπτυξη που θα είναι χτισμένη πάνω στους μισθούς πείνας και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας που επέβαλαν.
Ένα δρόμο έχουμε πλέον. Δυναμώνουμε το σωματείο μας, οργανώνουμε τον αγώνα μας σε κάθε κατάστημα, διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων μας, χωρίς διατακτικές.
Μισθούς και συντάξεις με βάση τις ανάγκες μας.
Ισχυρές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...

Κατά 52% αυξήθηκε σε σχέση με το 2011 η μέση φορολογική επιβάρυνση για μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίοι είδαν το εισόδημά τους να «κατρακυλάει» κατά 18% επίσης σε σχέση με το 2011. 

Συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής και της φορολογικής αφαίμαξης είναι να αυξηθούν σε 1.100.000 οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που ζουν κάτω από το (επίσημο) όριο της φτώχειας, καθώς δήλωσαν μέσο ετήσιο εισόδημα για το 2011 κάτω από 6.000 ευρώ ή λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι 65.185 μισθωτοί και συνταξιούχοι είναι σε κατάσταση εξαθλίωσης καθώς δήλωσαν ετήσιο εισόδημα κάτω από 1.000 ευρώ, όταν μόλις 7.011 φορολογούμενοι σε σύνολο 5,5 εκατομμυρίων φορολογικών δηλώσεων δήλωσαν ετήσιο εισόδημα από 98.000 ευρώ έως 150 εκατομμύρια ευρώ! 

14.640 ευρώ ήταν το μέσο εισόδημα που δηλώθηκε για το οικονομικό έτος 2011 από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ενώ ένα χρόνο πριν το μέσο δηλωθέν εισόδημά τους ήταν 17.928. 

1.654 ευρώ φόρο πλήρωσαν κατά μέσο όρο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι το 2012, ενώ το 2011 πλήρωσαν φόρο 1.091 ευρώ. 

Η φοροεπιδρομή στηρίχθηκε στη μείωση του αφορολόγητου ορίου στις 5.000 ευρώ, στις περικοπές των εκπτώσεων στις δαπάνες και στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών και για τα χαμηλά εισοδήματα.

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ 23/7

Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους να πάρουν μαζικά μέρος στη συγκέντρωση που διοργανώνουν τα συνδικάτα των εργαζομένων στο εμπόριο και τις υπηρεσίες και οι ενώσεις των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων την Τρίτη 23 Ιούλη 2013 στις 20:00, Αριστοτέλους με Τσιμισκή. 

Να δώσουμε αποφασιστική απάντηση στην προσπάθεια της κυβέρνησης των πολυεθνικών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων να καταργήσουν μια ακόμα κατάκτηση των εργαζομένων την ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ.

Πριν 103 χρόνια κατακτήθηκε η κυριακάτικη αργία με σκληρούς αγώνες της εργατικής τάξης και τώρα θέλουν να την καταργήσουν γυρίζοντας την Ιστορία έναν αιώνα πίσω.

Η Κυριακή 3 του Γενάρη του 1910 ήταν η μέρα που κατοχυρώθηκε και εφαρμόστηκε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η κυριακάτικη αργία. Ηταν μια μεγάλη κατάκτηση της εργατικής τάξης κι όλων των μεροκαματιάρηδων και μισθοσυντήρητων ανθρώπων της χώρας μας.

Το εργασιακό καθεστώς που επικρατούσε ως τις 31 του Δεκέμβρη του 1909 για όλους τους εργάτες της Ελλάδας είχε πολλά χαρακτηριστικά των σκλάβων, όπου περνούσαν ολόκληρη τη ζωή τους μέσα στα εργοστάσια και τις φάμπρικες, δουλεύοντας 12ωρο, 14ωρο και 16ωρο χωρίς σταματημό, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ξεκούραση, χωρίς μιας μέρας άδεια για ανάπαυση.

Υπήρχαν εργάτες που είχαν χρόνια ολόκληρα να δουν τον ήλιο και το φως. Νύκτα έφευγαν από το σπίτι τους, νύκτα γύριζαν. Κι αυτό γινότανε ασταμάτητα χρόνια και χρόνια.

Η κυριακάτικη αργία ήταν μια ιστορική νίκη όλης της εργατικής τάξης της χώρας μας, ένας ιστορικός σταθμός κι αφετηρία οργανωμένης ταξικής πάλης.

Η εργατική τάξη δεν πρέπει να παγιδευτεί σε τεχνητά διλήμματα, γιατί οι απαιτήσεις του κεφαλαίου δεν σταματούν στους εργαζόμενους στα εμπορικά καταστήματα, αρχίζουν απ' αυτούς, ενώ αποσκοπούν στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνολικά. Στόχος τους είναι να πλήξουν την εργατική τάξη, στο σύνολό της, επιβάλλοντας συνθήκες καταναγκαστικής δουλειάς, παρόμοιες με εκείνες πριν την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Είναι ανάγκη να δώσουμε από κοινού απάντηση εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι στα μονοπώλια που ρημάζουν τη ζωή της εργατικής τάξης και αφανίζουν τους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους αυξάνοντας τα κέρδη τους καθημερινά.

Την Τρίτη 23 Ιούλη να δείξουμε στην κυβέρνηση, στην μεγαλοεργοδοσία, στην Ευρωπαϊκή Ενωση ότι έχουμε δύναμη, έχουμε αποφασιστικότητα, να τους βάλουμε εμπόδια. Να υπερασπίσουμε τη ζωή μας.

Με τις οικογένειές μας κατεβαίνουμε στη συγκέντρωση των συνδικάτων, των αυτοαπασχολούμενων.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ 
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 23 ΙΟΥΛΗ ΣΤΙΣ 20:00 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΤΣΙΜΙΣΚΗ.

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ 21/7

Μετά την επιτυχημένη κινητοποίηση της Παρασκευής 19/7 στον ΟΑΣΘ και τη δέσμευσή του για το σβήσιμο προστίμων οι Επιτροπές Ανέργων θα πραγματοποιήσουν την Κυριακή 21/7 μια ακόμα σημαντική κινητοποίηση που αφορά τον ΟΑΣΘ:

Το ραντεβού είναι στις 9:30 το πρωί στο τέρμα των λεωφορείων στο σιδηροδρομικό σταθμό. Θα επιβιβαστούμε στο λεωφορείο για Επανομή και θα μπλοκάρουμε τα ακυρωτικά μηχανήματα των εισιτηρίων ως μέσο πίεσης για τη διεκδίκηση δωρεάν μετακίνησης του κοινού προς την παραλία της Επανομής καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Το δικαίωμα της πρόσβασης στην παραλία είναι αυτονόητο και θα πρέπει να είναι δωρεάν, ειδικά σήμερα που οι οικονομικές δυσκολίες έχουν αυξηθεί λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Οι διακοπές εκτός πόλης αποτελούν άπιαστο όνειρο για πολλούς, αλλά ακόμα και το να πάει μια 4μελής οικογένεια στην παραλία της Επανομής από τη Θεσσαλονίκη με το αστικό λεωφορείο μπορεί να αποτελεί εμπόδιο αν αναλογιστούμε ότι πήγαινε-έλα χρειάζονται 8 εισιτήρια (με πάσο για τα παιδιά, η τιμή βγαίνει γύρω στο 5ευρω). Αν μάλιστα πρόκειται για ανέργους, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο.

Κατά συνέπεια, ακόμα και μέσα στο καλοκαιρί η δράση οφείλει να συνεχίζεται και οφείλουμε να ενισχύσουμε όλοι με την παρουσία μας την κινητοποίηση.

Κυριακή 21 Ιουλίου, στις 9:30 το πρωί, στο τέρμα των λεωφορείων στον σιδηροδρομικό σταθμό, διεκδικούμε δωρεάν μετακίνηση των λεωφορείων του ΟΑΣΘ προς την Επανομή.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠ' ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΝ Ο.Α.Σ.Θ. 19/7


Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η κοινή κινητοποιήση των Επιτροπών Ανέργων ανατολικής Θεσσαλονίκης (Ε' Διαμερίσματος, Τούμπας, Καλαμαριάς, κέντρου) το πρωί της Παρασκευής 19 Ιούλη στον ΟΑΣΘ.

"Κλιμάκιο" της κινητοποίησης ανέβηκε στα γραφεία του ΟΑΣΘ και συναντήθηκε με τη διεύθυνση, όπου δόθηκαν 16 πρόστιμα για ακύρωση, τα οποία είχαν επιβληθεί σε άνεργους, φοιτητές και μαθητές, με άλλα λόγια σε άτομα που αδυνατούν να πληρώνουν εισιτήριο για τη μετακίνησή τους.

Η διεύθυνση δεσμεύτηκε να διαγράψει τα πρόστιμα στην επόμενη συνέλευση του ΔΣ. Να σημειώσουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που οι Επιτροπές Ανέργων απαιτούν διαγραφή προστίμων. Τέτοιες κινήσεις πραγματοποιούνται συστηματικά με επιτυχία και φυσικά θα συνεχίσουν να γίνονται.

Ακολούθησε διάλογος με τη διεύθυνση του ΟΑΣΘ:

Zητήθηκε να πραγματοποιούνται κάθε Κυριακή δωρεάν τα δρομολόγια του λεωφορείου για Επανομή, ώστε οι άνεργοι και όλος ο κόσμος γενικότερα να μπορούν ελεύθερα -χωρίς κόστος- να έχουν πρόσβαση σε μια κοντινή παραλία, δραστηριότητα η οποία θα πρέπει να είναι διαθέσιμη στον καθένα σε μια εποχή όπως η σημερινή που οι οικονομικές δυσκολίες αυξάνονται (θα πραγματοποιηθεί κινητοποίηση γι' αυτό το λόγο την Κυριακή 21/7, αναμείνατε ανακοίνωση προσεχώς).

Η διεύθυνση απάντησε πως δεν περνάει από το χέρι της κάτι τέτοιο. Η συζήτηση επεκτάθηκε στη βασική απαίτηση των Επιτροπών Ανέργων όσον αφορά τον ΟΑΣΘ: να έχει κάθε άνεργος δωρεάν μετακίνηση με τις αστικές συγκοινωνίες. Απαίτηση η οποία τίθεται στον ΟΑΣΘ συστηματικά, σε κάθε κινητοποίηση που πραγματοποιείται. Μας δόθηκε η πληροφορία πως είναι πιθανό να υλοποιηθεί η χορήγηση πάσο για ανέργους. Αν ισχύει κάτι τέτοιο θα μπορούμε να μιλάμε για μεγάλη επιτυχία των Επιτροπών Ανέργων...

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

ΣΒΗΣΙΜΟ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ Ο.Α.Σ.Θ. 19/7

Οι Επιτροπές Ανέργων Θεσσαλονίκης έχουν προγραμματίσει κινητοποίηση την Παρασκευή 19 Ιουλίου, στις 10:30 το πρωί στα γραφεία του Ο.Α.Σ.Θ. (Παπαναστασίου με Μπότσαρη) με σκοπό το σβήσιμο προστίμων που επιβλήθηκαν σε επιβάτες που αδυνατούσαν να χτυπήσουν εισιτήριο. Όσοι βρίσκονται υπό καθεστώς επιβολής προστίμου ας δώσουν το παρών στην κινητοποίηση κατά προτίμηση έχοντας μαζί τους την κάρτα ανεργίας τους ή το φοιτητικό τους πάσο, ώστε να διαγραφούν τα πρόστιμά τους.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 16ης ΙΟΥΛΗ

Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ χαιρετίζει τις χιλιάδες των απεργών και των διαδηλωτών που ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια και τις δυσκολίες έδωσαν μαζικό μαχητικό παρών στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα. Έδειξαν στους μεγαλοεργοδότες, στην κυβέρνηση και στην τρόικα πως όσο και να προσπαθούν, ένα σημαντικό κομμάτι της εργατικής τάξης και του λαού μας συνολικά, ΔΕΝ υποτάσσεται, δε σκύβει το κεφάλι και μπορεί να γίνει η σπίθα που θα φουντώσει τη φωτιά που θα τους κάψει. 

Το ΠΑΜΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να είναι η απεργία όσο γίνεται πιο πετυχημένη, για να ξεπεραστούν ο φόβος και οι αυταπάτες. Χωρίς αυτή την προσπάθεια των δυνάμεων του ΠΑΜΕ αναμφισβήτητα η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. 

Η επίθεση μας αφορά όλους! Δεν πρέπει να περάσει η διαίρεση των εργαζόμενων σε νέους και παλιούς, δημόσιους και ιδιωτικούς κοκ. Η επίθεση σήμερα στους εργαζόμενους του Δημοσίου τομέα επηρεάζει σήμερα κάθε εργατική οικογένεια. Οι απολύσεις καθηγητών, νοσηλευτών, εργαζόμενων στους Δήμους, οι ελλείψεις στην παιδεία και την υγεία αφορούν κάθε εργάτη και εργάτρια. Η αλληλεγγύη, η ενότητα των εργαζόμενων είναι ουσιαστική απάντηση στον πόλεμο που έχει κηρυχτεί στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Δεν είναι σύνθημα αλλά αποτέλεσμα δράσης σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς. 

Η απεργία ήταν από την αρχή υπονομευμένη από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Η συμμετοχή των εργαζομένων θα μπορούσε και έπρεπε να ήταν μεγαλύτερη. Δεν αντιστοιχούσε στην οξύτητα των προβλημάτων και στο μέγεθος της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη. Αυτοί που την αποφάσισαν δεν έχουν την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, η γραμμή και τα αιτήματα της απεργίας δε μπορούσαν να εμπνεύσουν και να συσπειρώσουν. Οι ίδιες αυτές ηγεσίες ούτε ήθελαν, ούτε θέλουν τη σύγκρουση στον τόπο δουλειάς, να οργανώσουν στους κλάδους παραγωγής και των υπηρεσιών τους εργαζόμενους ενάντια στους εργοδότες και υπό αυτές τις συνθήκες ούτε ο χρόνος οργάνωσής της δεν ήταν επαρκής. 

Η κατάσταση αυτή δείχνει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεπεράσουν το φόβο και τη μοιρολατρία και να μετατρέψουν την αγανάκτηση και την υποταγή σε οργάνωση και δράση στη δουλειά, στη γειτονιά, παντού. Η οργή και η αγανάκτηση από μόνες τους δεν αρκούν. 

Παράλληλα δεν πρέπει να ανέχονται τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές και τα τσιράκια της εργοδοσίας. Δεν έχουν σχέση με τις ανάγκες της εργατικής οικογένειας, αποτελούν ξένο σώμα για το εργατικό κίνημα. Το ίδιο ισχύει για τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, τους «ανανήψαντες» ΠΑΣΚίτες και άλλους, που ετοιμάζονται να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. 

Όλοι μαζί δουλεύουν για την υπονόμευση και την υποταγή του συνδικαλιστικού κινήματος στη μεγαλοεργοδοσία, στις σημερινές και μελλοντικές κυβερνήσεις. Όλοι αυτοί που πετάνε δήθεν αγωνιστικές κορώνες και επαναστατικά συνθήματα για «πολιτική απεργία» και «απεργίες διαρκείας» είναι οι πρώτοι απεργοσπάστες στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους. Όλοι αυτοί που κόπτονται για την ενότητα της εργατικής τάξης και για δήθεν προωθημένες ενέργειες εγκαλώντας το ΠΑΜΕ για κάθε λόγο και αιτία, στη σημερινή απεργία δεν έκαναν απολύτως τίποτα για την προετοιμασία και την επιτυχία της. 

Ενδεικτικά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΟΤΟΕ, ΠΝΟ, ΠΑΣΕΝΤ (ναυτιλιακοί), ΦΑΜΑΡ στη Βοιωτία, Γκλάξο, Αλάπις, ΙΟΝ, ΗΣΑΠ και ΜΕΤΡΟ, στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων με άξονα τα Σούπερ Μάρκετ και τα πολυκαταστήματα (Άττικα, Σκλαβενίτης κοκ), όχι απλά ήταν απεργοσπάστες, δε συμμετείχαν και δεν πήραν μέτρα για την επιτυχία της απεργίας αλλά σε αρκετούς χώρους ούτε ΔΣ πραγματοποιήθηκαν ούτε ανακοίνωση βγήκε. Αυτά είναι κάποια από τα πολλά «λόγια και έργα» του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Έχουμε πολλά ράμματα για τη γούνα τους. 

Η επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου θα συνεχιστεί. Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει και θα φέρει νέα εξίσου αντιλαϊκά, αντεργατικά νομοσχέδια κατ΄ εντολή των μονοπωλίων, ντόπιων και ξένων. Η παρεμπόδιση των μέτρων που έχουν ψηφιστεί και αυτών που σχεδιάζονται να ψηφιστούν απαιτεί οργάνωση και δράση στους τόπους δουλειάς. Δεν υπάρχουν σωτήρες που θα σώσουν την εργατική τάξη, αν η ίδια δεν ορθώσει το ανάστημά της. Σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς είναι ανάγκη να δυναμώσει η διαφώτιση και η ενημέρωση για τις εξελίξεις, να μπουν όλοι οι εργαζόμενοι στη συζήτηση. Είναι ανάγκη η ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ σε κάθε χώρο δουλειάς και η κοινή δράση με τα άλλα λαϊκά στρώματα. Έτσι θα διαμορφώσουμε τους όρους ανασύνταξης του κινήματος, παρεμπόδισης αλλά και γενικής αντεπίθεσης.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΠΑΓΚΑΛΟ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΗΣ!

Του Προκόπη Κωφού
Τμήμα Χημείας ΑΠΘ

-Πώς τα φάγατε τα λεφτά;
(ποιος την κάνει άραγε αυτή την ερώτηση; μήπως κάποιος που ήδη έχει καταλήξει πως η κρίση οφείλεται στο ότι φαγώθηκαν τα λεφτά; και ποια ακριβώς λεφτά είναι αυτά; μήπως προφανώς αυτά που δανείστηκε το κράτος; μήπως κάνοντας αυτή την ερώτηση υποβάλουμε ταυτόχρονα την ιδέα πως η κρίση οφείλεται στο χρέος του κράτους και πουθενά αλλού;).

-Πώς φάγαμε τα λεφτά; Σας διορίσαμε! 
(αυτή είναι φυσικά η απάντηση του κυρίου Πάγκαλου και επιβεβαιώνει για να μην μείνει καμιά αμφιβολία σ' αυτόν που παρακολουθεί αυτή τη σύντομη «συνομιλία» πως η κρίση οφείλεται αποκλειστικά στο κράτος, στο χρέος του, στις σπατάλες του και στη διαφθορά των πολιτικών, δημιουργώντας το σύνδρομο της κατά Πάγκαλο ερμηνείας της κρίσης!).

Με αυτή την ερώτηση και αυτή την απάντηση, από την οποία αποκαλύπτεται η διαφθορά τους και τίποτα παραπάνω, κατάφεραν να αξιοποιήσουν προπαγανδιστικά εκ των υστέρων και την ίδια τους τη διαφθορά προς όφελός τους για να δώσουν μια ερμηνεία της κρίσης που τους βόλευε, αφήνοντας στο απυρόβλητο τον αποκλειστικό υπεύθυνο της κρίσης, τον καπιταλισμό! Αφού κάποιοι θα κατηγορούνταν οπωσδήποτε, καλύτερα να κατηγορηθούν το πολιτικό σύστημα και οι ούτως ή άλλως αναλώσιμοι πολιτικοί, που έτσι κι αλλιώς κατηγορούμενοι θα ήταν, κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει τις ευθύνες τους, παρά να κατηγορηθεί ο καπιταλισμός! Αυτούς ας τους κατηγορούσαν, αν έμενε στο απυρόβλητο ο καπιταλισμός, θα διασώζονταν κι αυτοί και όχι απλά θα διασώζονταν, αλλά μπορεί να συνέχιζαν να έχουν και την κυβέρνηση ακόμα, όπως και έγινε! Στο κάτω-κάτω από την απάντηση στο ερώτημα για τα λεφτά προκύπτει πως δεν κέρδισαν τίποτα οι ίδιοι προσωπικά, για το καπιταλιστικό σύστημα ουσιαστικά φρόντιζαν για να μην τους φύγει η πελατεία και τα πρόβατα από το μαντρί και για να μπορούν να συνεχίζουν τις πολιτικές που ασκούσαν! Αυτά τα περί πολιτικού κόστους που λένε είναι προπαγάνδα για αφελείς. Αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν να είναι οι ίδιοι, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, στην κυβέρνηση, αλλά να ασκούνται αυτές οι πολιτικές που ασκούσαν είτε ο ένας είτε ο άλλος και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα όταν η Νέα Δημοκρατία το 2009 αντί να μείνει στην κυβέρνηση που υποτίθεται πως ήταν ο σκοπός της, το έπαθλο του υπολογισμού του πολιτικού κόστους, έκανε εκλογές που ήταν βέβαιο πως θα χάσει. Ποιο πολιτικό κόστος λοιπόν υπολόγιζαν;

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους! Αυτή η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα δεν οφείλεται στο κράτος και τη λειτουργία του και πιο συγκεκριμένα δεν οφείλεται ούτε στο χρέος του, ούτε στις σπατάλες του, ούτε στους μισθούς που έδινε στη συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων του που είχαν προσληφθεί για να καλυφτούν οι ανάγκες του, αλλά ούτε και στους μισθούς που έδινε σ’ αυτούς που είχαν προσληφθεί ρουσφετολογικά και δεν χρειάζονταν! Αυτή η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα, όλη η Ευρώπη και όλος ο κόσμος οφείλεται αποκλειστικά στον καπιταλισμό και τη λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς». Η κρίση δεν είναι κρίση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσε το κράτος και του χρέους του, αλλά μια απολύτως αναμενόμενη καπιταλιστική κρίση που οφείλεται στην εδώ και δεκαετίες υπερσυσσώρευση κεφαλαίων που δεν μπορούν να αναπαραχθούν, δεν μπορούν δηλαδή πλέον να αποφέρουν κέρδη, γιατί δεν υπάρχουν αγοραστές για τα προϊόντα που παράγονται ή θα μπορούσαν να παραχθούν από τις νέες επενδύσεις που θα μπορούσαν να γίνουν από τα κεφάλαια που έχουν συσσωρευτεί με αποτέλεσμα να έχει ήδη αρχίσει η διαδικασία καταστροφής αυτών των κεφαλαίων, να κλείνουν δηλαδή επιχειρήσεις, να απολύονται εργαζόμενοι, να χάνουν την αξία τους τα ακίνητα, να υπάρχει αδυναμία επιστροφής των δανείων, να επέρχεται η ύφεση και να έχουμε μέσα από αυτή την πορεία καταστροφής των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων αυτή την κρίση που αντιμετωπίζει όχι μόνο η χώρα μας, αλλά και η Ευρώπη και όλος ο κόσμος! Με αυτή την κολοσσιαίων διαστάσεων καπιταλιστική κρίση λόγω των ασύλληπτων κεφαλαίων που έχουν συσσωρευτεί, αρκεί να σκεφτεί κανείς τα 40 τρις που χρωστούν όλα τα κράτη του κόσμου στους δανειστές, συνυφαίνονται και τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω της ανόδου των ανερχόμενων καπιταλιστικών οικονομιών (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), οπότε η συνολική κατάσταση και οι προοπτικές των ευρωπαϊκών χωρών επιδεινώνονται ασφυκτικά.

Προς το παρόν βέβαια το σύστημα επιβιώνει με την εξαθλίωση των εργαζομένων, τη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μέσω των οποίων εξασφαλίζουν ακόμα και μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ένα αποδεκτό γι αυτούς επίπεδο κερδοφορίας. Να δούμε όμως τι θα γίνει όταν θα εξαντληθούν και αυτά τα μέσα που προς το παρόν διαθέτουν, όταν δηλαδή οι εργαζόμενοι θα έχουν φτάσει στον πάτο, όταν η μεσαία τάξη θα έχει δραστικά συρρικνωθεί και όταν όλο τον δημόσιο πλούτο θα τον ελέγχουν πλήρως τα μονοπώλια. Πώς θα εκτονωθεί τότε η αδυναμία τους να πουλήσουν και να έχουν κέρδη, να συνεχίζουν να αναπαράγονται δηλαδή τα κεφάλαιά τους; Η συνέχεια τέτοιων καταστάσεων είναι γνωστή από το παρελθόν, ένας γενικευμένος πόλεμος στον οποίο καταστρέφονται δραστικά τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια και οι παραγωγικές δυνάμεις και ο καπιταλισμός με τα μονοπώλια που θα έχουν διασωθεί και θα έχουν επικρατήσει αρχίζει πάλι την ανάπτυξη μέσα από τα ερείπια, με εκατομμύρια νεκρούς, με εκατομμύρια σακατεμένους, με εκατομμύρια εξαθλιωμένους, όπως έγινε στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μιλούν βέβαια για νέες επενδύσεις και για νέες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν και δικαιολογούν την απροθυμία για επενδύσεις με την έλλειψη ρευστότητας ή την έλλειψη κινήτρων και διευκολύνσεων του κράτους προς τους επίδοξους επενδυτές. Το περίεργο είναι πως αυτά τα λένε θερμοί υποστηριχτές του καπιταλιστικού συστήματος που κατά τα άλλα ομνύουν στο όνομα της «επιχειρηματικότητας». Πώς την εννοούν αυτή την επιχειρηματικότητα; Γιατί οι ήδη υπάρχουσες επενδύσεις χρειάζονται χρήματα, δηλαδή ρευστότητα για να λειτουργήσουν; Πού είναι τα κέρδη και τα κεφάλαιά τους από την εποχή των παχιών αγελάδων; Γιατί οι νέες επενδύσεις πρέπει να γίνουν με δανεικά, πρέπει δηλαδή να προηγηθεί η ενίσχυση της ρευστότητας; Γιατί αυτοί που έχουν τα κεφάλαια δεν τα επενδύουν οι ίδιοι και προτιμούν να τα δανείζουν για να κάνουν τις επενδύσεις άλλοι; Τι σόι επενδυτές και κεφαλαιοκράτες είναι αυτοί που χρειάζονται οπωσδήποτε τα κίνητρα, τις διευκολύνσεις και την υποστήριξη του κράτους, για να κερδίσουν και να προκόψουν; Και γιατί ενώ όλα αυτά τα κίνητρα, οι διευκολύνσεις και η υποστήριξη από το κράτος (βλέπε ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα) έχουν δοθεί, αυτοί εξακολουθούν να μην κάνουν επενδύσεις; Αυτός είναι ο καπιταλισμός; Πού είναι η πρόοδος που υποτίθεται εξασφαλίζει; Αυτό το περίφημο κίνητρο του κέρδους τι έγινε; ξεφούσκωσε;

Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι η έλλειψη ρευστότητας, ας σκεφτεί κανείς πάλι όλα αυτά τα ασύλληπτα ποσά των τρις που έχουν ήδη δανειστεί! Που έχουν πάει όλα αυτά; Δεν είναι κεφάλαια που θα έπρεπε να είχαν ήδη συμβάλει σε μια ανάπτυξη κολοσσιαίων διαστάσεων; Φυσικά θα απαντήσει κανείς πως συνέβαλαν στην ανάπτυξη που υπήρξε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά τι είδους ανάπτυξη ήταν αυτή όταν τώρα όλα αυτά τα ποσά δεν μπορούν και δεν υπάρχει καμιά προοπτική να επιστραφούν και απλά κρατούν καθηλωμένους και δέσμιους όλους τους λαούς για να συνεχίζουν να πορεύονται σύμφωνα με τις πολιτικές που υπαγορεύονται από τα συμφέροντα των καπιταλιστών;

Επενδύσεις σε κλίμακα τέτοια ώστε να ανατραπεί η ύφεση και να επιστρέψουν οι καπιταλιστικές κοινωνίες στην ανάπτυξη σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, αδυναμίας δηλαδή του κεφαλαίου να αναπαραχθεί, δεν γίνονται και ούτε πρόκειται να γίνουν, γιατί πολύ απλά έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια να πωλούνται ή να πωληθούν αυτά που ήδη παράγονται ή θα παραχθούν με τις νέες επενδύσεις. Στα πλαίσια βεβαίως του ανταγωνισμού και του αδυσώπητου πολέμου μεταξύ των μονοπωλίων πάντα θα γίνονται κάποιες επενδύσεις, αλλά στο βαθμό που θα στέφονται οι νέες επενδύσεις με επιτυχία θα καταστρέφονται κάποιες άλλες από τις ήδη υπάρχουσες, γιατί η αγοραστική δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο δεν είναι απλά συγκεκριμένη, αλλά περιορίζεται ήδη δραστικά ακόμα περισσότερο. Με άλλα λόγια, πού θα βρεθούν οι αγοραστές για τα νέα προϊόντα που θα παραχθούν; Να γιατί δεν γίνονται επενδύσεις και ούτε πρόκειται να γίνουν όσο είναι σε εξέλιξη η καπιταλιστική κρίση και δεν έχουν καταστραφεί τα κεφάλαια που δεν μπορούν να αναπαραχθούν! 

Αλλά και πώς θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση που διαμορφώθηκε λόγω της καπιταλιστικής κρίσης χωρίς ανάπτυξη; Ιδού η θανάσιμη αντίφαση, ενώ οι παραγωγικές δυνατότητες των σύγχρονων κοινωνιών είναι τεράστιες, ο καπιταλισμός σε κατάσταση προχωρημένης σήψης από τα αδιέξοδα της ίδιας του της λειτουργίας δεν μπορεί να προσφέρει στον εργαζόμενο απολύτως τίποτα, μόνο την εξαθλίωση και τον πόλεμο του εξασφαλίζει!

Η σημερινή κατάσταση λοιπόν δεν ερμηνεύεται ως κρίση χρέους του κράτους ή ως κρίση του «όλοι μαζί τα φάγαμε» κι αυτό αποδεικνύεται ως εξής: Αν το κράτος δανειζόταν και σκόρπιζε τα δανεικά μοιράζοντάς τα δεξιά κι αριστερά σε μισθούς υπαλλήλων που δεν έπρεπε να είχαν προσληφθεί ή δίνοντας μεγαλύτερους μισθούς σε υπαλλήλους που έπρεπε να είχαν προσληφθεί, αυτά τα λεφτά δεν μεταφέρονταν έστω κι έτσι στην πραγματική οικονομία, δηλαδή στην «ελεύθερη αγορά»; Δεν θα έπρεπε λοιπόν να περιμένουμε πως, παρά τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα το κράτος, που υπογράφτηκαν ήδη τρία μνημόνια για να «διασωθεί» και να μπορέσει υποτίθεται να επιστρέψει αυτά που δανείστηκε, αυτή η «ελεύθερη αγορά» με τα κέρδη που αποκόμισε επί δεκαετίες από τα δις της σπατάλης του κράτους δεν θα έπρεπε να ανθεί; Γιατί δεν ανθεί και έχουμε εδώ και πολλά χρόνια συρρίκνωση του ΑΕΠ, ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και μαγαζιά και επιχειρήσεις που κλείνουν; Αυτοί για να «ερμηνεύσουν» την κρίση και να ξεγελάσουν το λαό δείχνουν το κράτος, τη διαφθορά του, τις σπατάλες του και τα χρέη του! Για να ερμηνευτεί όμως η κρίση αυτό που πρέπει να αναλυθεί είναι η πραγματική οικονομία, η ύφεση, η ανεργία και οι επιχειρήσεις που κλείνουν. Αν είναι έτσι όπως τα λένε και ισχύει η δική τους ερμηνεία, αυτά τα προβλήματα και τα χάλια της πραγματικής οικονομίας υπάρχουν σε μικρότερο βαθμό επειδή το κράτος σπαταλούσε και θα ήταν ίσως ακόμα μεγαλύτερα αν το κράτος δεν σπαταλούσε!

Η απάτη την οποία διαπράττουν αυτοί που ερμηνεύουν την κρίση ως κρίση χρέους του κράτους είναι πως ταυτίζουν σκόπιμα τα χάλια του κράτους και την ενδεχόμενη ανόρθωσή του με τη συνολική οικονομία. Μας λένε λοιπόν πως αν το κράτος αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους του, τότε θα αντιμετωπιστεί η κρίση! Ποια κρίση θα αντιμετωπιστεί; Ακόμα κι αν το κράτος λύσει το δικό του πρόβλημα, πού θα δουλέψουν οι άνεργοι; Γιατί θα σταματήσουν οι επιχειρήσεις να κλείνουν; Πώς θα επέλθει η ανάπτυξη; Μήπως η ανάπτυξη θα χρηματοδοτηθεί πάλι από το κράτος που μη έχοντας πρόβλημα χρέους θα βγει πάλι στην ελεύθερη αγορά και θα αρχίσει να δανείζεται ξανά; Δηλαδή θα αρχίσει πάλι ο φαύλος κύκλος της μεταφοράς των κεφαλαίων των δανείων του κράτους στους ιδιώτες, που ενώ δεν κάνουν επενδύσεις βλέπουμε τα ονόματά τους να φιγουράρουν στις λίστες Λαγκάρντ; Επομένως, η κρίση δεν προκύπτει από τους πολιτικούς, το κράτος και τη λειτουργία του, αλλά από τη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς, από τον καπιταλισμό.

Πέραν αυτών, που είναι μια απάντηση επί της ουσίας για την ερμηνεία της κρίσης υπάρχει και ένα άλλο επιχείρημα στο ίδιο ζήτημα. Αν η κρίση οφειλόταν στο κράτος και στο χρέος του, γιατί σε όλη την Ευρώπη ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες υπάρχει κρίση και ασκούνται αντίστοιχες πολιτικές όπως εδώ, μείωσης των μισθών και περιορισμού του κοινωνικού κράτους; Μήπως κι εκεί σκορπούσαν τα κρατικά λεφτά και τα μοίραζαν δεξιά κι αριστερά; Μήπως κι εκεί είχαν τέτοιο κράτος σαν το δικό μας που σπαταλούσε; Μήπως αυτές οι «σπατάλες» των κρατών είναι κι αυτές καπιταλιστικό χαρακτηριστικό; Βεβαίως σ’ αυτές τις χώρες, προς το παρόν τουλάχιστον, τα «χάλια» φαίνεται να είναι λιγότερα, αλλά γιατί; Επειδή εμείς σπαταλούσαμε περισσότερο; Όχι! Τα «χάλια» τους φαίνεται να είναι λιγότερα γιατί αυτοί ήταν από πάντα πιο αναπτυγμένοι, είχαν το προβάδισμα στην τεχνολογία και την παραγωγή και η υπεροχή τους αυτή τους δίνει τώρα τη δυνατότητα να μεταφέρουν προς το παρόν το «πρόβλημά» τους στους ασθενέστερους!

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει πως η ερμηνεία να αποδίδεται η κρίση στους πολιτικούς και στις πολιτικές τους είναι μια μεγάλη πλάνη και μια μεγάλη απάτη. Και μια δεύτερη ακόμα μεγαλύτερη πλάνη και απάτη είναι πως η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί από τους πολιτικούς και τις πολιτικές τους!

Το γεγονός πως φτάσαμε στο σημείο να μην συμφέρει στους καπιταλιστές να κάνουν επενδύσεις και πως εδώ και δεκαετίες τους συμφέρει κατά κύριο λόγο να δανείζουν και όχι να επενδύουν απευθείας οι ίδιοι τα κεφάλαιά τους, εξ ου και τα σαράντα τρις του χρέους των κρατών όλης της γης, αποκαλύπτει πως η προωθητική δύναμη της προόδου στον καπιταλισμό έχει εξαντληθεί και έχουμε περάσει ήδη στη φάση της σήψης του. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί πια να οδηγεί στην πρόοδο των κοινωνιών, παρά μόνο στην πρόοδο μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών και στην αυξανόμενη εξαθλίωση των εργαζομένων.

Η οπισθοδρόμηση, η οικονομική κρίση στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες στον εικοστό πρώτο αιώνα όπου και τα μέσα παραγωγής έχουν βελτιωθεί αφάνταστα και ο πλούτος που μπορεί να παραχθεί αμύθητος είναι όχι απλά μια σοβαρή ένδειξη, αλλά η απόδειξη πως το καπιταλιστικό σύστημα αποτελεί πλέον τροχοπέδη στην πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού, βρίσκεται στα όριά του και έχει εισέλθει στο δικό του μεσαίωνα. Η μερική και σταδιακή καταστροφή των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων και η εξαθλίωση των εργαζομένων που συντελούνται εν μέσω σφοδρών ανταγωνισμών, ποιος θα χάσει τα λιγότερα, μπορεί να εκτονώνει προσωρινά την καπιταλιστική κρίση και να οδηγεί σε προσωρινές ανακάμψεις, χωρίς να διακόπτεται στο παραμικρό η πορεία εξαθλίωσης των εργαζομένων, δεν μπορεί όμως να αναστρέψει την πορεία της παρακμής των καπιταλιστικών κοινωνιών, γιατί η διαδικασία συσσώρευσης του κεφαλαίου, η πηγή της καπιταλιστικής κρίσης, συνεχίζεται και θα συνεχίζεται όσο θα επικρατεί αυτό το σύστημα. Πόσο θα κρατήσει αυτός ο μεσαίωνας; Δύσκολο να το προβλέψει κανείς! Οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες και ίσως ραγδαίες! Η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε κοσμοϊστορικές εξελίξεις!

Οι συνέπειες της κρίσης και του ανελέητου ανταγωνισμού των μονοπωλίων, δηλαδή η εξαθλίωση και ο πόλεμος, μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού και έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος των λαών όλου του κόσμου, που θα τον επιβάλουν οι εργαζόμενοι με τη δική τους εξουσία. Ας φροντίσει ο κάθε λαός για τη δική του πορεία και στη διαδρομή είναι βέβαιο πως θα συναντήσει και τους άλλους λαούς που θα έχουν χαράξει κι αυτοί τη δική τους! Αυτή η πορεία για κάθε λαό δεν είναι καθήκον για να εκπληρωθεί κάποιο ιδεώδες, είναι ανάγκη κι αυτή η ανάγκη θα οδηγήσει όλους τους λαούς του κόσμου σ’ αυτή την κοινή πορεία!

ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ 16/7

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥΣΤΙΣ 10.30 π.μ., ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 16 ΙΟΥΛΗ

Να δείξουμε ότι δεν σκύβουμε το κεφάλι, ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε, να συναινέσουμε στην αντιλαϊκή πολιτική που μας θέλει σκλάβους. 

Το ΠΑΜΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους να δώσουμε μαζική, μαχητική απάντηση στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία, την ΕΕ που με το νέο πολυνομοσχέδιο που φέρνουν στη Βουλή επιδιώκουν να σαρώσουν ότι απέμεινε από τα εργατικά δικαιώματα σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. 

Σε κάθε χώρο δουλειάς, ένα να είναι το σύνθημα: Συλλογικά, μαζικά συζητάμε και αποφασίζουμε την συμμετοχή μας στην 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 16 ΙΟΥΛΗ. 

Ο βιομηχανικός εργάτης, ο οικοδόμος, ο ναυτεργάτης, ο ξενοδοχοϋπάλληλος, ο εμποροϋπάλληλος, ο δημόσιος υπάλληλος να γίνουμε μια ενωμένη αγωνιστική γροθιά, οικοδομώντας την πιο ισχυρή, σταθερή, την πιο πλατιά ενότητα που έχει ανάγκη η πάλη των εργαζομένων, κόντρα στην υποταγή και το συμβιβασμό. 

Η κυβέρνηση φέρνει στη βουλή νομοσχέδιο με το οποίο: 

Ο μισθός και το μεροκάματο που θα παίρνουν οι εργαζόμενοι θα καθορίζεται με βάση τις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Καταργούν την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τις κλαδικές συμβάσεις. 

Φέρνει νέες περικοπές στον ΕΟΠΠΥ με νέα χαράτσια, κόψιμο διαγνωστικών εξετάσεων, νοσηλίων, με αποτέλεσμα να τις πληρώνει από την τσέπη του ο εργαζόμενος προς όφελος των επιχειρηματιών. 

Μέσα από το φορολογικό νομοσχέδιο επιβάλλει νέα φοροληστεία για το λαό με τις νέες κλίμακες, έτσι ώστε ο εργαζόμενος, τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν από το πρώτο ευρώ. 

Χιλιάδες εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα οδηγούνται στην απόλυση. Υπάρχει σχεδιασμός για νέες μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, με μείωση ή κατάργηση της αποζημίωσης. 

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, 

Ξέρουμε τις δυσκολίες που έχει μια απεργία. Ξέρουμε τις πιέσεις και τις απειλές που ασκεί κάθε φορά η εργοδοσία. Ξέρουμε την άθλια προπαγάνδα που κάνουν η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της ΜΜΕ. 

Γνωρίζουμε τι σημαίνει οργάνωση της απεργίας και τι δουλειά απαιτείται για την επιτυχία της. Όμως πρέπει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια. Η ανάγκη της απεργίας υπάρχει γιατί με τα νέα μέτρα που θέλουν να περάσουν τσακίζουν τη ζωή μας, το μέλλον μας, εμάς και των παιδιών μας. Ξέρουμε τι κίνημα χρειαζόμαστε και με ποια κατεύθυνση και προοπτική για να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική.

Η μεγαλύτερη δυσκολία για την οργάνωση και αυτής της απεργίας έχει να κάνει με τη στάση των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος. 

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και οι δυνάμεις που επηρεάζουν, που αποφάσισαν την απεργία δε μπαίνουν μπροστά για την επιτυχία της, δεν παλεύουν, δεν θέλουν τη σύγκρουση με την καπιταλιστική εργοδοσία, με αυτούς που μας κλέβουν και μας στερούν τη ζωή. Δεν θέλουν σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική, με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλοί, καλύπτουν την απεργοσπασία. 

Δεν θέλουν και δεν επιδιώκουν, δεν πρωτοστατούν στην οργάνωση για την επιτυχία της απεργίας.

Γιατί οι εργατοπατέρες παλιοί και νέοι πιστεύουν στον ίδιο θεό. Ότι οι εργαζόμενοι και εργοδότες είμαστε μια οικογένεια. Είναι συνεργάτες και συνεταίροι των καπιταλιστών και συνυπογράφουν μειώσεις μισθών και μεροκάματων. 

Θέλουν ένα κίνημα νεροκουβαλητή στα σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου, ένα κίνημα που θα παλεύει για την καπιταλιστική ανάπτυξη όπου οι εργαζόμενοι πάλι θα πληρώσουν το τίμημα όπως πλήρωσαν ακριβά την καπιταλιστική κρίση. 

Το ΠΑΜΕ έχει κατ’ επανάληψη καταγγείλει αυτήν την στάση! 

Παρά τις επιφυλάξεις, το ΠΑΜΕ σας καλεί να πάρετε την υπόθεση της επιτυχίας της απεργίας στα δικά σας χέρια. 

Να μην αφήσουμε τη ζωή μας στα χέρια κάποιων «σωτήρων». Το ΠΑΜΕ θα συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις γιατί εμείς πιστεύουμε στο δίκιο της εργατικής τάξης, πιστεύουμε στη δύναμη της που μπορεί αν το καταλάβει να σαρώσει τους εκμεταλλευτές της και κάθε λογής συνοδοιπόρο τους. 

Γιατί εμείς έχουμε προοπτική που αμφισβητεί όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά την μήτρα που δημιουργεί μνημόνια και κάνει κόλαση τη ζωή του λαού, την εξουσία των μονοπωλίων. 

Κλείστε τ’ αυτιά σας στις σειρήνες και τις τρομοκρατικές εκκλήσεις «τώρα όχι αγώνες τα κεφάλια μέσα», να βάλουμε όλοι πλάτη για την ανάπτυξη που έρχεται, για τη νέα Ελλάδα όπως λέει η κυβέρνηση. Μια ανάπτυξη που θα είναι χτισμένη πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης της ζωής των λαϊκών στρωμάτων. 

Ο σκοπός και ο στόχος των δυνάμεων του κεφαλαίου είναι να δώσουν αποφασιστικό χτύπημα στους εργαζόμενους και στο κίνημα τους. 

Καμία επανάπαυση, κανένας εφησυχασμός. Η επίθεση του κεφαλαίου βρίσκεται σε εξέλιξη και θα κλιμακωθεί. Από τη μια ο κόσμος των μονοπωλίων με τα στηρίγματά του και απ’ την άλλη ο κόσμος της δουλειάς με τα συνδικάτα του και τα συνθήματά του, που γράφουν με μεγάλα γράμματα ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Δίνουμε απάντηση με οργάνωση, αγώνα, αγώνα αντεπίθεσης ως την τελική νίκη του λαού. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος. 

Παλεύουμε για τα δικαιώματα που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Αντιστεκόμαστε και απορρίπτουμε τα αντεργατικά σχέδια που προωθεί άμεσα η κυβέρνηση.   

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 16 ΙΟΥΛΗ 
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 
ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΙΣ 10.30 π.μ.

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

ΙΔΟΥ Η "ΑΝΑΠΤΥΞΗ" ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑΖΟΥΝ...

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Λίγους μήνες μετά την κατάρρευση της «Λίμαν Μπράδερς» που σήμανε την επίσημη εκδήλωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η Λετονία ήταν μια από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες που οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, ήδη από το Δεκέμβρη του 2008. Για την ακρίβεια, στην περίπτωση της Λετονίας, λειτούργησε υβριδικά το «μεικτό» σχήμα που αργότερα, στην περίπτωση της Ελλάδας, βαφτίστηκε «Μηχανισμός Στήριξης», μιας και η «σωτηρία» της Λετονίας ανατέθηκε σε ένα μηχανισμό δανειοδότησης, στον οποίο συμμετείχαν, εκτός από το ΔΝΤ, και πιστωτές από την Ευρωζώνη.

Ένας από τους πρώτους όρους για τη δανειοδότηση της Λετονίας ήταν η περικοπή των δαπανών στο χώρο της Παιδείας. Το αποτέλεσμα ήταν από τα 1.000 εκπαιδευτικά ιδρύματα που διέθετε η χώρα, μετά την έφοδο του ΔΝΤ να κλείσουν πάνω από 100, δηλαδή περισσότερο από το 10% των σχολείων.

Το κλείσιμο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, που σε μεγάλο βαθμό λειτουργούσαν και ως κέντρα γύρω από τα οποία κινείτο η οικονομία σε μικρές περιφέρειες και κωμοπόλεις, επέφερε απόλυτο οικονομικό μαρασμό, με σωρεία λουκέτων σε μικρά μαγαζιά, μαζική μετανάστευση και κατάργηση ολόκληρων χωριών από το χάρτη. Υπολογίζεται ότι στο πλαίσιο της «σωτήριας» πολιτικής που εφαρμόστηκε στη Λετονία, το 10% του πληθυσμού της μετανάστευσε στο εξωτερικό.
Ταυτόχρονα, στα μέτρα που υποβλήθηκε η Λετονία ήταν η μείωση των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων, που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπέρασε και το 50%, οι αθρόες απολύσεις στο δημόσιο τομέα που οδήγησαν στην ανεργία το 30% των υπαλλήλων, η εκτίναξη των φόρων, ενώ οι δαπάνες για τη συντήρηση των νοσοκομείων μειώθηκαν κατά 40%. Από τα 121 που λειτουργούσαν στη χώρα το 2006, το 2009 είχαν απομείνει 54 και εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος του 2013 δε θα υπάρχουν περισσότερα από 24!

Η παρέμβαση του ΔΝΤ στη Λετονία, στη βάση του «μεικτού» σχήματος που προαναφέραμε, είχε ως αποτέλεσμα την πτώση του ΑΕΠ κατά 24% σε δυο μόλις χρόνια και την εκτίναξη της ανεργίας στο 23%! 

Οσο για την πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης που ακολουθήθηκε -για τη «σωτηρία» πάντα της Λετονίας- μεταφράζεται σήμερα ως εξής: Ο βασικός μηνιαίος μισθός (μεικτά) στη Λετονία είναι 132 ευρώ, το 40% και πλέον του πληθυσμού της ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας... 

Σημείωση 1η: Ολων αυτών των «επιτευγμάτων» στη Λετονία ηγήθηκε ένα εγχώριο πολιτικό προσωπικό, το οποίο αποδίδει τιμές στους ναζί και στους συνεργάτες του Χίτλερ επί γερμανικής κατοχής... 

Σημείωση 2η: Ολα αυτά τα «επιτεύγματα» οδήγησαν σε κοινωνική καταστροφή και, τώρα, μετά από 4 χρόνια αδίστακτης πολιτικής, όταν πια η κατάσταση έφτασε στον πάτο και ο λαός στα Τάρταρα, η χώρα εμφανίζει πλέον την πολυπόθητη για τους καπιταλιστές «ανάπτυξη». Πρόκειται για την ανάπτυξη των κεφαλαιοκρατικών κερδών, που αναπτύσσονται πάνω στα κοινωνικά ερείπια... 

Σημείωση 3η: Ολα αυτά τα «επιτεύγματα» ήταν που οδήγησαν την ΕΕ να κάνει αποδεκτή, την περασμένη Τρίτη, την αίτηση της άρχουσας τάξης της Λετονίας για είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη, αφού εκπληροί πια εκείνα τα κριτήρια «ανάπτυξης» με τα οποία λειτουργεί η ευρωενωσιακή καπιταλιστική βαρβαρότητα... 

Σημείωση 4η: Ολα αυτά τα «επιτεύγματα» και προδήλως αυτού του τύπου η «ανάπτυξη» είναι που, προφανώς, σαγηνεύουν τόσο την ελληνική πλουτοκρατία όσο και τους εταίρους της ΕΕ και του ΔΝΤ, σε βαθμό μάλιστα, που, όπως θυμόμαστε, πέρσι τέτοιον καιρό, τον Ιούνη του 2012, η κυρία Λαγκάρντ, είχε προβεί στην περίφημη εκείνη σύστασή της προς τον ελληνικό λαό να ακολουθήσει το «πετυχημένο» παράδειγμα της Λετονίας... 

Σημείωση 5η: Οι θιασώτες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας παίρνουν παραδείγματα, όπως αυτό της Λετονίας, για να καταλήξουν στη γνωστή τους θεωρία: «Ο καπιταλισμός θα καταφέρει και πάλι -λένε- να ξεπεράσει τη νέα κρίση του». Και πράγματι, ο καπιταλισμός καταφέρνει να ξεπερνά τις κρίσεις του. Αλλά πάντα το καταφέρνει με έναν και μοναδικό τρόπο: θυσιάζοντας στο βωμό της δικής του σωτηρίας, θυσιάζοντας στο βωμό της σωτηρίας των μονοπωλίων, τον πρώτο παραγωγικό πλούτο της κοινωνίας, τον παράγοντα άνθρωπο. Η Ιστορία είναι κατάσπαρτη αποδείξεων ότι φιλολαϊκή λύση και έξοδος από την κρίση μέσα στα όρια του καπιταλισμού δεν υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Εκείνο, συνεπώς, που απαιτείται για την έξοδο από την κρίση, αλλά για μια έξοδο προς όφελος των λαών, προς όφελος του ελληνικού λαού, είναι η έξοδος από το φαύλο κύκλο της όποιας νέας -και κατά πάσα πιθανότητα αναιμικής- καπιταλιστικής «ανάπτυξης». Αναιμική «ανάπτυξη» που, όταν και αν προκύψει, αφ' ενός θα έχει επιτευχθεί πάνω σε ένα κοινωνικό «νεκροταφείο», αφ' ετέρου η νομή των αποτελεσμάτων της θα γίνει και πάλι από τους κεφαλαιοκράτες. Με μια κουβέντα: η έξοδος από την κρίση, για να είναι φιλολαϊκή, ή θα ισοδυναμεί με την έξοδο από τον καπιταλισμό, ή δεν πρόκειται να υπάρξει.

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ 11/7

Κινητοποίηση οργανώνει το Π.Α.ΜΕ. την Πέμπτη 11 Ιούλη, στις 19:30 στο άγαλμα Βενιζέλου, ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε αυτή την εβδομάδα. 

Το περιεχόμενο του πολυνομοσχεδίου εν τάχει:

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ:

Καθιερώνει φορολογία τριών κλιμακίων για μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίοι για τα φετινά τους εισοδήματα θα πληρώσουν φόρο εισοδήματος:
22% για τα πρώτα 25.000 ευρώ
32% για το εισόδημα 25.001 - 42.000 ευρώ
42% για τα επιπλέον ποσά

Καταργεί κάθε αφορολόγητο όριο.

Καταργεί τις εκπτώσεις για τα παιδιά, δηλαδή, τη μείωση του φόρου που ίσχυε ανέκαθεν για τις οικογένειες με ανήλικα τέκνα. Το αποτέλεσμα αυτής της πρωτοφανούς επιλογής θα είναι νέα επιβάρυνση 270 ευρώ για όσους έχουν ένα παιδί, 540 ευρώ για τις οικογένειες με δύο παιδιά και 2.550 για όσες οικογένειες έχουν τρία παιδιά.

Kαταργεί φορολογικές «εκπτώσεις» που ισχύουν για στοιχειώδεις δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών. Ετσι, δε θα ισχύουν πλέον:
Η έκπτωση φόρου λόγω πληρωμής ενοικίου.
Η έκπτωση φόρου για την πληρωμή τόκων στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας.
Η έκπτωση φόρου για έξοδα φροντιστηρίων για τα παιδιά.

Επιβάλλεται φορολογική κλίμακα - καταστροφή για τους αυτοαπασχολούμενους. Η νέα φορολογική κλίμακα που αποφάσισε να επιβάλει η κυβέρνηση έχει δύο μόλις κλιμάκια και προβλέπει:
Συντελεστή 26% για εισοδήματα μέχρι 50.000 ευρώ.
Συντελεστή 33% για μεγαλύτερα εισοδήματα.
(Να σημειώσουμε ότι από φέτος οι αυτοαπασχολούμενοι καλούνται να πληρώσουν αυξημένο «τέλος επιτηδεύματος», το οποίο φτάνει ήδη τα 650 ευρώ, ενώ κάθε μήνα πρέπει να πληρώνουν τουλάχιστον το 20% του εισοδήματός τους για εισφορές προς το ασφαλιστικό τους ταμείο.)

Πρόσθετους φόρους θα αναγκαστούν να πληρώσουν χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, λόγω των νέων αυξημένων τεκμηρίων διαβίωσης που προβλέπονται στο νομοσχέδιο.

Καθιερώνουν ειδικό τρόπο φορολόγησης εσόδων από ενοίκια. Για ενοίκια μέχρι 12.000 ευρώ θα ισχύει συντελεστής 11%, ενώ για τα μεγαλύτερα έσοδα από νοίκια ο συντελεστής θα είναι 33%.

Την ίδια στιγμή οι φοροελαφρύνσεις του κεφαλαίου είναι χτυπητές:
«Ρίχνουν» κατά 15 ολόκληρες μονάδες το συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων. Μέχρι σήμερα ο φόρος που πλήρωναν οι μερισματούχοι υπολογιζόταν με συντελεστή 25%. Τώρα θα υπολογίζεται με 10%! Με αυτόν τον τρόπο οι φόροι που πληρώνουν οι μεγαλομέτοχοι των επιχειρηματικών ομίλων μειώνεται κατά 60%!

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ:

Απολύσεις στο δημόσιο (θέλουν τάχα να καταπολεμήσουν και την ανεργία!). Πλέον, αρκεί μία απλή υπουργική απόφαση και θα είναι δυνατή η κατάργηση θέσεων σε όλο το δημόσιο τομέα, όπως επίσης και η μετάθεση υπαλλήλων. Έτσι, η εκάστοτε κυβέρνηση θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να απολύσει όσους υπαλλήλους θέλει, πετυχαίνοντας δύο πράγματα: το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων ΚΑΙ στο δημόσιο, όπως επίσης τη συρρίκνωση των κρατικών/δημόσιων υποδομών/υπηρεσιών που θα μετατραπούν σε πεδίο δράσης ιδιωτικών επιχειρήσεων που επιδιώκουν να αυξήσουν την κερδοφορία τους εισβάλωντας σε αυτούς τους κερδοφόρους τομείς (γδέρνοντας κι άλλο την τσέπη μας), όπως για παράδειγμα η παιδεία, η υγεία κ.α.

Καταργούνται ειδικότητες όπως: σχολικοί φύλακες, δημοτική αστυνομία, διάφορες ειδικότητες καθηγητών κ.α.

Κατώτατος μισθός: Όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο ο κατώτατος μισθός «...θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών, και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών». Μέχρι το 2017 ο κατώτατος μισθός θα παραμείνει στα 586 ευρώ μεικτά και 511 για τους κάτω των 25 ετών, ενώ μετά το 2017 θα καθορίζεται ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, ότι χρειάζεται το κεφάλαιο για να είναι ανταγωνιστικό και να εξασφαλίζει την κερδοφορία του. Δηλαδή δεν θα έχουμε να κάνουμε με μια σταθερή κατάσταση. Επίσης, επιχειρείται να αποτελέσει παρελθόν η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και οι συλλογικές συμβάσεις γενικά. Προωθείται η διαφοροποίηση στους κατώτατους μισθούς ανάλογα με την ηλικία, τη γεωγραφική περιοχή (π.χ. τα ποσοστά ανεργίας της περιοχής) κλπ παραμέτρους. Τίποτα το σταθερό δηλαδή...

ΑΣΦΑΛΙΣΗ:

Υπάρχει στο νομοσχέδιο πρόβλεψη για πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, νοσηλεία και φυσικοθεραπείες από ιδιώτες παρόχους στους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα Υγείας, λόγω μη λειτουργίας των μονάδων του -όπως τα εργαστήρια του πρώην ΙΚΑ- ή γιατί υπάρχουν μεγάλες αναμονές. Προβλέπει ότι οι μηνιαίες δαπάνες γι' αυτές τις εξετάσεις καθορίζονται με υπουργική απόφαση και δεν μπορούν να υπερβαίνουν το ένα δωδέκατο των εγκεκριμένων πιστώσεων του ΕΟΠΥΥ. Σε αντίθετη περίπτωση, το «υπερβάλλον ποσό» θα αναζητείται απ' τον ΕΟΠΥΥ, από τους ιδιώτες παρόχους.
Μ' άλλα λόγια, καθιερώνονται οι λεγόμενοι «σφαιρικοί προϋπολογισμοί» σε μηνιαία βάση, όπου κριτήριο δε θα είναι η επιστημονική εκτίμηση του γιατρού για τον άρρωστο, αλλά το προϋπολογισμένο κόστος. Μ' αυτό το προϋπολογισμένο κόστος θα καλύπτεται π.χ. μόνο μία αξονική τομογραφία για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ενώ αν χρειαστεί και κάποια άλλη, το πιο πιθανό είναι να την πληρώσει ο ασθενής.

Προς αυτήν την κατεύθυνση, οδηγούν και οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης που συμπληρωματικά στις διατάξεις του νομοσχεδίου ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας: Να προσλάβει ιδιωτικές εταιρείες στον ΕΟΠΥΥ, οι οποίες θα κάνουν -όπως οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες- «κλινικό έλεγχο» με τον ίδιο τρόπο στους δημόσιους και ιδιωτικούς παρόχους υγείας. Μέσα από αυτούς τους ελέγχους, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αρνούνται να καλύψουν κάποια κόστη απ' τις νοσηλείες των ασφαλισμένων τους, που χρεώνουν τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, μειώνοντας έτσι τα έξοδά τους κατά 25-30%. Το ίδιο θα κάνει, όπως είπε ο υπουργός Υγείας, και ο ΕΟΠΥΥ, γιατί «δεν έχει σημασία αν τα λεφτά χάνονται σε έναν ιδιώτη ή στο δημόσιο». Ετσι, δηλαδή, ο ΕΟΠΥΥ, που χρηματοδοτείται αποκλειστικά με χρήματα των εργαζομένων, θα μπορεί «να κόβει» εξετάσεις και απ' τη δημόσια μονάδα Υγείας με τον «ίδιο ακριβώς τρόπο».
Πρόσθετο εργαλείο στον περιορισμό των παροχών αποτελούν και οι προβλεπόμενες ποινές για φαρμακοποιούς, γιατρούς, φυσικοθεραπευτές και συμβεβλημένους παρόχους με τον ΕΟΠΥΥ, καθώς και το «γράμμα και το πνεύμα» είναι στην κατεύθυνση της μείωσης των δαπανών και όχι οι ανάγκες του ασθενούς.
Ηδη απ' τη λειτουργία του (1.1.2012) ο ΕΟΠΥΥ λειτούργησε ως πάροχος και αγοραστής υπηρεσιών υγείας με λογιστική λογική στη βάση του εξορθολογισμού των δαπανών υγείας.
Εν πρώτοις μειώθηκε η κρατική επιχορήγηση από 0,6% σε 0,4% επί του ΑΕΠ. Με την εφαρμογή του νέου Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ) του ΕΟΠΥΥ (Νοέμβρης 2012) και σε συνδυασμό με προηγούμενες -και νεότερες- αποφάσεις συμμετοχών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι ασφαλισμένοι υπέφεραν, μεταξύ των άλλων, με τα παρακάτω χαράτσια και περικοπές:

Η μεσοσταθμική συμμετοχή των ασφαλισμένων για την προμήθεια φαρμάκων αυξήθηκε από 9% που ήταν το 2010 σε 17% το 2012, ενώ με τις μετριότερες προβλέψεις θα διαμορφωθεί σε 22-24% για το 2013. Πλέον επιβαρύνονται με συμμετοχή 25% και οι χρόνια πάσχοντες για φάρμακα που δε σχετίζονται άμεσα με την κύρια πάθησή τους.
Επιβλήθηκε συμμετοχή 15% για εξετάσεις που γίνονται στα συμβεβλημένα διαγνωστικά κέντρα, όπου εξωθούνται οι ασφαλισμένοι λόγω των κλειστών εργαστηρίων του πρώην ΙΚΑ και των ατέλειωτων ουρών στις υπόλοιπες δημόσιες δομές Υγείας. Μέχρι τώρα δεν έχει ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός (2006-2007) για την προμήθεια αντιδραστηρίων για τις Μονάδες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.
Οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ πληρώνουν συμμετοχή 30% για νοσηλεία σε ιδιωτική κλινική, ενώ του ΟΓΑ πληρώνουν 50%. Ετσι οι ασφαλισμένοι πληρώνουν και συμμετοχή 45% στις εξετάσεις σε περίπτωση που κάποιος νοσηλευτεί σε συμβεβλημένη ιδιωτική κλινική. Για παράδειγμα, για αξονική τομογραφία, θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του 32 από τα 71,11 ευρώ, για μαγνητική 106,37 από τα 237 ευρώ του κρατικού τιμολογίου. Συνολικά «αυτό το πακέτο» στις ιδιωτικές κλινικές στοιχίζει στους ασφαλισμένους 10 εκ. ευρώ το μήνα, από το Νοέμβρη του 2012 και μετά.

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η συνέλευση της Λαϊκής Επιτροπής Ε’ Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 10 Ιούλη στο πάρκο της Κρήτης. Οι παρευρισκόμενοι ενημερώθηκαν για όλα τα τρέχοντα ζητήματα που αφορούν το λαό και που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα.

Η συνέλευση άνοιξε με εισήγηση στην οποία κεντρική θέση είχε το νέο πολυνομοσχέδιο και οι συνέπειές του. 

Το λόγο πήραν: εκπρόσωπος της ΠΑΣΕΒΕ που μίλησε για τη σημερινή κατάσταση και τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί επαγγελματοβιοτέχνες, εργαζόμενος του δήμου (μέλος του ΠΑΜΕ) ο οποίος μίλησε για τις εξελίξεις στο δήμο Θεσσαλονίκης, όπως επίσης και εκπρόσωπος του σωματείου συνταξιούχων «Η Ενότητα».

Αναφέρθηκαν προβλήματα όπως η ελεγχόμενη στάθμευση που ο δήμος επιδιώκει να επιβάλλει απ’ την επόμενη χρονιά, οι κατασχέσεις κατοικιών (αναφέροντας και το παράδειγμα του ανέργου μεταλλεργάτη που γλίτωσε το σπίτι του με τη βοήθεια σωματείων και λοιπών φορέων), οι ιδιωτικοποιήσεις, οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, το επικείμενο κλείσιμο νοσοκομείων όπως το Αφροδισίων, η έμμεση παρέμβαση ιδιωτικών επιχειρήσεων στο χώρο της εκπαίδευσης όπως για παράδειγμα η coca cola και η γνωστή καμπάνια της για επιχορηγήσεις σε σχολεία κ.α.

Δυναμική παρέμβαση στη συζήτηση έκανε και εργαζόμενη ως φύλακας σε σχολείο (ειδικότητα που καταργείται με το πολυνομοσχέδιο) απαριθμώντας τους λόγους για τους οποίους η ειδικότητα του σχολικού φύλακα οφείλει να ΜΗΝ καταργηθεί, όπως για παράδειγμα η μείωση των κρουσμάτων ναρκωτικών σε σχολικούς χώρους από τότε που άρχισαν να υπάρχουν φύλακες.

Οι παρευρισκόμενοι κλήθηκαν να πάρουν μέρος στην κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, την Πέμπτη 11 Ιούλη, στις 19:30, στο άγαλμα Βενιζέλου, ενάντια στο πολυνομοσχέδιο, όπως επίσης και στην απεργία της ερχόμενης Τρίτης, 16 Ιούλη.

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Οι απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων τη διετία 2013 - 2014, που θα προέλθουν από τους 25.000 που θα τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, οι ρυθμίσεις για τον κατώτατο μισθό και οι περικοπές στην Υγεία είναι τρία μόνο από τα στοιχεία του πολυνομοσχεδίου που κατέθεσε χτες στη Βουλή η κυβέρνηση.

Με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα το πολυνομοσχέδιο θα συζητηθεί με τη διαδικασία του επείγοντος σε δύο συνεδριάσεις στην Ολομέλεια την ερχόμενη βδομάδα και αφού προηγηθεί η συζήτησή του στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή που αρχίζει αύριο και θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή. Την ερχόμενη Δευτέρα θα γίνει η δεύτερη ανάγνωση και αναμένεται να εισαχθεί για ψήφιση στην Ολομέλεια την ερχόμενη Τρίτη και να ψηφιστεί το αργότερο έως την ερχόμενη Τετάρτη.
Το πολυνομοσχέδιο ενσαρκώνει τις συμφωνίες της τρόικας με την κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Ο κατώτατος μισθός:
Στην «ευθύνη» της κυβέρνησης περνά οριστικά η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού, ο οποίος και θα εξαρτάται άμεσα από την «ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής οικονομίας. Δηλαδή, η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού θα υποτάσσεται στις εκάστοτε ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας του κεφαλαίου και οι εκατοντάδες χιλιάδες ανειδίκευτοι εργάτες θα είναι όμηροι των «αναγκών» των επιχειρήσεων, όπως προβλέπει το πολυνομοσχέδιο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 103 για το μηχανισμό διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού προβλέπεται ότι «η νέα διαδικασία - μηχανισμός διαμόρφωσης νομοθετικού καθορισμένου νόμιμου κατώτατου μισθού και κατώτατου ημερομισθίου για τους εργαζόμενους ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας τίθεται σε ισχύ μετά τα προγράμματα Δημοσιονομικής Προσαρμογής, δηλαδή όχι πριν από την 1/1/2017». Μέχρι τότε ο κατώτατος μισθός παραμένει στα εξευτελιστικά επίπεδα των 586 ευρώ μεικτά για τους εργαζόμενους άνω των 24 ετών και των 511 ευρώ μεικτά για τους νέους έως 24 ετών.

Το ύψος του μισθού «...θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών». Ετσι, η κυβέρνηση «σφραγίζει» τη δυνατότητά της να διαμορφώνει τον κατώτατο μισθό και να τον συμπιέζει συνεχώς. Επίσης, στο πολυνομοσχέδιο με το άρθρο 101 προβλέπεται η ίδρυση Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών στο πλαίσιο του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ. Δεδομένο είναι ότι όσα τεχνικά μέσα και να αξιοποιήσει η κυβέρνηση, όσους μηχανισμούς και να στήσει, δεν έχει σκοπό να αντιμετωπίσει την εισφοροδιαφυγή. Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνουν και τα σχέδιά της για νέα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών κατά 3,9%.

Για τον ΕΟΠΥΥ:
Υπάρχει στο νομοσχέδιο πρόβλεψη για πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, νοσηλεία και φυσικοθεραπείες από ιδιώτες παρόχους στους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Προβλέπει ότι οι μηνιαίες δαπάνες γι' αυτές τις εξετάσεις καθορίζονται με υπουργική απόφαση και δεν μπορούν να υπερβαίνουν το ένα δωδέκατο των εγκεκριμένων πιστώσεων του ΕΟΠΥΥ. Σε αντίθετη περίπτωση το «υπερβάλλον ποσό» θα αναζητείται απ' τον ΕΟΠΥΥ, από τους ιδιώτες παρόχους. Προβλέπει, επίσης, ποινές για φαρμακοποιούς, γιατρούς, φυσικοθεραπευτές και συμβεβλημένους παρόχους Υγείας με τον ΕΟΠΥΥ.

Φοροληστεία στο λαό
Στο πολυνομοσχέδιο ενσωματώνει το φορολογικό νομοσχέδιο που έχει εξεργαστεί η κυβέρνηση και με το οποίο εισάγει φορολογική κλίμακα κλοπής για μισθωτούς και συνταξιούχους και αυτοαπασχολούμενους. Ενδεικτικό είναι ότι υπάρχουν μόνο 3 φορολογικά κλιμάκια που διαμορφώνονται ως εξής: 22% για τα πρώτα 25.000 ευρώ του ετήσιου εισοδήματος,32% για το εισόδημα 25.001 - 42.000 ευρώ.42% για τα επιπλέον ποσά.Καταργεί κάθε αφορολόγητο όριο με αποτέλεσμα να καθιερώνεται η επιβολή φόρου από το πρώτο ευρώ εισοδήματος.Καταργεί τις εκπτώσεις για τα παιδιά, δηλαδή, τη μείωση του φόρου που ίσχυε ανέκαθεν για τις οικογένειες με ανήλικα τέκνα. Για τους ΕΒΕ έχει δύο μόλις κλιμάκια και προβλέπει:Συντελεστή 26% για εισοδήματα μέχρι 50.000 ευρώ. Συντελεστή 33% για μεγαλύτερα εισοδήματα. Την ίδια ώρα φέρνει νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο.

Για τις απολύσεις στο Δημόσιο:  
Με μία απλή υπουργική απόφαση θα είναι δυνατή πλέον η κατάργηση θέσεων σε όλο το δημόσιο τομέα και το προσωπικό των καταργούμενων θέσεων θα τίθεται αυτομάτως σε καθεστώς διαθεσιμότητας. 

Με απλή υπουργική απόφαση, επίσης, ένας υπάλληλος μπορεί να μετατεθεί από μία υπηρεσία σε άλλη, χωρίς να είναι σε θέση να προβάλει οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης.

Με λίγα λόγια, θα μπορεί η κάθε κυβέρνηση να περιορίζει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά το δοκούν και όποια στιγμή αυτή κρίνει. Με την κατάργηση της μονιμότητας δίνεται ένα αποφασιστικό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο τομέα, οι οποίες τείνουν να εξομοιωθούν με τις ήδη διαλυμένες εργασιακές σχέσεις του ιδιωτικού τομέα. Επέρχεται αποφασιστικό πλήγμα στις κοινωνικές υπηρεσίες και λειτουργίες του κράτους (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Τοπική Διοίκηση), καθώς είναι οι πρώτες στις οποίες θα συρρικνωθεί το προσωπικό.

Η διαθεσιμότητα:
Το άρθρο 90 του πολυνομοσχεδίου αναφέρει επί λέξει: «Επιτρέπεται να καταργούνται θέσεις ανά κατηγορία, κλάδο ή και ειδικότητα σε υπουργεία, αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες, αποκεντρωμένες διοικήσεις, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Η επιλογή του προσωπικού που θα τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας θα γίνει «με βάση την αποτίμηση των προσόντων όλων των υπαλλήλων του κλάδου ή της ειδικότητας...». Κυριολεκτικό, δηλαδή, σφαγείο.

Η ίδια φιλοσοφία διαπνέει και το άρθρο 91 για την «κινητικότητα».
Ειδικότερα αναφέρεται: «Επιτρέπεται α) η μετάταξη μονίμων πολιτικών υπαλλήλων και η μεταφορά υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που υπηρετούν σε υπηρεσίες, κεντρικές και περιφερειακές, του Δημοσίου, των ανεξάρτητων αρχών, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) πρώτου και δεύτερου βαθμού, και των λοιπών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου β) η μεταφορά υπαλλήλων που διατηρούν τη δημοσιοϋπαλληλική τους ιδιότητα των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου...».

Τώρα, σε ό,τι αφορά στα συγκεκριμένα:
Καταργούνται οι θέσεις των σχολικών φυλάκων (2.224 εργαζόμενοι).
Καταργούνται οι θέσεις της δημοτικής αστυνομίας (3.500 εργαζόμενοι).
Καταργούνται μια σειρά από ειδικότητες καθηγητών μέσης εκπαίδευσης.
Καταργούνται οι οδηγοί και τεχνικοί της υπηρεσίας κρατικών αυτοκινήτων.

(Πηγή: Ριζοσπάστης)

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Σ.Ε.Τ.ΕΠ.Ε: ΒΑΛΕ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΣΟΥ




Συναδέλφισσα, συνάδελφε στα ξενοδοχεία, στα επισιτιστικά καταστήματα:

Βάλε φρένο στην καταδίκη σου!

Κυβέρνηση, ΕΕ και μεγαλοεργοδότες του κλάδου μας δρομολογούν σε βάρος μας σημαντικές εξελίξεις που δεν μπορούμε να τις αφήσουμε να περάσουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ζητούν περεταίρω μείωση μισθών, των επιδομάτων, κατάργηση της 5θήμερης και εφαρμογή της 6ήμερης απασχόλησης στον επισιτισμό και επίσημα, μέτρα που εξαθλιώνουν ακόμα περισσότερο τη ζωή μας. Στον αντίποδα όλων αυτών βρίσκεται το Συνδικάτο μας που επιβεβαιώθηκε γι αυτά που προειδοποιούσε. Μέσα απ'  τις γραμμές του ΠΑΜΕ υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων σε κατεύθυνση ρήξης και όχι συμβιβασμού με τις απαιτήσεις των μονοπωλίων. 

ΠΑΛΕΨΕ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΣΟΥ

Μόνος του ο εργαζόμενος είναι ανίσχυρος. Αντίθετα όλοι μαζί μπορούμε να ανακόψουμε τα σχέδια τους, φτάνει να το πάρουμε απόφαση. Οργανωμένοι, συσπειρωμένοι με τους υπόλοιπους συναδέλφους σαν μια γροθιά. Εμείς είμαστε η πλειοψηφία που υποφέρει από τις πολιτικές τους, εμείς έχουμε και τη δύναμη να τους σταματήσουμε. 

Συμμετέχουμε όλοι στη δράση του Συνδικάτου μας:
+ Τετάρτη 10/07, 10πμ συγκέντρωση στο Αγ. Βενιζέλου όπου θα ακολουθήσει παρέμβαση στην «Ένωση Ξενοδόχων Θεσ/νίκης» και στην «Ένωση Εστιατόρων, Ψητοπωλών, Καφέ Μπαρ και συναφών επαγγελμάτων Ν. Θεσ/νίκη». 

+ Τετάρτη 10/07, 7.30μμ συγκέντρωση έξω από το ξενοδοχείο Holiday Inn, όπου θα ακολουθήσει περιοδεία στους χώρους δουλειάς του κλάδου μας.
 

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 10/7

Γενική συνέλευση έχει κανονιστεί από τη Λαϊκή Επιτροπή Ε' Διαμερίσματος, την Τετάρτη 10 Ιουλίου, στις 20:00, στο πάρκο της Κρήτης (γνωστό και ως Μηνά Πατρικίου, πίσω από την πυροσβεστική στη Μαρτίου).

Τα θέματα συζήτησης θα είναι όσα αναφέρθηκαν σε προηγούμενο άρθρο, διαβάστε τα εδώ.

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

ΤΟ ΝΕΡΟ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, Η ΕΥΑΘ: ΛΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
ΠΕΜΠΤΗ 4 ΙΟΥΛΗ 2013, 7:30 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
ΣΤΗΝ ΕΥΑΘ, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΙΝΤΡΙΒΑΝΙΟΥ (ΕΓΝΑΤΙΑ)

Η κυβέρνηση ολοκληρώνει την ιδιωτικοποίηση της Εταιρίας Ύδρευσης - Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης, παραδίνοντας το ζωτικό αγαθό του νερού σε εμπόρους-ιδιώτες, μετατρέποντας το νερό σε πανάκριβο και κακής ποιότητας εμπόρευμα.

ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ ότι την ιδιωτικοποίηση επιβάλει η οικονομική κρίση και η ανάγκη κάλυψης των ελλειμμάτων για τα οποία δεν έχει καμιά ευθύνη ο λαός.

Αυτή ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε καιρούς ραγδαίας ανάπτυξης της οικονομίας με τη συμφωνία ή τη σιωπή όλων των πολιτικών δυνάμεων που συμφωνούν με την Ευρωπαϊκή Ένωση, που θεωρούν όλα τα αγαθά εμπόρευμα για να βγουν κέρδη, για τα οποία πρέπει να πληρώνει όποιος θέλει να ζήσει.

Ακόμα και σήμερα, πριν την ολοκληρωτική ιδιωτικοποίησή της, η "κρατική" ΕΥΑΘ λειτουργεί σαν εμπορικό μαγαζί, "παίζεται" στο χρηματιστήριο, καταληστεύεται από ιδιώτες εργολάβους, κόβει το νερό καταδικάζοντας στη δίψα κάθε άνεργο, χαμηλόμισθο και χαμηλοσυνταξιούχο δεν έχει να πληρώσει τον λογαριασμό, γιατί δεν έχει να φάει αυτός και τα παιδιά του.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης πρέπει να εμποδιστεί, όχι μόνο από τους εργαζόμενους της ΕΥΑΘ, αλλά από όλο το λαό της πόλης.

Οι προσπάθειες άλλων πολιτικών δυνάμεων (και της αντιπολίτευσης), δημάρχων της πόλης και διάφορων φορέων να σταματήσουν την ιδιωτικοποίηση που "τρέχει" τώρα και να την περάσουν με άλλο μανδύα (πχ πέρασμα της ιδιοκτησίας της Εταιρίας Ύδρευσης σε συνεταιρισμό των δήμων ή δημιουργία συνεταιρισμού καταναλωτών όπως η "κίνηση 136" κλπ) είναι παγίδες, πρέπει να απορριφθούν.

Ένας και μόνο μπορεί να εξασφαλίσει ποιοτικό και φθηνό νερό σε όποιον το έχει ανάγκη και όχι μόνο σε όποιον μπορεί να πληρώσει: Ένα κράτος στα χέρια του λαού.

Σήμερα, ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ να αντιδράς στην ιδιωτικοποίηση και να αναθέτεις την υπόθεση σε μια άλλη κυβέρνηση που υπόσχεται τα πάντα, ενώ είναι δεσμευμένη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις δανειακές συμβάσεις της. Ανοίγει ο δρόμος για νέες διαψεύσεις και απογοητεύσεις. 

Σήμερα ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ να ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες, οι νέοι, μέσα από τους οργανωμένους φορείς τους, τα σωματεία τους, τους λαϊκούς φορείς, τις λαϊκές επιτροπές στις γειτονιές της πόλης, να γίνουν ένα ενιαίο ποτάμι που θα υψώσει τείχος απόκρουσης της ιδιωτικοποίησης του νερού (με οποιαδήποτε μορφή), θα βάλει πλώρη για να περάσει το νερό και όλα τα ζωτικά αγαθά, στην ιδιοκτησία όλου του λαού, σε ένα κράτος που θα είναι του λαού και όχι επιτελείο των ιδιωτικών μονοπωλίων.