Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Ο "ΛΙΤΟΣ ΒΙΟΣ"

Σε ποιον απευθύνεται, αλήθεια, ο νέος υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, όταν λέει ότι «είμαστε υπέρ του λιτού βίου, δεν πιστεύουμε ότι ανάπτυξη σημαίνει να έχουμε τόσες πολλές Porsche Cayenne στους στενούς δρόμους των πόλεών μας. Ούτε περισσότερα σκουπίδια στις παραλίες μας, ούτε περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρά μας»; Σε ποιον απευθύνεται, όταν διαπιστώνει ότι «οι Ελληνες δημιουργούσαν, όταν ζούσαν λιτά. Οταν ξόδευαν λιγότερα από τα έσοδά τους, όταν τις αποταμιεύσεις τους τις χρησιμοποιούσαν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Οταν ήταν περήφανοι που δεν είχαν πιστωτικές κάρτες, στεγαστικά δάνεια και χρέη»;

Πρώτα και κύρια, απευθύνεται στον ελληνικό λαό. Στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που έχουν γονατίσει από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Σε αυτούς στέλνει το μήνυμα ότι πρέπει να αρκεστούν στα λίγα ψίχουλα, που αναμένεται να μοιράσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Λέει ο νέος υπουργός: «Οταν ξόδευαν λιγότερα από τα έσοδά τους»... Πόσο μοιάζει η λογική της νέας συγκυβέρνησης με τη λογική των προηγούμενων κυβερνήσεων! Λογική, που, από το ξέσπασμα της κρίσης, προσπαθούν να καλλιεργήσουν, ότι «για το χρέος και τα ελλείμματα φταίει ο λαός που ξόδευε αλόγιστα περισσότερα από όσα παρήγε». Είναι ίδιο με το «καταναλώναμε περισσότερα από όσα παράγαμε».

Πάνω σε αυτήν τη λογική δεν πάτησε όλα τα προηγούμενα χρόνια η προπαγάνδα για συσκότιση των πραγματικών αιτιών της κρίσης; Για να κρύψουν ότι ο λαός, που παράγει όλο τον πλούτο, ζει με μερικά ψίχουλα ή εξαθλιωμένος, την ίδια στιγμή που επιχειρηματικοί όμιλοι θησαυρίζουν.

Είναι λογικό να αναπτύσσει τέτοιες θέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού με την πολιτική του ο λαός ούτε τις απώλειες της κρίσης πρόκειται να ανακτήσει, ούτε τα ψίχουλα που θα του μοιράσει θα τον σώσουν από τη λιτότητα διαρκείας, που επιβάλλει ο σημερινός δρόμος του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Και η συγκυβέρνηση του, με άλλο μείγμα διαχείρισης, από άλλο μονοπάτι θα συνεχίσει σε αυτήν την αντιλαϊκή κατεύθυνση. Κατεύθυνση που εγγυάται την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και που για το λαό εγγυάται το «λιτό βίο», αναπαράγοντας διλήμματα διαβίωσης για το εάν θα έχει θέρμανση ή το εμβόλιο για το παιδί, εάν θα ταΐσει λίγο κρέας τα παιδιά του ή γάλα τα μωρά του ή εάν θα πάρει ένα αντιβιοτικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση, παίζει το χαρτί της δυνατότητάς του για χειραγώγηση και ενσωμάτωση της δυσαρέσκειας, αγανάκτησης και οργής των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που έχει συσσωρευτεί την προηγούμενη 5ετία. Επιχειρώντας, λοιπόν, να αλλάξει μέθοδο εξυπηρέτησης των ίδιων αντιλαϊκών στόχων, προσπαθεί να εκπαιδεύσει το λαό στη λογική των «μειωμένων απαιτήσεων». Γι' αυτό, άλλωστε, τα συγχαρητήρια των Ελλήνων βιομηχάνων, άλλων πόλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Γι' αυτό, άλλωστε, δίνει συγχαρητήρια και εκείνος που ήδη εφαρμόζει μια τέτοια πολιτική στην πατρίδα του, τις ΗΠΑ, με τα εκατομμύρια αστέγων και εξαθλιωμένων που σιτίζονται με κουπόνια από διάφορους ...φιλάνθρωπους.

Αυτό το μέλλον επιφυλάσσουν για τους εργαζόμενους, τις λαϊκές οικογένειες. Ένα μέλλον, με το οποίο δεν πρέπει να συμβιβαστεί ο λαός.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ; ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ (ΜΕΡΟΣ 1o)

Γράφει ο Προκόπης Κωφός

Τι φταίει για την ανεργία; Τι φταίει για τη μείωση των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών; Γιατί ανατρέπονται εργασιακά δικαιώματα αιώνων; Γιατί μειώνεται η παραγωγή και μειώνεται και η κατανάλωση; Τι φταίει για τις επιχειρήσεις που κλείνουν και γιατί πολλές επιχειρήσεις δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους; Γιατί τα ακίνητα χάνουν την αξία τους; Τι φταίει που δεν είναι δυνατόν να επιστραφούν τα δανεικά; Τι φταίει για την εξάπλωση της φτώχειας και της εξαθλίωσης;

Τα κόμματα Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, «Ποτάμι», Χρυσή Αυγή, διάφορες νεοεμφανισθείσες ή εκκολαπτόμενες κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές κινήσεις και φυσικά τα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καθώς και διάφοροι «ειδικοί», οικονομολόγοι, καθηγητές, πολιτικοί αναλυτές και άλλοι, επιχειρώντας να εξηγήσουν, γιατί η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σ’ αυτή την ιδιαίτερα δυσχερή έως τραγική κατάσταση μας λένε πως φταίει ο υπερδανεισμός του κράτους, οι σπατάλες του, τα λάθη, η ανικανότητα, η ανεπάρκεια και η διαφθορά των πολιτικών, το «μεγάλο Κράτος», ο ερχομός των λεγόμενων «λαθρομεταναστών», η έλλειψη σχεδίου για την ανάπτυξη της χώρας, οι «νεοφιλελεύθερες» πολιτικές που ασκήθηκαν, η πολιτική των μνημονίων και ακόμα πως δεν δουλεύαμε και πως καταναλώναμε πάνω από τις δυνάμεις μας.

Η κάθε μία από τις παραπάνω πολιτικές δυνάμεις και ο καθένας από τους παραπάνω παράγοντες έχει ενδεχομένως ένα διαφορετικό μίγμα ερμηνείας για την κρίση προβάλλοντας κάποιους από τους παραπάνω υποτιθέμενους παράγοντες της κρίσης περισσότερο ή λιγότερο, αλλά κοινός τους παρονομαστής είναι το συγκεκριμένο πακέτο παραγόντων από το οποίο αντλούν όλοι αυτοί τις ερμηνείες τους. Προεξάρχουσα θέση μέσα στο πακέτο αυτό των «ερμηνειών» της κρίσης κατέχει για όλα αυτά τα κόμματα και όλους αυτούς τους παράγοντες ο δανεισμός του κράτους και οι επακόλουθες σπατάλες του, γιατί δημιούργησε ένα χρέος που αν δεν διευθετηθεί κατάλληλα θα αποτελεί επ’ αόριστο μια θηλιά στη συνολική οικονομία της χώρας, που δεν θα της επιτρέψει ποτέ να επιστρέψει στην ανάπτυξη. Γιατί άραγε το χρέος του Κράτους και η ενδεχόμενη μη βιωσιμότητά του εμποδίζει τους επενδυτές να κάνουν επενδύσεις και να έχουμε ανάπτυξη; Μήπως οι επενδυτές είναι όλοι κρατικοδίαιτοι και περιμένουν διευκολύνσεις από τα δάνεια του κράτους, όταν το κράτος θα καταφέρει πάλι να βγει στις αγορές; Μήπως επενδύσεις δεν γίνονται γιατί οι επενδυτές δεν μπορούν στις σημερινές συνθήκες να προσβλέπουν σε κέρδη;

Όλες αυτές οι «ερμηνείες» για τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκονται λιγότερο ή περισσότερο όλες οι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες και όχι μόνο η ελληνική, είναι αβάσιμες, παραπλανητικές και προβάλλονται όχι μόνο για επικοινωνιακούς λόγους αλλά κυρίως για να δικαιολογήσουν τις πολιτικές που ακολουθούν οι αστικές κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσουν υποτίθεται την κρίση, πολιτικές που επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στα προβλήματα του κράτους, πλεονάσματα, χρέος, φόροι και άλλα και όχι στα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας που συνιστούν την κρίση, ανεργία, μείωση μισθών, φτωχοποίηση και άλλα. Επιχειρώντας την αποδόμηση όλων αυτών των «ερμηνειών» κάνω αρχή από την «ερμηνεία» που αποδίδει την κρίση στο δανεισμό και στις σπατάλες του Κράτους.

Φταίει ο υπερδανεισμός του Κράτους για την κρίση;

Η λεγόμενη πραγματική οικονομία, δηλαδή ο Ιδιωτικός Τομέας, δεν βλάπτεται από τα δάνεια που παίρνουν τα κράτη, αλλά αντίθετα ωφελείται. Τα δάνεια που πήρε το ελληνικό κράτος ωφέλησαν τον Ιδιωτικό Τομέα, δηλαδή την πραγματική οικονομία, γιατί όλα αυτά τα κεφάλαια από το δανεισμό του κράτους μεταφέρθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά με διάφορους τρόπους στον Ιδιωτικό Τομέα αποδίδοντάς του κέρδη και επομένως τα δάνεια αυτά του Κράτους συνέβαλαν τις τελευταίες δεκαετίες στην περαιτέρω ανάπτυξη του Ιδιωτικού Τομέα, δηλαδή στην ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας.

Η μεταφορά των χρημάτων των δανείων του κράτους στον Ιδιωτικό Τομέα έγινε,
είτε απευθείας ως ενισχύσεις και επιδοτήσεις,
είτε μέσω των δημοσίων επενδύσεων και των δημοσίων δαπανών για έργα και υποδομές, που χρηματοδοτούνται μεν από το Κράτος, αλλά υλοποιούνται, αξιοποιούνται και αποδίδουν κέρδη στον Ιδιωτικό Τομέα (εδώ περιλαμβάνονται και οι λεγόμενες σπατάλες του Κράτους που φυσικά απέδιδαν και θα αποδίδουν πάντα όσο θα γίνονται κέρδη στον Ιδιωτικό Τομέα),
είτε μέσω των φοροαπαλλαγών και της μειωμένης φορολογίας των μεγάλων κυρίως επιχειρήσεων, που δημιουργεί στο κράτος την ανάγκη για δανεισμό,
είτε μέσω της φοροδιαφυγής που ισοδυναμεί και λειτουργεί ουσιαστικά ως επιδότηση των μικρότερων κυρίως επιχειρήσεων για να παραμένουν ανταγωνιστικές και να επιβιώνουν και που επίσης υποχρεώνει το κράτος να δανείζεται για να καλύψει τις πάγιες ανάγκες του,
είτε μέσω των κερδών που είχε ο Ιδιωτικός Τομέας μέσω της κατανάλωσης των μισθωτών και των συνταξιούχων του δημοσίου οι οποίοι πληρώνονταν υποτίθεται με τα δανεικά,
είτε μέσω των κερδών που είχε ο Ιδιωτικός Τομέας από τις κοινωνικές παροχές προς τους εργαζόμενους στις οποίες κατευθυνόταν υποτίθεται ένα μέρος των δανεικών ενισχύοντας τα Ιδιωτικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται σε αυτούς τους τομείς, φαρμακοβιομηχανίες και λοιπά,
είτε μέσω της εξαγοράς από το Κράτος προβληματικών Ιδιωτικών επιχειρήσεων, βλέπε για παράδειγμα την «Ολυμπιακή Αεροπορία», που στη συνέχεια επανήλθαν πάλι στους Ιδιώτες ως ξεπούλημα με συμφωνίες που επιβάρυναν ακόμα περισσότερο τον κρατικό προϋπολογισμό,
είτε μέσω των κερδών που είχε ο Ιδιωτικός Τομέας από τις δαπάνες που έκανε το κράτος για τους Ολυμπιακούς αγώνες.

Τα τεράστια ποσά λοιπόν που δανείστηκε όλα αυτά τα χρόνια το κράτος είχαν ως τελικό αποδέκτη τον Ιδιωτικό Τομέα, που ωφελήθηκε, ενισχύθηκε και αναπτύχθηκε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες αποκομίζοντας κέρδη αναλογικά με το ύψος των δανείων που πήρε το κράτος. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να περιμένουμε πως, παρά τα χάλια του κράτους που χρωστάει, θα είχαμε έναν Ιδιωτικό Τομέα που ευημερεί; Γιατί κλείνουν οι επιπρόσθετα με τα δάνεια τους κράτους «ανεπτυγμένες» επιχειρήσεις και εκτοξεύτηκε η ανεργία και γιατί πολλές από τις «αναπτυγμένες» επιχειρήσεις αδυνατούν σήμερα να πληρώσουν τους εργαζόμενους; Πώς έγινε με μιας καπνός αυτή η τόσο μεγάλη «ανάπτυξη» του Ιδιωτικού Τομέα; Μήπως η κρίση δεν οφείλεται στο υπέρογκο χρέος του κράτος όπως μας λένε; Αλλά αν δεν οφείλεται στα δάνεια του Κράτους, πού οφείλεται; Μήπως οφείλεται στον ίδιο τον Ιδιωτικό Τομέα, δηλαδή στην πραγματική οικονομία, που στις σημερινές συνθήκες δεν μπορεί πλέον όχι απλά να αναπτυχθεί, αλλά ούτε και να επιβιώσει χωρίς την ενίσχυση που απολάμβανε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες από το Κράτος;

Τα χάλια του κράτους που δανειζόταν και σπαταλούσε μπορούμε εύκολα να τα καταλάβουμε και έπρεπε να τα περιμένουμε. Την κατάσταση στον Ιδιωτικό Τομέα, που κλείνουν επιχειρήσεις και που πολλές επιχειρήσεις μειώνουν την παραγωγή τους και αδυνατούν να πληρώσουν τους εργαζόμενους, πώς μπορούμε να την κατανοήσουμε; Με βάση την ερμηνεία που αποδίδει την κρίση στο χρέος και τις σπατάλες του κράτους θα έπρεπε να περιμένουμε ο Ιδιωτικός Τομέας να ευημερεί! Γιατί συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο; Μήπως η «ανάπτυξη» του Ιδιωτικού Τομέα δεν έχει καμιά σχέση με την ανάπτυξη της κοινωνίας; Μήπως η «ανάπτυξη» του Ιδιωτικού Τομέα είναι ανάπτυξη αποκλειστικά και μόνο των εργοδοτών και την επιχειρήσεων και όχι των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων; Τι έγιναν όλα αυτά τα κέρδη που αποκόμισαν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις τις προηγούμενες δεκαετίες, λόγω της επιπλέον ανάπτυξης που είχαν από τα δάνεια του κράτους; Μήπως αντί να τα αξιοποιήσουν για να αναπτυχθεί η οικονομία με νέες επενδύσεις τα «επένδυσαν» σε ξένες τράπεζες και αποτελούν ενδεχομένως μέρος αυτών των δανείων που συνέχιζε, συνεχίζει και θα συνεχίσει να δανείζεται και στο μέλλον το Κράτος όταν θα ξαναβγεί όπως επιδιώκουν οι κυβερνήσεις στις αγορές;

Φταίνε οι σπατάλες; Φταίει η διαφθορά; Φταίνε οι μίζες για την κρίση;

Η καπιταλιστική οικονομία δεν βλάπτεται ούτε καν επηρεάζεται από τις σπατάλες, τη διαφθορά και τις μίζες και σε πολλές περιπτώσεις ενισχύεται. Με τη διαφθορά, τις σπατάλες και τις μίζες απλά μεταφέρονται χρηματικά ποσά από κάποιους σε κάποιους άλλους με αποτέλεσμα να ζημιώνει αυτός που τα χάνει και να ωφελείται αυτός που τα παίρνει. Όμως, τα χρηματικά αυτά ποσά είτε στην τσέπη του ενός, είτε στην τσέπη του άλλου, παραμένουν διαθέσιμα στην οικονομία της χώρας και αυτοί που επωφελούνται, οι «διεφθαρμένοι», είναι πολλές φορές οι πιο κατάλληλοι να τα διαχειριστούν «αναπτυξιακά», να τα αυγατίσουν, και αυτό το «αποδεικνύει» η ίδια η διαφθορά τους γιατί αποδεικνύει την ικανότητά τους να «επωφελούνται». Με άλλα λόγια, με τη διαφθορά, τις σπατάλες και τις μίζες επιβαρύνεται μεν το κράτος, αλλά ο ιδιωτικός τομέας, αν δεν ενισχύεται, παραμένει ανέπαφος. Πώς προέκυψαν λοιπόν οι πληγές του Ιδιωτικού Τομέα που αυτές συνιστούν κατά κύριο λόγο την κρίση, η ανεργία, οι επιχειρήσεις που κλείνουν, η μείωση της παραγωγής, η αδυναμία πολλών επιχειρήσεων να πληρώσουν μισθούς και η «ανάγκη» να ανατραπούν προς όφελος της εργοδοσίας και των επιχειρήσεων τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων; Επομένως, οι αιτίες και οι διεργασίες που προκάλεσαν την κρίση που βιώνουμε, σίγουρα δεν οφείλονται ούτε στις σπατάλες, ούτε στη διαφθορά, ούτε στις μίζες, ούτε στις απάτες.

Συμπεράσματα

Η «ερμηνεία» που αποδίδει την κρίση στον υπερδανεισμό του κράτους και τις σπατάλες του ερμηνεύει αποκλειστικά και μόνο τα χάλια του Κράτους και όχι τα χάλια του Ιδιωτικού Τομέα και της πραγματικής οικονομίας και επομένως μια τέτοια ερμηνεία για την κρίση είναι πέρα για πέρα παραπλανητική.

Η παραπλάνηση που επιχειρούν με μια τέτοια «ερμηνεία» της κρίσης βασίζεται στη σκόπιμη σύγχυση του Δημόσιου Τομέα, του Ιδιωτικού Τομέα και της συνολικής οικονομίας της χώρας. Μας παρουσιάζουν μια κατά βάση ορθή ερμηνεία για τα χάλια του Δημόσιου Τομέα, που δανείστηκε πολλά, δεν μπορεί να τα επιστρέψει και βρίσκεται σε αδιέξοδο, και την ερμηνεία αυτή στη συνέχεια τη μεταφέρουν αυθαίρετα στη συνολική οικονομία της χώρας, αποδίδοντας τα χάλια και τα προβλήματα του Ιδιωτικού Τομέα, ανεργία, μείωση μισθών, «ανάγκη» για ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων, μείωση της παραγωγής, κλείσιμο επιχειρήσεων, στον υπερδανεισμό του Κράτους. Όπως όμως είδαμε, ο Ιδιωτικός Τομέας ωφελήθηκε από τα δάνεια του Κράτους και έπρεπε να περιμένουμε να ανθεί και μαζί μ’ αυτόν θα έπρεπε να ανθεί και η συνολική οικονομία, να γίνονται επενδύσεις και να έχουμε ανάπτυξη. Η ερμηνεία αυτή της κρίσης είναι μια καθαρή σοφιστεία και προβάλλεται μόνο και μόνο για να μας αποτρέψει να στρέψουμε την προσοχή μας στον Ιδιωτικό Τομέα, στην καπιταλιστική οικονομία και να αναζητήσουμε εκεί την αληθινή ερμηνεία της κρίσης. Αυτή όμως είναι μια άλλη συζήτηση.

Σε επόμενα κείμενα θα αναλυθούν και άλλες παραπλανητικές ερμηνείες της κρίσης.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

ΠΕΤΑΝΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ 20 ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ …ΜΑΚΕΤΑ!

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι. Στην Ελλάδα, με τα 6,3 φτωχοποιημένους πολίτες, με τα μαγκάλια, τα συσσίτια, τη φορολεηλασία και τις αυτοκτονίες, το κράτος θα πληρώσει 90 εκατομμύρια ευρώ σε κάποιους μεγαλοεργολάβους για ένα έργο που ποτέ δεν έγινε και ποτέ δεν θα γίνει. Που παρέμεινε στις …μακέτες!

Πρόκειται για την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, ένα έργο που ναυάγησε λίγους μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης και την κύρωσή της από τη Βουλή. Και το ναυάγιο αυτό καλείται τώρα να το πληρώσει πανάκριβα ο καθημαγμένος φορολογούμενος Έλληνας πολίτης, με το ποσό των 90 και πλέον εκατ. ευρώ, που θα δοθεί ως αποζημίωση στους μεγαλοεργολάβους παρότι δεν έριξαν ούτε μια τσαπιά. Το ποσό βέβαια δεν είναι αστείο. Με αυτά τα λεφτά, ούτε λίγο ούτε πολύ, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν 20 καινούργια σχολεία!

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το έργο, που δημοπρατήθηκε το 2003, είχε αρχικό προϋπολογισμό 472 εκατ. ευρώ και αφορούσε την παράκαμψη του κέντρου της πόλης, μέσω μιας νέας αρτηρίας μήκους 6,2 χλμ. που θα περιλάμβανε και υποθαλάσσια σήραγγα 1,24 χλμ., η οποία θα συνέδεε την ανατολική με τη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης.

Από την αρχή, το έργο αυτό είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Είχε χαρακτηριστεί από πολλούς «έργο πολυτελείας» και ανεπαρκές ως προς τη λύση του μεγάλου κυκλοφοριακού προβλήματος στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μεγάλες επικρίσεις δέχτηκε και το ότι δημοπρατήθηκε με τη μέθοδο της «σύμβασης παραχώρησης» και η εκμετάλλευση θα ανατίθετο για 30 χρόνια στους μεγαλοεργολάβους, οι οποίοι θα έβαζαν χαράτσια διοδίων μέσα στο κέντρο της πόλης. Ουσιαστικά το έργο αποφασίστηκε και δρομολογήθηκε με δύο προφανείς, αλλά ανομολόγητους, στόχους. Πρώτον: Να εξασφαλιστεί η κερδοφορία μερικών μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων. Δεύτερον: Οι κυβερνώντες, αρχικά του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια της ΝΔ, να πουλήσουν παραμύθι στους ιθαγενείς – ναι έτσι θεωρούν αυτοί τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης – ότι προσφέρουν κάποιο μεγάλο έργο στην πόλη τους…

Η σύμβαση για την κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας, υπογράφηκε στις 31 Οκτωβρίου 2006 μεταξύ του δημοσίου και της κοινοπραξίας «Θερμαϊκή Οδός» που αποτελούνταν από τους ομίλους «Άκτωρ» (Μπόμπολας), «Boscalis» (Ισπανική) και «Archirodon Group» (Ελληνοολλανδική), ενώ κυρώθηκε από τη Βουλή το Φεβρουάριο του 2007.

Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, υπήρξε απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), με την οποία σχεδόν διπλασιάστηκε το βάθος της σήραγγας από τα 15 στα 25 μέτρα, ενώ εκτοξεύτηκε στο ένα δισ. ευρώ το κόστος των έργων, μαζί με τις πρόσθετες αρχαιολογικές δαπάνες των 100 εκατ. ευρώ. Παράλληλα ομάδες πολιτών είχαν προσφύγει στο ΣτΕ κατά της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Με τα νέα δεδομένα το ΥΠΕΧΩΔΕ φάνηκε να αλλάζει άποψη για την χρησιμότητα του έργου και δεν προχωρούσε καμία ενέργεια.

Η σύμβαση καταγγέλθηκε από τη «Θερμαϊκή οδό» με το αιτιολογικό της αθέτησης του έργου, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 410 εκατ. ευρώ, περίπου όσο και το αρχικό κόστος του έργου! Η πρώτη απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2009 και δικαίωνε τους εργολάβους με αποζημίωση 43,7 εκατ. ευρώ. Το Δημόσιο άσκησε αναίρεση και τον Οκτώβριο του 2014 βγήκε η τελική απόφαση, πάντα υπέρ των εργολάβων, που ανεβάζει την αποζημίωση στα 67,8 εκατ. ευρώ. Το ποσό πρόκειται να καταβληθεί σε δόσεις και -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Υποδομών- μαζί με τους οφειλόμενους τόκους θα ξεπεράσει τα 90 εκατ. ευρώ!

Αξίζει να σημειωθεί ότι, κατά περίεργο τρόπο, η Διαιτησία και τα διαιτητικά δικαστήρια δικαιώνουν πάντα τους ιδιώτες εργολάβους και ποτέ το Δημόσιο. Πολλοί θεωρούν ότι μάλλον αποκλείεται να πρόκειται για απλή σύμπτωση…

Η ουσία, πάντως, είναι ότι και το έργο δεν έγινε και ο ελληνικός λαός καλείται να πληρώσει τα σπασμένα. Ήδη το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων δημοσίευσε απόφαση του υπουργού Μιχάλης Χρυσοχοΐδη με την οποία χορηγείται η πρώτη δόση της αποζημίωσης ύψους 3.695.403,27 ευρώ. Τα υπόλοιπα θα τα δώσει προφανώς η επόμενη κυβέρνηση, η οποία είναι αναγκασμένη να βρει και αυτά τα λεφτά…

Υ.Γ.: Το κομμάτι αυτό το αφιερώνουμε εξαιρετικά σε όσους αναρωτιούνται πώς δημιουργήθηκαν τα ελλείμματα και ποιοι τα έφαγαν τα λεφτά και εξακολουθούν να τα τρώνε με …χρυσά κουτάλια!

(Πηγή: imerodromos.gr )

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΙ ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ 9/1

Η νέα χρονιά ξεκίνησε και η Λαϊκή Επιτροπή Ε' Διαμερίσματος θα την εγκαινιάσει με την πρωτοχρονιάτικη γιορτή που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου, στις 7:00 μ.μ. στα γραφεία της, Μυκηνών 17.

Μεταξύ άλλων θα γίνει και η κοπή της βασιλόπιτας, ενώ θα υπάρχει και μπουφές, ο οποίος θα αποτελείται από εδέσματα παρασκευασμένα και προσφερόμενα από μέλη της Λαϊκής Επιτροπής.

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΔΩΡΟ

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ: ΤΟ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΔΩΡΟ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Ακόμη και αυτές τις γιορτινές μέρες, η επιχείρηση ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΑΕΕΕ συνεχίζει να μοιράζει στους εργαζόμενους απολύσεις. Παρά τις διαβεβαιώσεις της επιχείρησης για ανάπτυξη και άνοιγμα καινούργιων καταστημάτων, κάποιοι εργαζόμενοι «περισσεύουν». Δεκαπέντε ακόμη συνάδελφοί μας θυσιάστηκαν στο βωμό του κέρδους, έχασαν την δουλειά τους τις μέρες των γιορτών.

Στη μεγάλη οικογένεια ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ:

όπου ανήκει και η ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΑΕΕΕ και τόσες άλλες που το τελευταίο διάστημα αγοράστηκαν, η μείωση του προσωπικού έχει σαν αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της δουλειάς μας, τις παραπάνω ώρες δουλειάς που έγιναν περισσότερες με την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.  

πολλά καταστήματα λειτουργούν χωρίς θέρμανση, χωρίς συνεργείο καθαρισμού, παραβιάζονται κανόνες ασφάλειας για τη ζωή και την υγεία των εργαζόμενων και των καταναλωτών.

που και στη γιορτινή περίοδο αυξήθηκε ο τζίρος και τα κέρδη, η εργοδοσία με «μεγαλοψυχία»  «ευχαρίστησε» τους εργαζόμενους με αύξηση της έκπτωσης επί των αγορών τους, ενώ ένα χρόνο τώρα δεν καταβάλει το επίδομα γάμου και το ταμειακό επίδομα. 

Στην επιχείρηση που δουλεύουμε έχουμε τέτοια ανάπτυξη, που περισσεύουν οι εργαζόμενοι στην αποθήκη, στα γραφεία, στα καταστήματα, και απολύονται με κάθε τρόπο ακόμα και παραμονές Πρωτοχρονιάς. Η εργοδοσία αξιοποιώντας την αντεργατική πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια ξεφορτώνεται τους συναδέλφους με δικαιώματα για να προσλάβει πάμφθηνους, χωρίς δικαιώματα και πολλές φορές επιδοτούμενους μέσω προγραμμάτων ΟΑΕΔ ώστε να έχει πρόσθετα κέρδη.

 Το Δ.Σ. του σωματείου μας διεκδικεί την ανάκληση όλων των απολύσεων στην επιχείρηση ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ και ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ. Δηλώνει ότι θα συνεχίσει να ενημερώνει και να καλεί τους συναδέλφους μας στις επιχειρήσεις για ενιαίο συντονισμό και αγώνα για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Το Δ.Σ. καλεί όλους τους συναδέλφους οργανωμένα να διεκδικήσουμε να μην χαθεί καμία θέση εργασίας με πλήρη δικαιώματα για όλους τους συναδέλφους, να καταβληθούν τα επιδόματα που κόπηκαν.
Για το Δ.Σ.

     Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΟΥΣΤΑΚΙΔΟΥ ΝΟΠΗ                        ΓΚΙΩΡΓΚΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

Το ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ υποβαθμίζεται καθημερινά.

Το τελευταίο διάστημα εντατικοποιείται η δουλειά των εργαζομένων, λόγω έλλειψης προσωπικού και των αυξημένων αναγκών.

Η απλήρωτη εργασία και η κακοπληρωμένη δουλειά έγινε πια συνήθεια!  

Σταμάτησαν να γίνονται βασικές διαγνωστικές εξετάσεις λόγω έλλειψης αντιδραστηρίων ή και οργάνων.  

Οι ευθύνες της πολιτείας είναι βαρύτατες γιατί η ποιότητα παροχής υγείας που προσφέρεται –παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων- είναι πολύ κάτω από τις ανάγκες των ασθενών. Το προσωπικό όλο και λιγοστεύει. 117 οργανικές κενές θέσεις ειδικών γιατρών, πάνω από 200 νοσηλευτικό προσωπικό, είναι μόνο μερικά παραδείγματα.

Η κατάσταση όμως χειροτερεύει:
Μπήκε λουκέτο στην Α΄ Χειρουργική Κλινική και όπως φαίνεται θα υπάρξει και συνέχεια, ενώ οι ανάγκες αυξάνονται και πολύ περισσότερο μετά το κλείσιμο του Παναγία, του Δερματολογικού και του Λοιμωδών, αλλά και των δομών του πρώην ΙΚΑ.
Εμφανίστηκε εταιρεία που θα αναλάβει τη λειτουργικότητα(;) του Μικροβιολογικού. Εδώ να σημειωθεί ότι η ολοκλήρωση του συστήματος πληροφορικής που θα συνέδεε όλα τα εργαστηριακά αποτελέσματα με τις κλινικές έμεινε στη μέση λόγω έλλειψης χρημάτων.
Τα Εξωτερικά Ιατρεία των Επειγόντων της Παιδοχειρουργικής εγκαταλείπονται από την πολιτεία και ανακαινίζονται από «φιλάνθρωπους» επιχειρηματικούς ομίλους.
Αντί για μόνιμο προσωπικό που θα πρέπει να καλύψει θέσεις οργανικές προσλαμβάνονται εργαζόμενοι για 9μηνα με μισά δικαιώματα προκειμένου να καλυφθούν βασικές ανάγκες του νοσοκομείου (εφημερίες).  
Επίσης χρησιμοποιούνται οι πρακτικάριοι για την κάλυψη διαφόρων κενών (μεταφορές δειγμάτων κτλ.) ενώ η ουσία της πρακτικής τους είναι η εκπαίδευσή τους.
Έχουμε αντιληφθεί την αύξηση προσέλευσης στα εξωτερικά ιατρεία και τις ατέλειωτες ουρές για την πληρωμή του 5 ευρου.
Η κατάσταση στα ΤΕΠ με τις πολύωρες καθυστερήσεις συνεχίζεται όπως και το φαινόμενο στη γενική εφημερία του νοσοκομείου να μη υπάρχουν κρεβάτια στις κλινικές που εφημερεύουν και να γίνονται οι εισαγωγές των ασθενών  σε άλλες κλινικές του νοσοκομείου και κάποιες φορές και άλλης ειδικότητας. Η λεγόμενη ”φιλοξενία”. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μια κλινική που έχει πχ 30 κρεβάτια όταν γεμίζει, να έχει και 15 ή και παραπάνω ασθενείς σε άλλα μέρη του νοσοκομείου, οι γιατροί που αντιστοιχούν όμως στην κλινική είναι ανάλογοι των 30 κρεβατιών παρόλο που σε κάθε εφημερία υπάρχουν ¨φιλοξενίες¨ όπως έχει δείξει η εμπειρία και κυρίως όταν το νοσοκομείο εφημερεύει μόνο του.

Είναι ανάγκη να εμποδίσουμε αυτούς που θέλουν να υποβαθμίσουν τις υπηρεσίες της Υγεία συνολικότερα.

Λέμε:
Όχι στις συγχωνεύσεις και στο κλείσιμο τμημάτων και νοσοκομείων.
Όχι την απλήρωτη εργασία των εργαζομένων στην υγεία.

Απαιτούμε:
Να γίνουν άμεσα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού!
Να καλυφθούν οι ανάγκες σε αναλώσιμα ,αντιδραστήρια και εργαλεία διαγνωστικών εξετάσεων!
Να καταργηθεί το χαράτσι των 5 ευρώ!
Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας και της Ασφάλισης. Παλεύουμε για Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Υγεία για όλο το λαό!!!

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ 2015!

Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της. Το 2014 μας αποχαιρετάει, αφήνοντας ως παρακαταθήκη αγώνες, διεκδικήσεις, προσπάθειες και την εμπειρία που έμεινε απ’ όλα αυτά, η οποία θα μας συντροφεύσει για την υπόλοιπη ζωή μας, κάνοντάς μας σοφότερους και πιο αποδοτικούς στις μάχες που πρόκειται να έρθουν.

Το 2015 είναι εδώ. Πολλές δυσκολίες μας περιμένουν. Πολλά προβλήματα κάνουν ουρά για να προστεθούν στο σωρό με τα ήδη υπάρχοντα που μας ταλανίζουν. Θα τα αντιμετωπίσουμε μαζί! Ας μην αφήσουμε κανένα να μας πείσει ότι μπορούμε να κάτσουμε στη γωνία ξέγνοιαστοι και άπραγοι, προτείνοντάς μας την αφεντιά του ως σωτήρα που θα μας απαλλάξει από τις δυσκολίες. Ας μην αφήσουμε κανένα να μας τρομοκρατήσει και να μας οδηγήσει στην αδράνεια. Εμείς θα κάνουμε την αλλαγή. Θα δώσουμε συλλογικά κάθε μάχη, μικρή ή μεγάλη, που αφορά τη ζωή μας. Ας τολμήσουμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Εμείς χτίζουμε τον κόσμο, εμείς κινούμε τον κόσμο και άρα ο κόσμος μας ανήκει. Είμαστε δυνατότεροι απ’ όσο κάποιοι πιστεύουν.

Ας υποσχεθούμε όλοι φέτος κάτι στον εαυτό μας: Να μην αφήσουμε κανένα να μας πατήσει κάτω. Να μην επιτρέψουμε την εκμετάλλευσή μας. Να διώξουμε την άγνοια, να ψάξουμε για την αλήθεια. Να μη λείψουμε από τους αγώνες.

Εμείς πάντως δεν θα λείψουμε. Ευχόμαστε να σας βρούμε όλους εκεί…