Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΝ ΟΑΣΘ 31/10

Την Πέμπτη 31/10 στις 11:00 το πρωί, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στον ΟΑΣΘ (Μπότσαρη με Παπαναστασίου) από το ΠΑΜΕ, Λαϊκές Επιτροπές και Επιτροπές Ανέργων. Διεκδικούμε δωρεάν μεταφορά για ανέργους, φοιτητές και μαθητές, σβήσιμο προστίμων στις παραπάνω κοινωνικές ομάδες, καμία αύξηση στην τιμή των εισιτηρίων. Ας είμαστε όλοι εκεί.

12 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ

Το ΠΑΜΕ καλεί τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα, τις επιτροπές των σωματείων στους τόπους δουλειάς, μπροστά στην απεργία στις 6 Νοέμβρη να βρεθούμε ακόμα πιο κοντά στις αγωνίες και τα βάσανα της εργατικής τάξης, των ανέργων, της νεολαίας, των συνταξιούχων. Να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να συμμετέχουν μαζικά οι εργαζόμενοι στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Κανένας εργασιακός χώρος να μην μείνει χωρίς εκεί να έχουμε βρεθεί και ενημερώσει τους εργαζόμενους. 

Για να σπάει ο φόβος και η τρομοκρατία που εξαπολύει η εργοδοσία, η απογοήτευση. Να δώσουμε απαντήσεις στα ερωτήματα και τους προβληματισμούς που έχουν οι εργαζόμενοι για το τι πρέπει να γίνει, ποια είναι η διέξοδος, πως πρέπει να οργανωθεί ο αγώνας. Δεν φτάνει ένα μοίρασμα μόνο μιας ανακοίνωσης. Γνωρίζουμε τον φόβο, την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς. Γνωρίζουμε τι αγώνας χρειάζεται, τι προετοιμασία για να συμμετέχει ο εργαζόμενος στην απεργία και κυρίως για να την κάνει δική του υπόθεση. 

Καλούμε τους άνεργους στις 6 Νοέμβρη να γίνουμε ένα μεγάλο ποτάμι μάχης και διεκδίκησης μαζί με τα συνδικάτα. Οι δυσκολίες που φέρνει η ανεργία είναι τεράστιες, όταν δεν έχεις ένα πιάτο φαί, όταν δεν έχεις ρεύμα στο σπίτι, όταν αγωνιάς κάθε μέρα τι να κάνεις για να ζήσεις την οικογένεια σου. Θα ξεπεραστούν όμως με τη μιζέρια, την απογοήτευση, στο περιθώριο που μας θέλουν; 

Μπορούμε να περιμένουμε χωρίς να τους δείξουμε τη δύναμη μας; Η θέση όλων των ανέργων είναι στην πάλη. Οι άνεργοι μαζί με τα εργατικά συνδικάτα να ενωθούμε για να απαιτήσουμε ζωή με δικαιώματα για τις οικογένειες μας. Η δύναμη της συλλογικής πάλης, του ταξικού αγώνα, της υψωμένης γροθιάς μας δίνει ελπίδα, αποφασιστικότητα, προοπτική για να απαιτήσουμε δουλειά με δικαιώματα, ένα καλύτερο μέλλον. 

Σε κάθε απεργία οι εργαζόμενοι ρωτούν γιατί να απεργήσουμε, είναι ανάγκη; Η πρόταση του ΠΑΜΕ είναι να συζητήσουμε, να σκεφτούμε συλλογικά σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γραφείο, σε κάθε βάρδια του εργοστασίου, σε κάθε καράβι, παντού ότι πρέπει την ημέρα της απεργίας να μην πάει κανείς για δουλειά, να αναλάβουμε οι ίδιοι την επιτυχία της απεργίας και μαζί με το συνδικάτο του κλάδου οργανωμένα με αλληλεγγύη να δείξουμε τη δύναμη μας. 

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ: 

1) Γιατί η κυβέρνηση πρέπει να πάρει μαζική απάντηση από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, να δυναμώσει ο αγώνας με όλες τις μορφές. Γιατί δεν πρέπει να περάσει η απογοήτευση, ο συμβιβασμός, η λογική ότι οι αγώνες δεν φέρνουν αποτελέσματα. Για να μην δώσουμε την ευκαιρία στην κυβέρνηση, στους επιχειρηματικούς ομίλους να τελειώσουν με ότι εργατικό δικαίωμα απέμεινε, να χτυπήσουν τη συλλογική δράση, τη συλλογική πάλη.

2) Γιατί οι άνεργοι δεν έχουμε ούτε ένα πιάτο φαγητό. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειες μας. Δεν μπορούμε να ζήσουμε με τα 300 ευρώ επίδομα ανεργίας. Είναι ζωτική ανάγκη να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και ο χρόνος επιδότησης και να το παίρνουν όλοι χωρίς προϋποθέσεις. Να καταργηθούν τα δουλεμπορικά γραφεία που εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για δουλειά.

3) Γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για 300 και 400 ευρώ. Πώς ο εργαζόμενος, ο άνεργος θα βάλει πετρέλαιο για το χειμώνα; Δεν μπορούμε να ανεχτούμε την κατάργηση του κατώτερου μεροκάματου και των ΣΣΕ. Θέλουμε συλλογικές συμβάσεις και όχι ατομικές που μας οδηγούν να είμαστε ο κάθε ένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.

4) Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κάθε μέρα με τη θηλιά της ανασφάλειας, αν θα πάμε το πρωί στη δουλειά και θα μας στείλουν στο λογιστήριο να πάρουμε την απόλυση και αυτή χωρίς αποζημίωση. Γι’ αυτό πρέπει να απαιτήσουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Να απαιτήσουμε καμιά απόλυση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

5) Γιατί θέλουμε να μπορούμε όταν ασθενήσουμε να έχουμε περίθαλψη δωρεάν και φάρμακα και όχι να πληρώνουμε το χαράτσι των 5 και 25 ευρώ.

6) Γιατί οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν ανεχόμαστε τις περικοπές στις συντάξεις, και τα επιδόματα. Συντάξεις απ’ τις οποίες σήμερα ζει μια ολόκληρη οικογένεια.

7) Γιατί η περικοπή 2 δις από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κοινωνική ασφάλιση θα μειώσει κι’ άλλο τις συντάξεις και τις παροχές.

8) Γιατί τα σχολεία δεν έχουν δασκάλους, δεν έχουν υποδομές. Δεκάδες παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πετιούνται έξω από τα σχολεία, από την γνώση και πρέπει να διεκδικήσουμε να λυθούν άμεσα χωρίς οι εργαζόμενοι να αναγκάζονται να πληρώνουν χιλιάδες ευρώ από τον οικογενειακό προϋπολογισμό που έτσι κι’ αλλιώς δεν τα έχουν γιατί τα έχουν καταληστεύσει η εργοδοσία και η κυβέρνηση.

9) Γιατί την ώρα που κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μονοπώλια επιτίθενται και παίρνουν νέα μέτρα την ίδια ώρα απλόχερα μέσω του προϋπολογισμού δίνουν στο κεφάλαιο νέες φοροαπαλλαγές, νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές, περισσότερα κίνητρα στο όνομα των επενδύσεων κλπ.

10) Γιατί η ιδιωτικοποίηση του νερού, της ενέργειας, της υγείας, της παιδείας, των μεταφορών, των λιμανιών θα φέρει νέα βάσανα στη ζωή όλων μας, με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια, με χειροτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

11) Γιατί οι αυτοαπασχολούμενοι που η μπότα των επιχειρηματικών ομίλων τους κλείνει και τους στέλνει στην ανεργία είναι σύμμαχοι των εργαζομένων και πρέπει να δυναμώσει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία, τις γυναίκες.

12) Γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε τη λύση των προβλημάτων μας σε ναζιστικές, φασιστικές, εγκληματικές οργανώσεις, στην Χρυσή Αυγή που είναι με τις μειώσεις μισθών, που είναι με τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, που φτιάχνει δουλεμπορικά γραφεία, που είναι με τους μεγαλοκλινικάρχες της ιδιωτικής υγείας. Γιατί δεν μπορούμε να ζούμε με την αυταπάτη ότι τέτοιες οργανώσεις μπορούν να τιμωρήσουν αντί για μας αυτούς που ευθύνονται για τα βάσανα μας.

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ "COCA-COLA 3E"

Σε 24ωρη απεργία την Τετάρτη στις 30 Οκτώβρη κατέρχονται οι εργαζόμενοι σε όλα τα εργοστάσια του ομίλου της «Coca-Cola 3Ε» μετά και τη σχετική απόφαση των δύο Ομοσπονδιών του κλάδου. Στόχος να εκφραστεί η αλληλεγγύη στους 33 απολυμένους από το εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης, αλλά και η απόφαση των εργαζομένων να απαντήσουν ενιαία στην αντεργατική επίθεση της πολυεθνικής. Στο μεταξύ συνεχίζεται μέχρι και την 1η του Νοέμβρη η απεργία των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης.

Η 24ωρη απεργία σε όλα τα εργοστάσια του ομίλου, που κήρυξαν η Πανελλαδική Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, θα ξεκινήσει στις 6 το πρωί της Τετάρτης 30 Οκτώβρη και θα λήξει στις 6 το πρωί της Πέμπτης 31 Οκτώβρη. 

Η απεργία αποτελεί το πρώτο βήμα συντονισμού της δράσης, σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους οι δύο Ομοσπονδίες, υπογραμμίζοντας ότι πραγματοποιείται «σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους απολυμένους του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης και για να αντιμετωπιστεί η αντεργατική πρακτική και επιθετικότητα της πολυεθνικής εταιρείας, που παρά τα τεράστια κέρδη της προχωρά συνεχώς σε απολύσεις και καταργήσεις τμημάτων και εργοστασίων». 

Σε ανακοίνωσή της η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ επισημαίνει ότι «η ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ του ομίλου Δαυίδ -αφού ωφελήθηκε από τα προνόμια, επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές που χαρίζει το κράτος στους "επενδυτές" (και τα πληρώνουν ο εργαζόμενος λαός με μέτρα και μνημόνια δίχως τέλος)- έκλεισε τις επιχειρήσεις ΚΑΤΣΕΛΗΣ και ΑΛΛΑΤΙΝΗ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αποτελειώνει την ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ, μεταφέροντας την έδρα της στην Ελβετία και μέρος της παραγωγής της στη Βουλγαρία, αξιοποιώντας την ελευθερία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το κεφάλαιο να μετακινείται όπου βρίσκει φθηνότερους δούλους, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι οι εργαζόμενοι και οι αγώνες τους που κλείνουν τα εργοστάσια, αλλά η ακόρεστη δίψα των μεγαλοεπιχειρηματιών για ακόμα περισσότερα κέρδη. 

Η ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ, κάθε φορά που απολύει, επιχειρεί να συγκαλύψει το έγκλημα με "φιλανθρωπικές, κοινωνικές δράσεις", όπως η "προσφορά" της στους δήμους να βάψει 2-3 σχολεία. Κάθε σχολική αίθουσα που βάφει η ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ αντιστοιχεί με μερικές δεκάδες απολυμένους. 

Η αδιαλλαξία της ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ με έναν τρόπο μπορεί να νικηθεί: Με τον ενωμένο ανυποχώρητο αγώνα των εργαζομένων σ’ αυτή και την έμπρακτη αλληλεγγύη ολόκληρης της εργατικής τάξης. Η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους της πόλης στην εκδήλωση της αλληλεγγύης τους. Καλεί τα σωματεία να οργανώσουν την έκφραση της αλληλεγγύης. Η πολυεθνική να πάρει την απάντηση από όλους τους εργαζόμενους με κάθε τρόπο. Η πολυεθνική ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ δεν είναι ανίκητη. Οι εργαζόμενοι μπορούν να νικήσουν».

Την αλληλεγγύη και τη στήριξή τους στον αγώνα των εργαζομένων στην ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ εκφράζει η Ομοσπονδία Συνδικάτων Τροφίμων - Ποτών - Τουρισμού της Πορτογαλίας, η Κεντρική Ένωση Συνταξιούχων Ισπανίας και οι εργαζόμενοι στον τουριστικό και επισιτιστικό τομέα της Κύπρου.

(Πηγή: 902.gr)

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ 29/10

Κινητοποίηση στο νοσοκομείο Ιπποκράτειο έχει προγραμματιστεί για την Τρίτη 29 Οκτώβρη στις 10:00 το πρωί, από τις Λαϊκές Επιτροπές και Επιτροπές Ανέργων ανατολικής Θεσσαλονίκης, όπως επίσης και από σωματεία που πρόσκεινται στο Π.Α.ΜΕ: ενάντια στο 5ευρω "εισιτήριο" που απαιτείται να καταβάλει κανείς για να εξεταστεί στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου, όπως επίσης ενάντια και στο επερχόμενο μέτρο των 25 ευρώ που θα απαιτούνται για εισαγωγή σε νοσοκομείο από το 2014.
Η απόφαση για να πληρώνουν 25 ευρώ «διόδια» οι ασθενείς που εισάγονται για νοσηλεία στα δημόσια νοσοκομεία δεν είναι καινούρια: προβλεπόταν στο προηγούμενο «μεσοπρόθεσμο», όπως επίσης και η καταβολή χαρατσιού ενός ευρώ για την εκτέλεση κάθε συνταγής στα φαρμακεία από τους ασφαλισμένους. Πρόκειται για αποφάσεις παλιές που μπαίνουν σε εφαρμογή τον ερχόμενο Γενάρη. Δεν είναι οι μοναδικές, αλλά αποτελούν μέρος ενός ατέλειωτου πακέτου αντιλαϊκών μέτρων στη δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκ των οποίων άλλα ήδη έχουν εφαρμοστεί και άλλα πρόκειται να μπουν σε εφαρμογή το επόμενο διάστημα, ενώ είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα. Διότι αυτό απαιτεί η ανάγκη της εξόδου από την καπιταλιστική οικονομική κρίση και η ανάπτυξη προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας.

Τα συγκεκριμένα μέτρα ακολουθούν τη γραμμή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δεν αφήνει αλώβητο ούτε τον τομέα της υγείας: συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα του και μετατροπή του ώστε να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια: κλείσιμο νοσοκομειακών μονάδων, διαθεσιμότητα προσωπικού, χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων του προσωπικού που παραμένει, πληρωμή από τους ασθενείς, μείωση των δωρεάν παροχών...Η υγεία οδεύει αργά, αλλά σταθερά προς την ιδιωτικοποίηση (όπως και το νερό, το ρεύμα και η παιδεία που και σ' αυτήν ακολουθούνται παρόμοιες τακτικές, πχ η διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων στα πανεπιστήμια). Πρώτα γίνονται οι απαραίτητες αλλαγές ώστε η εκάστοτε "δημόσια" επιχείρηση να αρχίσει να λειτουργεί σαν ιδιωτική και όταν αυτό επιτευχθεί και μπορεί να αποφέρει κέρδη, θα ιδιωτικοποιηθεί. Θα το επιτρέψουμε; Με ένα βροντερό όχι οφείλουμε να απαντήσουμε, το θέμα όμως είναι ότι μεθοδεύεται η εξαπάτηση του λαού, προβάλοντας το επιχείρημα ότι τάχα τέτοιου είδους τακτικές είναι προς όφελος μας! Συγκεκριμένα προωθείται το επιχείρημα ότι αν αυτά τα μέτρα είχαν ληφθεί πριν χρόνια...δεν θα βρισκόμασταν σήμερα σ' αυτήν την κατάσταση. Προσπαθούν δηλαδή να μας πείσουν ότι το πρόβλημα ήταν οι "υπερβολικές" δημόσιες παροχές υγείας όλα αυτά τα χρόνια από τις οποίες θα πρέπει να παραιτηθούμε και να αναλάβουμε με ατομική μας ευθύνη να καλύψουμε τις ανάγκες μας.

Πράγματι, εάν είχαν εφαρμοστεί τα σημερινά μέτρα για την Υγεία χρόνια πριν, ισοπεδώνοντας λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα, το κεφάλαιο στην Ελλάδα θα έδινε με καλύτερους όρους τη «μάχη» στα πλαίσια του ανταγωνισμού, τόσο στη σημερινή φάση της κρίσης όσο και αργότερα με την όποια ανάκαμψη υπάρξει. Με τη διαφορά ότι από αυτή την επιδίωξη του κεφαλαίου, η οποία παρουσιάζεται με το περιτύλιγμα του «εθνικού στόχου», τα λαϊκά στρώματα και οι ασθενείς δεν έχουν να ελπίζουν τίποτα, θα είναι οι χαμένοι σε μόνιμη βάση. Αυτό έχει ως κριτήριο η κυβέρνηση και ο υπουργός Υγείας όταν λέει ότι «χάσαμε χρόνο στην εφαρμογή αυτών των μέτρων».

Και σε άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν παρθεί παρόμοια μέτρα ακόμα και πριν την κρίση! Οι μέθοδοι αυτοί δεν εξαρτώνται απ' την ύπαρξη ή όχι μνημονίου ή από το ύψος του δημοσίου χρέους μιας χώρας. Για παράδειγμα: 

Στη γειτονική μας Κύπρο καθιερώθηκε η πληρωμή στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και στα επείγοντα, η πληρωμή «τέλους» για την αγορά κάθε φαρμάκου και για κάθε εργαστηριακή εξέταση, δηλαδή παρόμοια κατάσταση με αυτήν που τείνει να επιβληθεί στη χώρα μας.
Στην Ισπανία ιδιωτικοποιήθηκαν 6 μεγάλα δημόσια νοσοκομεία, καθιερώθηκε συμμετοχή 10% στην αγορά φαρμάκων, η πληρωμή για μεταφορά των ασθενών με το ΕΚΑΒ για περιστατικά που δε θεωρούνται επείγοντα, ενώ απέσυραν την κάρτα υγείας από τους «παράνομους» μετανάστες.
Στη Σουηδία καταργήθηκε η διάταξη που έθετε απαγόρευση κερδών στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας
Στην Αγγλία έχουν μειωθεί τα δημόσια κρεβάτια κατά 4.000, ενώ υπάρχει η πρώτη περίπτωση δημόσιου νοσοκομείου που παραχωρήθηκε μέσω ΣΔΙΤ στο κεφάλαιο για τη «διάσωσή του από τη χρεοκοπία».
Στη Γερμανία τα νοσοκομεία δεν παίρνουν πλέον επιδότηση από τον κρατικό ή δημοτικό προϋπολογισμό, κάτι που οδήγησε στην εξαγορά πανεπιστημιακών κλινικών και νοσοκομείων από μονοπωλιακούς ομίλους, ενώ όλα τα κρατικά νοσοκομεία λειτουργούν και αξιολογούνται μαζί και το προσωπικό τους με επιχειρηματικά κριτήρια. Αυτά τα κριτήρια καθορίζουν τη στελέχωση ή όχι των κλινικών, όπως και τα πρωτόκολλα νοσηλείας των ασθενών ώστε να επιτυγχάνεται το βέλτιστο κέρδος για την κλινική και το νοσοκομείο. Λειτουργούν δηλαδή με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Βλέπουμε λοιπόν ότι τέτοια φαινόμενα δεν είναι αποκλειστικά ελληνική υπόθεση, αλλά συμβαίνουν παντού, ακόμα και σε χώρες που θεωρούνται "πρότυπα" στις κοινωνικές παροχές, όπως η Σουηδία. Αυτό θα πρέπει να το έχουμε υπ' όψιν μας όταν σκεφτόμαστε πως η μόνη μας ελπίδα πλέον είναι η μετανάστευση. Αντιθέτως, η ελπίδα μας είναι η οργανωμένη πάλη! Με επιμονή και υπομονή!

Τρίτη 29 Οκτωβρίου, στις 10:00 το πρωί στο Ιπποκράτειο. Ας είμαστε όλοι εκεί...

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

"Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα" φώναζαν σε όλους τους τόνους!
"Δεν αντέχει άλλο ο λαός"! Το έχουμε καταλάβει όλοι.
"ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ" έγραφαν οι τίτλοι των εφημερίδων και των δελτίων των καναλιών για την "ηρωική αντίσταση" της κυβέρνησης στην τρόικα...
"Τριπλό όχι σε μέτρα, εκλογές κλπ..." έλεγαν για τη συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Και τι έγινε τελικά; Όχι εβδομάδες ή μήνες μετά, αλλά ακριβώς την επόμενη;
Νέα λαίλαπα μέτρων. Νέα λάβα κυλάει και καίει ό, τι έχει απομείνει.

Φρικτή φορολογία στα ακίνητα όπου το χαράτσι, που θα καταργούσαν σύμφωνα με την προηγούμενη συμφωνία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ (και ΔΗΜΑΡ), θα γίνει μόνιμο κι ας μην μπορούν να το πληρώσουν πια οι περισσότεροι.
Νέα μέτρα στα σχολεία, στα νοσοκομεία (κι ας μην τα πιάνει το μάτι μπροστά στη θύελλα άλλων σκληρότερων), νέο ασφαλιστικό (που όλοι βλέπουν στο δρόμο να έρχεται) και πάει λέγοντας.
Και μαζί βέβαια να περνούν "χρήσιμες τροπολογίες" σε σχετικά ή άσχετα νομοσχέδια, που θα χρησιμοποιηθούν όταν έρθει η δύσκολη ώρα για το τσάκισμα της αντίστασης του λαού που δε γίνεται να μην παλέψει για τη ζωή του. Εν τω μεταξύ πύρινοι λόγοι ξεχύνονται από κυβερνητικά στόματα εναντίον του φασισμού ...αλλά φυσικά όχι εναντίον του εκφασισμού του κράτους.

Αυτή είναι η πραγματικότητα της κοροϊδίας του λαού από τα κόμματα της εξουσίας.
Κι όμως αυτά τα κόμματα αύριο στις εκλογές θα πάρουν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό...Από απλούς ανθρώπους που τους έπεισαν ότι "δεν γίνεται τίποτα", ότι "αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ" κι ότι "κινδυνεύουν από τους κομμουνιστές", που ..."θα τους πάρουν τις περιουσίες". Από απλούς εργαζόμενους που εξακολουθούν να αναθέτουν τη δική τους ζωή σε ξένα χέρια "σωτήρων" αντί να γραφτούν στα σωματεία τους και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους, παλεύοντας στο πλάι των ήδη αποφασισμένων.

Ας πάμε όμως στο καυτό θέμα της φορολογίας των ακινήτων που μπήκε πλέον σε συζήτηση, όπου φαίνεται ποιος έχει βάλει στο μάτι εκτός των άλλων και τις περιουσίες.

'Έβαλαν στόχο και ζητούν 3,6 δις από τη φορολογία των ακινήτων! Από 526 εκ. ευρώ το 2009 πάμε στο 7 φορές μεγαλύτερο 3,6 δις το 2014!!

Μιλάμε για ένα τεράστιο ποσό που είναι αδύνατον να αντέξει η τσέπη του λαού, που ένα τεράστιο επίσης κομμάτι του βρίσκεται είτε σε ανεργία, είτε σε περιστασιακή δουλειά, είτε παίρνει ελάχιστα χρήματα που δε φτάνουν ούτε καν για τα καθημερινά. Κι όμως... αυτοί εκεί. Έβαλαν στόχο 3.6 δις για να ..."ορθοποδήσει η οικονομία"! "Για να καλυφθούν οι τρύπες και να γυρίσουμε σελίδα". Μόνο που τις όποιες τρύπες δεν τις επουλώνουν, τις καλύπτουν με νέα καρφιά πάνω στο κορμί του λαού.
Θυμάται άραγε κανείς ότι όλο το πρώτο πακέτο μέτρων του πρώτου μνημονίου το Μάη του 2010 ήταν 4,3 δις;
4,3 δις όλο το πρώτο πακέτο, και μάλιστα με τη διαβεβαίωση τότε ότι "δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα". Και τώρα μετά από χιλιάδες σελίδες νέων μέτρων, τα τελευταία νέα μέτρα, που δεν θα έπαιρναν, μόνα τους θα μας κοστίσουν 3,6δις! Τι θα γίνει άραγε με όσους δεν θα μπορούν να πληρώσουν; Τι θα γίνει τη στιγμή που έχουν αρχίσει να ακούγονται οι κρότοι από κατασχέσεις για λίγες εκατοντάδες ευρώ ή για 2 η 3 χιλιάρικα χρέη;

Και η ζωή συνεχίζεται...
Η αγάπη "για τα παιδιά μας", το ενδιαφέρον "για το μέλλον", "για την πατρίδα" κλπ. συνεχίζεται. Το παιχνίδι της σωτηρίας του σαπισμένου καπιταλισμού (κι όχι φυσικά... "της πατρίδας") συνεχίζεται στην πλάτη μας και δυστυχώς με την άδεια μίας πλειοψηφίας που το σύστημα θέλει να παρατηρεί περιμένοντας...(τι άραγε;)

Μπροστά μας στις 6 Νοέμβρη είναι η Γενική Απεργία.
Κι εκεί οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων, σε Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα θα απεργήσουν για όλα αυτά και για πολλά ακόμη. Με οργάνωση παλλαϊκή παντού μέσα από τα σωματεία μας πρέπει να δώσουμε άλλη μια απάντηση, να δώσουμε άλλη μια δόση στο μόνο πραγματικό χρέος που έχουμε. Το χρέος στον αγώνα!
Κανένας να μη μείνει μόνος! Μόνο εκεί που πολλοί μαζί ονειρεύονται και παλεύουν για ένα καλύτερο κόσμο νικιέται η απελπισία. Μόνο εκεί που κάποιοι αρνούνται να ζουν και να δουλεύουν για να πλουτίζουν τα μονοπώλια αρχίζει να φαίνεται φως. Μόνο εκεί που οι εργάτες συσπειρωμένοι παλεύουν για την ανατροπή αρχίζουν να χαράζουν άλλες καλύτερες μέρες.

Όλοι λοιπόν στη Γενική Απεργία στις 6 Νοέμβρη.
Με πίστη στη δύναμη των εργαζόμενων και του λαού.
Με πίστη στα ταξικά σωματεία, στον αγώνα και το στόχο μας.

Θα είμαστε εκεί, κάτω από τα πανό και τις σημαίες στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σ' όλη την Ελλάδα!

(Πηγή: giorgossarris.blogspot.gr)

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ «OLYMPIC CATERING - EVEREST»

Σε 24ωρη απεργία κατέρχονται από τις 10 το βράδυ οι εργαζόμενοι των καταστημάτων της «Olympic catering - everest» στη Θεσσαλονίκη.

Η εταιρεία, συμφερόντων Βγενόπουλου, έκλεισε την κεντρική μονάδα, που παράγει τα προϊόντα, στην Αθήνα, πετώντας στο δρόμο 130 εργαζόμενους. Την Πέμπτη οι εργαζόμενοι στην Αθήνα πραγματοποίησαν στάση εργασίας και σήμερα, Παρασκευή, οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκονται τα περισσότερα καταστήματα πώλησης προχωρούν σε 24ωρη απεργία.

Στο πλευρό των εργαζόμενων βρίσκεται η γραμματεία Επισιτισμού Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης - Πιερίας - Χαλκιδικής (Σ.Ε.Τ.ΕΠ.Ε.) τονίζοντας ότι αυτή η κίνηση έρχεται μετά από χρόνια κερδοφορίας στις πλάτες των ίδιων εργαζομένων που τώρα θεωρούνται «περιττοί», και αφού στο παρελθόν έχουν μεσολαβήσει ήδη μειώσεις μισθών.

«Μόνος τρόπος να σταματήσουν τα σχέδιά τους είναι η οργανωμένη απάντηση των εργαζομένων. Η απάντηση αυτή στα σχέδια της εργοδοσίας είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα με τι όρους δουλεύουν (εποχικοί ή μόνιμοι), ανεξάρτητα αν πλήττονται στην παρούσα φάση, άμεσα ή όχι. Είναι υπόθεση όλων των συναδέλφων της εταιρείας, αλλά και των συναδέλφων όλου του κλάδου, καθώς η επίθεση που δεχόμαστε είναι ίδια σε όλους τους χώρους δουλειάς».

Απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργαζομένων της "Olympic - catering", να απαντήσουν ενιαία στα σχέδια της εργοδοσίας.

«Να γίνει η απεργία στην "Olympic catering" σταθμός μπροστά στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 6 Νοέμβρη! Απαιτούμε: Να σταματήσει τώρα κάθε διαδικασία απόλυσης. Μόνιμη και σταθερή εργασία, με πλήρη δικαιώματα για όλους».

(Πηγή: 902.gr)

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Πληθαίνει τον τελευταίο καιρό η αρθρογραφία στον αστικό Τύπο για την αναγκαιότητα «να φύγει η τρόικα», «να ανακτήσει η Ελλάδα την οικονομική της ανεξαρτησία», να στηριχθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη σε ένα «εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας». Τέτοιες απόψεις εκφράζει και ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Τα βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούν, είναι ότι το μείγμα διαχείρισης της τρόικας είναι «αναποτελεσματικό», ότι καθυστερεί την ανάκαμψη και ότι οι λαϊκές αντιδράσεις για τα μέτρα μπορεί να οδηγήσουν σε «κοινωνική έκρηξη», όπως έγραφε στο κύριο άρθρο της την Κυριακή μια από τις ναυαρχίδες των αστών. Θα σκεφτεί κανείς: Τι μύγα τους τσίμπησε και από εκεί που τα προηγούμενα χρόνια μιλούσαν για «εξωστρέφεια» της ελληνικής οικονομίας, τώρα αναδιπλώνονται και ζητάνε «εθνικά σχέδια ανασυγκρότησης»;

Η απάντηση είναι ότι η εθνικιστική και η κοσμοπολίτικη αντίληψη της αστικής τάξης είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Εναλλάσσονται ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντά της, όπως αυτά διαμορφώνονται σε κάθε ιστορική στιγμή και μάλιστα όχι ενιαία στο εσωτερικό της. Για παράδειγμα, η συμμετοχή στην ΕΕ και μετά στην ΟΝΕ σήμαινε τη συνειδητή παραχώρηση από τη μεριά των αστών μέρους της «εθνικής κυριαρχίας», με την προσδοκία ότι θα έχουν πολλαπλάσια οφέλη από τη συμμετοχή τους στη διακρατική ένωση των μονοπωλίων. Και είχαν. Τώρα, ισχυροποιείται η τάση για απεγκλωβισμό από την «πολιτική της τρόικας», η παρουσία της οποίας προέκυψε περίπου σαν «συμβατική υποχρέωση» από τη συμμετοχή της Ελλάδας στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και κυρίως στην Ευρωζώνη, στο πλαίσιο της συνολικής διαχείρισης της κρίσης.

Οι ίδιες δυνάμεις που τώρα ξορκίζουν την τρόικα, επαινούσαν προηγουμένως τη συμβολή της στη διαχείριση της κρίσης. Τώρα που οι ανάγκες άλλαξαν, η προσαρμογή τους είναι ακαριαία. Για παράδειγμα, το «Βήμα» κατακρίνει την κυβέρνηση ότι ανέχεται την τρόικα να κάνει κουμάντο στις τράπεζες και ότι μ' αυτόν τον τρόπο στερεί χρήμα από τις ντόπιες επιχειρήσεις, που θα μπορούσαν να έχουν χρηματοδότηση, αν η κυβέρνηση είχε αποκαταστήσει την «οικονομική ανεξαρτησία». Θυμίζουμε ότι πάνω σε τέτοιες απόψεις στηρίχθηκαν τα «αντιμνημονιακά» ιδεολογήματα της «υποτέλειας» και της «κατοχής» της χώρας, που ενίσχυσαν τον εθνικισμό και, εκτός απ' όλα τα άλλα, έδωσαν αέρα και στα πανιά της φασιστικής Χρυσής Αυγής.

Η στάση ισχυρών μερίδων της αστικής τάξης απέναντι στην τρόικα αντανακλά την επιθυμία τους να αλλάξει το μείγμα διαχείρισης στην Ελλάδα, με ελάφρυνση του χρέους και περισσότερα επεκτατικά μέτρα, από τα οποία θα ωφεληθούν οι ίδιοι, χωρίς να κάνουν σκόντο στα μέτρα που βαθαίνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και τα οποία εφαρμόζονται σε όλη την ΕΕ, είτε με τρόικα, είτε χωρίς. Αντανακλά επίσης την ανησυχία ότι αδυνατίζει η θέση τους στον ανταγωνισμό με επιχειρηματικούς ομίλους άλλων χωρών. Αυτή την ανησυχία εξέφρασε για λογαριασμό τους και ο Αλ. Τσίπρας, όταν είπε από τη ΔΕΘ ότι η σημερινή διαχείριση της κρίσης «υπονομεύει και τη δυνατότητα αυτόνομης πορείας ορισμένων, που ναι μεν ευνοούνται περιστασιακά από το μνημόνιο, αλλά αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι η πίεση έχει ήδη αρχίσει να μεταφέρεται πάνω σε αυτούς»...

(Πηγή: Ριζοσπάστης)

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

Άνεργε, Άνεργη,
Ξέρουμε καλά τι σκέφτεσαι και τι βιώνεις. Είμαστε από την ίδια ακριβώς μπάντα. Σκεφτόμαστε όπως και εσύ, ότι δεν πάει άλλο! Σκεφτόμαστε ότι κάτι πρέπει επιτέλους να γίνει! Θεωρούμε περιττό να σου περιγράψουμε τα προβλήματά σου, μιας και ήδη τα γνωρίζεις. Κρίνουμε όμως αναγκαίο να σου πούμε ότι υπάρχει διέξοδος, υπάρχει λύση!

Αυτή δεν είναι η ανακύκλωση της φτώχειας μας με τα 5μηνα προγράμματα του ΟΑΕΔ ή των Δήμων. Δεν είναι λύση το να μπαινοβγαίνουμε από τη δουλειά στην ανεργία και πάλι τα ίδια, ζώντας μέσα στην ανασφάλεια για το πως θα βγει το μεροκάματο τους επόμενους μήνες. Πρέπει να μπει τέρμα στην απληρωσιά, στα έξοδα που μας πνίγουν, στο άγχος για τη μέρα που ξημερώνει. Αυτή η ζωή δεν μας αξίζει!

Η λύση βρίσκεται στα χέρια μας, γιατί εξαρτάται από μια και μόνη προϋπόθεση. Από τη συλλογική οργάνωση της πάλης μας ενάντια στις αιτίες που γεννούν την ανεργία. Σε αυτή την υπόθεση κανείς δεν είναι μόνος του και κανείς δεν περισσεύει. Όπλο μας η αλληλεγγύη και η οργάνωσή μας. Εμείς έχουμε ήδη κάνει το βήμα. Σε προσκαλούμε να συζητήσουμε, να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε από εδώ και μπρος.

Μην το αφήνεις άλλο. Περίμενες πολύ μήπως και κάτι αλλάξει. Τώρα σκέψου ότι δε σου έμεινε τίποτα για να χάσεις. Μπροστά σου δύο δρόμοι υπάρχουν μόνο για να πάρεις:

*~-Ή αγώνας και επιβίωση ή υποταγή και εξαθλίωση.-~*

Οι Επιτροπές Ανέργων Κεντρικής/Ανατολικής Θεσσαλονίκης σε καλούν να πάρεις ενεργά μέρος στην Πανελλαδική Απεργία στις 6 Νοέμβρη στο πλευρό του ΠΑΜΕ και των εργαζομένων που σε αυτές τις συνθήκες σηκώνουν ψηλά το κεφάλι!

Οργανώσου μέσα από τις Επιτροπές Ανέργων και τις Λαϊκές Επιτροπές της γειτονιάς σου, μέσα από την Επιτροπή Ανέργων του σωματείου σου.

+Σε καλούμε να συμβάλλεις και εσύ στην οργάνωση της πάλης στη γειτονιά μας. Δώσε το παρόν στη συνέλευση που θα κάνουμε την Τρίτη, 22/10 και ώρα 7:00 το απόγευμα στα γραφεία μας, Μυκηνών 17 (Μπότσαρη με Δελφών).

+Έλα στο γλέντι αλληλεγγύης της Επιτροπής Ανέργων Ε' Διαμερίσματος που θα γίνει την Κυριακή 3/11 και ώρα 14:00, Μυκηνών 17.

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

"ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ", "ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ" ΚΑΙ "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ"

Του Προκόπη Κωφού
Τμήμα Χημείας ΑΠΘ

Διαπραγμάτευση ανάμεσα σε δύο μέρη σημαίνει πως υπάρχει αντιπαλότητα ή διαφωνία και πως οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικά συμφέροντα, αντιτιθέμενες επιδιώξεις και προωθούν διαφορετικούς στόχους. Η κυβέρνηση και η τρόικα δεν είναι αντίπαλοι και δεν διαφωνούν, αντίθετα έχουν συμφωνήσει στις δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια και οι επιδιώξεις και οι στόχοι τους ταυτίζονται, θέλουν και τα δύο μέρη να προωθήσουν αυτά που συμφωνήθηκαν μεταξύ τους. Η διαπραγμάτευση, αν έγινε, αφορά τις συζητήσεις που είχαν γίνει για να καταλήξουν στη συμφωνία τους για το τι θα πάρει και τι θα δώσει ο καθένας. Εφόσον υπάρχει ήδη η συμφωνία μεταξύ τους, αυτά που λένε, πως ακόμα και τώρα διαπραγματεύονται, είναι εντελώς παραπλανητικά! Μάλιστα, έχουν το θράσος να μιλούν και για δήθεν «σκληρές διαπραγματεύσεις». Στην ουσία βέβαια αυτό που κάνουν δεν έχει καμιά σχέση με διαπραγμάτευση, αλλά πρόκειται για την απαραίτητη μεθόδευση ώστε να υλοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο αυτά που συμφωνήθηκαν. Η δε κυβέρνηση όχι απλά δεν διαπραγματεύεται, αλλά με τις «προτάσεις» της παίζει το ρόλο του εγγυητή, πως η μεθόδευση θα είναι τέτοια ώστε οι συμφωνίες να μη διακινδυνέψουν από τις αντιδράσεις αυτών που θίγονται! Στόχος τους δηλαδή δεν είναι η υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, αλλά ο περιορισμός των λαϊκών αντιδράσεων σ’ αυτά που προωθούν! Μιλούν για «διαπραγμάτευση» καθαρά για λόγους επικοινωνιακούς! Το είπε και ο πρωθυπουργός στην τελευταία ομιλία του, πρώτο τους μέλημα είναι η κοινωνική συνοχή, δηλαδή να δεχτούμε την εξαθλίωσή μας, ενώ αυτοί θα προωθούν μεθοδευμένα τις πολιτικές τους και τις συμφωνίες τους! Ακόμα και εκλογές να κάνουν, όπως λέγεται, κι αυτές θα γίνουν στο πλαίσιο της μεθόδευσης για να διασφαλιστεί με όσο το δυνατό μικρότερους κραδασμούς και απώλειες η προώθηση των πολιτικών τους, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά τους!

ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΩΣ

Δεν ξέρω αν προσέξατε, μάλλον το προσέξατε, ότι το γνωστό μας εδώ και χρόνια "δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα" από χθές έγινε "δεν θα υπάρξουν άλλα οριζόντια μέτρα".
Οπότε γεωμετρικά μιλώντας θα υπάρξουν μέτρα ας πούμε κάθετα, ή διαγώνια ή υπό κάποια γωνία τέλος πάντων...
Με λίγα λόγια οριζοντίως ή καθέτως η δουλειά θα γίνει. Ακόμα και στο όρθιο.
Πάντως να την γλυτώσουμε αποκλείεται. 

Όσοι λοιπόν περιμένουν να αλλάξει από μόνος του "ο καιρός", κι εκτός από τις ξαφνικές καταιγίδες να βρέξει ξαφνικά και ευτυχία ή τέλος της κρίσης ας το ξανασκεφτούν κι ας φυλάνε και τα νώτα τους...
Την κρίση δεν την έφερε ο άνεμος για να την πάρει πίσω έτσι απλά.
Την κρίση την έφερε η ιστορία.
Και για να αλλάξουν τα πράγματα, όπως πρέπει και χρειάζεται για το λαό, πρέπει απλά την ιστορία να την γράψουμε εμείς με το δικό μας χέρι. 

Αν το αφήσουμε και πάλι σε άλλους ειδήμονες και ειδικούς ...κλάψτε. 

Την άλλη φορά λοιπόν που κάποιος θα μας μιλήσει για τη συνέλευση του σωματείου, μην του γυρίσουμε την πλάτη. Ας κάνουμε μια βόλτα κατά κει να ακούσουμε και να πούμε κι εμείς.
Ας γίνουμε εμείς το συνδικάτο κι ας σταματήσουμε να αναθέτουμε σε ειδικούς τη ζωή μας.
Τίποτα δε μπορεί να λυθεί χωρίς τη δική μας συμμετοχή, χωρίς εμείς να θυσιάσουμε κάτι για μας. Ας ξεκινήσουμε θυσιάζοντας λίγο από το χρόνο μας.
Ας αποφασίσουμε να πάρουμε επιτέλους τη ζωή μας στα χέρια μας.
Αλλιώς θα συνεχίσουν να μας θυσιάζουν χωρίς να μας ρωτάνε σα σφαχτάρια στο βωμό της σωτηρίας της δικής τους εξουσίας. 

Το συνδικάτο δεν είναι παρά το πρόπλασμα της αυριανής δικής μας εξουσίας.
Εκεί που κανένας δε θα μας εξουσιάζει.

(Πηγή: giorgossarris.blogspot.gr)

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ 18/10

Όσοι Συνάδελφοι Ελεύθεροι Επαγγελματίες, επιθυμούν να συμβάλλουν για να σταματήσει η δίωξη και η τρομοκρατία του ΟΑΕΕ και να βοηθήσουν την επιτροπή Ελευθέρων Επαγγελματιών, μπορούν να το κάνουν στέλνοντας στα στοιχεία τους (Ονοματεπώνυμο, Διεύθυνση Εργασίας, Επάγγελμα, Τηλέφωνο) στο e-mail: epitropieleythepagelharilau@gmail.com , ούτως ώστε να σας ενημερώνουμε σχετικά με τις αποφάσεις και τις κινήσεις που πρόκειται να κάνουμε, όλοι μαζί ενωμένοι, για τα κοινά συμφέροντα του κλάδου μας.

Επίσης καλούμε κάθε Ελεύθερο Επαγγελματία της περιοχής του Ε' Διαμερίσματος, σε σύσκεψη την Παρασκευή 18/10, στις 21:00 στο καφενείο Πλαταιών 35, για να συζητηθούν τα προβλήματα του κλάδου και να οριστεί δράση. 

Το 2008 ο ΟΑΕΕ θα έπρεπε να διαθέτει 48,8 δισ. ευρώ αποθεματικά, από τις συσσωρευμένες εισφορές των ασφαλισμένων και είχε μόνο 588 εκ. ευρώ. Ο ΟΑΕΕ, σήμερα παρουσιάζει έλλειμμα 600 εκ. ευρώ. Δυσκολεύεται να καταβάλλει τις συντάξεις. Τι και αν πλήρωσαν, και με το παραπάνω, οι σημερινοί συνταξιούχοι τις εισφορές τους για δεκαετίες.

Χρησιμοποίησαν ακόμα και τα 120 εκατομμύρια που προορίζονταν για τους ανέργους συναδέλφους, για να πληρώσουν τις συντάξεις. Ο ΟΑΕΕ από τον Αύγουστο 2013 άρχισε να αποστέλλει 379.844 εκβιαστικά ειδοποιητήρια, με τα οποία μας ζητεί να αποπληρώσουμε τις ασφαλιστικές εισφορές, να ενταθούμε αμέσως στη ρύθμιση, αλλιώς θα προχωρήσει σε αναγκαστικές εισπράξεις και κατασχέσεις.

ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ την κυβέρνηση και τη Διοίκηση του ΟΑΕΕ για την άθλια οικονομική κατάσταση του ασφαλιστικού μας ταμείου, είναι αποκλειστικά ΥΠΕΥΘΥΝΗ η πολιτική τους, που λεηλάτησε και κούρεψε τα αποθεματικά του ταμείου.

Απαιτούμε:
Άμεση θεώρηση των βιβλιαρίων υγείας σε όλους τους Επαγγελματίες, Βιοτέχνες, Εμπόρους, Αυτοκινητιστές, ανεξάρτητα αν χρωστάνε στο Ταμείο ή όχι.
Κατάργηση της ασφαλιστικής ενημερότητας όσο διαρκεί η κρίση.
Μακροχρόνια ρύθμιση των χρεών χωρίς προσαυξήσεις και πρόστιμα με ΑΓΝΟΗΣΗ των διατάξεων του Μνημονίου.
Να σταματήσει από τη Διοίκηση του ΟΑΕΕ, κάθε δίωξη και κάθε απειλή δίωξης, σε όσους χρωστάνε στο Ταμείο.
Πάγωμα των χρεών και των προσαυξήσεων των ασφαλισμένων προς το Ταμείο όσο διαρκεί η οικονομική κρίση.
Δραστική μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι προς το Ταμείο, χωρίς μείωση της σύνταξης.
Όχι στη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης. Χρηματοδότηση του ταμείου κατά τα 2/3 από το κράτος και κατά το 1/3 από τον ασφαλισμένο.
Απαιτούμε η υγεία να είναι Δημόσια και Δωρεάν, με την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στο συγκεκριμένο τομέα.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ 16/10

Αυτοί που παίρνουν αποφάσεις για την ζωή μας, το μέλλον της χώρας και της νέας γενιάς, μας οδηγούν μαζικά στην ανεργία, στην ανέχεια, στη φτώχεια, κλείνουν σχολεία, χτυπούν όλο και πιο πολύ, όλο και πιο βαθιά το δικαίωμα στη μόρφωση. Το δημόσιο και δωρεάν σχολείο υποχρηματοδοτείται, υποβαθμίζεται, απαξιώνεται, ιδιωτικοποιείται και ο παιδαγωγικός του ρόλος αντιδραστικοποιείται. 
Εμείς λοιπόν οφείλουμε να ασχοληθούμε: ποιός, πως και τι μαθαίνει στα παιδιά μας.
Επειδή η γνώση είναι δύναμη.
Επειδή η μόρφωση είναι ζήτημα ζωής.
Επειδή η μόρφωση των παιδιών μας, μας αφορά όλους: 

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΗ 2013 ΣΤΙΣ 6:30 μ.μ. ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΜΥΚΗΝΩΝ 17 (ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΜΕ ΔΕΛΦΩΝ), ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ: 

«ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ»

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

ΔΡΑΣΗ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ-ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ


Προς όλους:

τους εργαζόμενους, 
τους άνεργους, 
τη σπουδάζουσα νεολαία, 
τις γυναίκες, 
του κλάδου του Επισιτισμού- Τουρισμού

Τα χρόνια της υπομονής...

Συναδέλφισσα, συνάδελφε σου δίνουμε αυτήν την ανακοίνωση για να γίνει αντικείμενο, για ακόμη μεγαλύτερο προβληματισμό, για να γίνει κάλεσμα για συμπόρευση όλων των εργαζόμενων του κλάδου, για να δυναμώσει η δική σου φωνή! Μια φωνή που έχει χρόνια να ακουστεί στους χώρους δουλειάς κάτω από την πίεση και τις απειλές των εργοδοτών και των διευθυντάδων τους. Μια φωνή που σιώπησε υποκύπτοντας σε λογικές του τύπου «κάνε υπομονή να περάσουνε τα δύσκολα», «ας χάσω ορισμένα δικαιώματα, τη δουλειά μου να μη χάσω», «άσχημα τα πράγματα αλλά δες και έξω τι γίνεται με τους χιλιάδες άνεργους», «και τι μπορώ να κάνω μόνος μου, υπομονή να γλιτώσω τα χειρότερα». Δυστυχώς όμως έτσι ούτε τα χειρότερα γλιτώσαμε, ούτε τη δουλειά του μπορεί κανείς να την έχει σίγουρη. Απληρωσιά, ανασφάλιστη εργασία. 

Άνεργε του κλάδου μας, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές είναι ευκαιρία να θυμηθείς ότι δεν έχεις καμία απολύτως ευθύνη που είσαι χωρίς δουλειά. Είσαι στη θέση αυτή επειδή πληρώνεις «τα σπασμένα» αυτών που ευθύνονται για την κρίση, δηλαδή των μεγαλοξενοδόχων και των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου και όχι μόνο. Ήσουν για αυτούς ένας αριθμός που απλά χάθηκε σε μια «αφαίρεση» απαραίτητη για τα κέρδη τους. Σε θέλουν άλλωστε σε αυτήν την καταδίκη,  για να γίνεσαι ο τρόπος πίεσης προς τους συναδέλφους σου, έτσι ώστε να δέχονται αδιαμαρτύρητα κάθε απαίτηση του εργοδότη τους με το φόβο μη μείνουν και οι ίδιοι άνεργοι. Ποιος δεν έχει ακούσει τη φράση «αν σου αρέσει, αλλιώς περιμένουν ¨ουρά¨ από έξω». Γι’αυτό υπάρχει ανεργία ακόμη και σε περιόδους ανάπτυξης και υψηλής κερδοφορίας, και θα υπάρχει, όσο υπάρχει αυτό το σύστημα. 

Νέε σπουδαστή και σπουδάστρια,θυμήσου πόσο παιδεύτηκες, πόσα πλήρωσες και πληρώνεις ακόμα, εσύ και η οικογένεια σου, για να διασφαλίσεις ένα πτυχίο για  μια ειδικότητα στον κλάδο που σου σύστησαν ως «τη βαριά βιομηχανία του κλάδου». Πατώντας στα όνειρά σου και στην ανάγκη σου για μια δουλειά, σου δίδαξαν ότι η καριέρα είναι κάτι που κατακτιέται με την ατομική προσπάθεια και τις απαραίτητες θυσίες. Αυτή η ανακοίνωση θέλει να σου τονίσει ότι το μόνο που επιδιώκουν είναι να σε κάνουν έναν φτηνό, ευέλικτο και χωρίς απαιτήσεις εργαζόμενο. Γι’αυτό δεν θα σου διδάξουν ποτέ τι είναι το Σωματείο, ποια είναι τα δικαιώματά σου και με ποιον τρόπο κατακτήθηκαν. Η καριέρα που σου ετοιμάζουν είναι η περιπλάνηση από δουλειά σε δουλειά με αρκετές στάσεις στην ανεργία, είναι η εργασία σε χώρους κάτεργα και με μισθούς σαν αυτούς που παίρνεις στην πρακτική σου άσκηση. 

Φοιτητή εργαζόμενε, μπήκες στον κλάδο από ανάγκη να βγάλεις τις σπουδές σου, για να μην επιβαρύνεις τους δικούς σου που χτυπιούνται αλύπητα από την πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης, της πολιτικής που μετατρέπει τη σχολή σου και τη μελέτη σου σε πεδίο κερδοφορίας επιχειρηματιών. Η ίδια πολιτική επιδιώκει να σε μετατρέψει σε δρομέα στον στίβο της «δια βίου μάθησης», ενώ η δουλειά για εσένα θα είναι απλά μια σκυτάλη που θα αλλάζει συνεχώς χέρια. Ίσως να θεωρείς ότι εργάζεσαι στον κλάδο προσωρινά και στο ευχόμαστε αυτό, όμως δεν θα σου είναι και τόσο εύκολο. Το ξέρεις ότι το πτυχίο σου το έχουν ήδη μετατρέψει σε εισιτήριο για την ανεργία ή στην καλύτερη σε υποψηφιότητα για κάποιο πρόγραμμα εργασίας με ημερομηνία λήξης. Μα και αν καταφέρεις και εργαστείς πάνω στο αντικείμενο  που σπουδάζεις, η αδικία και η εκμετάλλευση που θα υποστείς θα είναι η ίδια με αυτήν που βιώνεις τώρα. 

Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά;
Ευθύνονται όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις που από γαλαζοπράσινες αν χρειαστεί γίνονται και ροζ και που μια ζωή σου έλεγαν ψέματα για να σε αποπροσανατολίσουν και να δεχτείς αυτό που σου επεφύλασσαν. Πολλά χρόνια πριν σου είπαν ότι μέσα στην «οικογένεια» της Ε.Ε., αν κάνεις λίγη υπομονή, θα τρως με χρυσά κουτάλια και ότι ψηφίζουν συνθήκες όπως αυτήν του Μάαστριχτ για να ανοίξουν νέους δρόμους και να βελτιώσουν τη δικιά σου ζωή! Αργότερα σου είπαν κάνε λίγη ακόμη υπομονή για να πιάσουμε ακόμη μεγαλύτερους δείκτες ανάπτυξης και έτσι θα γίνουν όλα καλύτερα. Όλα αυτά τα χρόνια τα αφεντικά τους, που είναι ξένοι και Έλληνες εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, μεγαλοξενοδόχοι, έβγαλαν τεράστια κέρδη πατώντας στην δική σου «λίγη υπομονή». Και μετά από αυτό όλο αυτό το φαγοπότι που περιλάμβανε μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικό και πολλά άλλα, σου είπαν ότι προέκυψε κρίση! 

Με αυτά και άλλα πολλά τεχνάσματα μας έφτασαν σε αυτήν την κατάσταση. Τώρα στη θέση του παλιού δικομματισμού φτάσαμε να έχουμε έναν διπολισμό που στόχο έχει πάλι να σε εξαπατήσει. Ο ένας πόλος με βάση τη Νέα Δημοκρατία παπαγαλίζει ότι οι θυσίες έπιασαν τόπο και ότι έρχεται ανάπτυξη, ότι είμαστε στο σωστό δρόμο απλά κάνε λίγη υπομονή ακόμη. Ο άλλος πόλος με βάση τον ΣΥΡΙΖΑ, σου λέει ότι ανάπτυξη θα έρθει μόνο αν προσελκύσουμε με άλλους τρόπους επενδυτές και αλλάξουμε τον τρόπο διαχείρισης, ενισχύοντας την υγιή επιχειρηματικότητα, πράγματα που θα γίνουν μόνο με δική τους κυβέρνηση. Και οι μεν και οι δε σου λένε ότι η συμμετοχή στη Ε.Ε., αυτή η πολιτική, ο τρόπος που έζησες ως τώρα δηλαδή, είναι μονόδρομος. Σου λένε δηλαδή ότι η ζωή η δική σου και της οικογένειας σου θα εξαρτάται για πάντα από τα κέρδη των διάφορων ομίλων και από τις συνέπειες των μεταξύ τους ανταγωνισμών! Και οι μεν και οι δε φέρνουν ως παράδειγμα τον τουρισμό με τα εκατομμύρια των επισκεπτών στη χώρα μας και τα δισεκατομμύρια που εισπράχτηκαν. Έτσι σου λένε ότι θα φτιάξουν τα πράγμα, χωρίς τη δική σου συμμετοχή, απλά να τους ψηφίζεις και να κάνεις λίγη υπομονή! 

Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ! 
Στον κλάδο που φέρνουν σαν παράδειγμα η αλήθεια είναι μία! Ανεργία, απλήρωτη δουλειά, εργασιακές σχέσεις και ζωή λάστιχο. Μισθοί που συστηματικά τους πάνε στα 400 ευρώ, μηδέν ασφάλιση και σύνταξη χωρίς αναγνώριση των ΒΑΕ, την ίδια ώρα που οι σακατεμένοι εργάτες, είτε από εργατικά ατυχήματα είτε από την σκληρή δουλειά, είναι χιλιάδες. Με λίγα λόγια στον κλάδο αυτό συμβαίνει ότι και σε όλους τους υπόλοιπους, για έναν και μόνο λόγο. 

Γιατί όσο πλούτο και αν παράξει ο εργαζόμενος λαός ποτέ δεν θα δει τη ζωή του να καλυτερεύει, από την στιγμή που θα τον καρπώνονται οι γνωστοί κηφήνες-μεγαλοεπιχειρηματίες. Με βάση τους νόμους, τις εξαγγελίες και τις δηλώσεις τους όλοι συμπεραίνουμε ότι το κυνήγι αυτό δεν θα έχει τελειωμό. Την ίδια στιγμή που κλείνουν νοσοκομεία και σχολεία, που χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά είναι χωρίς ρεύμα και που τα παιδιά μας έφτασαν στο σημείο να λιποθυμάνε από την πείνα. Η ειρωνεία είναι ότι η υπομονή δεν τρώγεται! 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ!
Είναι αυτός του οργανωμένου αγώνα και της ανατροπής! Σε αυτόν τον δρόμο δεν είναι κανένας μόνος του, έρμαιο των μεγαλοαφεντικών και καταδικασμένος στην ηττοπάθεια και την υποταγή. Σε αυτόν τον δρόμο σε καλούμε. Αυτός ο δρόμος χαράχτηκε εδώ και χρόνια από τις Ταξικές Δυνάμεις, από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Γι’αυτό λοιπόν μη χάνεις καιρό! Οργανώσου στο Σωματείο σου και πάλεψε μέσα από αυτό. Όσο περισσότεροι θα είμαστε θα γινόμαστε και πιο δυνατοί. Θα γίνουμε πανίσχυροι αν ενωθούμε όλοι αυτοί που ως τώρα κάναμε υπομονή. Να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με δαύτους και τα τσιράκια τους. 

 Να πετάξουμε έξω από το κίνημα όλους αυτούς τους εργατοπατέρες που υπονόμευσαν στην πράξη κάθε αγώνα μας και που σπέρνουν τον φόβο και την μοιρολατρία. Είναι αυτοί που με την ιδιότητα του συνδικαλιστή παλεύουν όλα αυτά τα χρόνια να μας κρατάνε χωρισμένους. Να γιατί κάνουν ότι μπορούν για να σπάσουν τη γραμμή του ΠΑΜΕ που λέει ένα Σωματείο για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και δυνατοί, είτε δουλεύουμε σε ξενοδοχείο, είτε σε ζαχαροπλαστείο είτε οπουδήποτε αλλού που έχει να κάνει με τον επισιτισμό τουρισμό. Οι συνάδελφοί μας στην Αττική είναι ένα παράδειγμα για το τι σημαίνει «ενωμένοι μια γροθιά».
Είναι οι ίδιοι που πανηγυρίζουν για κάθε μείωση που υπογράφουν στο όνομα της διατήρησης των θέσεων εργασίας, και της κοινωνικής ειρήνης. Και μετά, όταν ακολουθούν οι απολύσεις και η απληρωσιά δεν βγάζουν άχνα, ενώ η πρώτη κουβέντα που θα πουν στους εργαζόμενους είναι «και τι μπορούμε να κάνουμε:». Έτσι συνεργάζονται με την εργοδοσία χρόνια τώρα. 

Γι’αυτό λοιπόν ανασυντασσόμαστε έχοντας στο πλάι μας  τους δικούς μας συμμάχους. Τους μικρομαγαζάτορες, τους νέους και τις πολλαπλά εκμεταλλευόμενες γυναίκες. 

ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ! ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ..

Δευτέρα 14/10 στις 20.00 προχωράμε στη συγκρότηση επιτροπής Νέων του κλάδου μας. Στα γραφεία του Συνδικάτου Επισιτισμού (ΣΕΤΕΠΕ), Αριστοτέλους 32, 5ος όροφος.
Τρίτη 15/10 στις 19:30 προχωράμε στη συγκρότηση Επιτροπής Ανέργων του κλάδου μας. Στα γραφεία του Συνδικάτου Επισιτισμού (ΣΕΤΕΠΕ).
Πέμπτη 17/10 στις 18:00 Γενική Συνέλευση στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης για τον ακόμη καλύτερο συντονισμό της δράσης μας και προετοιμασία της απεργίας της 6/11. 
Τετάρτη 23/10 ημέρα δράσης: 10:00 Παρέμβαση στον ΟΑΕΔ για τα ιδιαίτερα προβλήματα των ανέργων και των εποχικά εργαζόμενων στο υποκατάστημα της Δωδεκανήσου. Παρέμβαση σε σχολές μαθητείας και χώρους δουλειάς με οξυμένα προβλήματα.
Τέταρτη 6/11: ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΙΣ 10:00. 

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

«ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΕΘΑΙΝΩ, ΗΛΙΘΙΕ!»

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Προχτές συμπληρώθηκαν 46 χρόνια από την αιχμαλωσία και την δολοφονία του Τσε Γκεβάρα στη Βολιβία. Εκείνος στον οποίο ανατέθηκε να τον εκτελέσει ήταν ο υπαξιωματικός Μάριο Τεράν.

Ο Μάριο Τεράν, ο δολοφόνος του Τσε, το 2006 υποβλήθηκε σε εγχείρηση από Κουβανούς γιατρούς που συμμετέχουν στο πρόγραμμα της «Επιχείρησης Θαύμα» και προσφέρουν – δωρεάν - τις υπηρεσίες τους σε ασθενείς σε όλη τη Λατινική Αμερική. Ο Τεράν έπασχε από καταρράκτη. Οι επεμβάσεις καταρράκτη δεν είναι και τόσο απλό πράγμα για τους φτωχούς ανθρώπους στη Λατινική Αμερική. 

Ο γιος του Τεράν, το 2007, στην συμπλήρωση 40 χρόνων από την δολοφονία του Τσε, έστειλε σε εφημερίδα της Βολιβίας ευχαριστήριο μήνυμα προς τους Κουβανούς γιατρούς που αποκατέστησαν την όραση του πατέρα του. Του δολοφόνου, δηλαδή, του (και) γιατρού Τσε Γκεβάρα... 

«Θυμηθείτε αυτό το όνομα - Μάριο Τεράν - ένας άνδρας που εκπαιδεύτηκε για να σκοτώσει μπορεί και πάλι να βλέπει χάρη στους γιατρούς που ακολουθούν τις ιδέες του θύματός του», ήταν το ρεπορτάζ με το οποίο κατέγραψε την είδηση η εφημερίδα «Γκράνμα» της Κούβας. 

Θυμηθείτε, λοιπόν, τον Μάριο Τεράν. Και δίπλα σε αυτόν, θυμηθείτε κι εκείνον τον ναζί εκτελεστή. Η ιστορία έρχεται από τα παλιά και μας την διηγήθηκε πριν από χρόνια ένας αγαπημένος συνάδελφος και φίλος, ο Γιώργος Μουσγάς που την είχε ξετρυπώσει από αναγνώσματα των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων: 

Ήταν μέρες Κατοχής. Στη Γαλλία. Στον τόπο της εκτέλεσης, λίγο πριν δοθεί το παράγγελμα στο εκτελεστικό απόσπασμα, ο ναζί εκτελεστής γυρίζει υπεροπτικά στον μελλοθάνατο Γάλλο αντιφασίστα και τον ρωτά: «Τι έχεις να πεις που δε θα δεις ποτέ τις ιδέες σου να πραγματώνονται;». Ο αντιφασίστας, με απόλυτο έλεγχο του εαυτού του, με απόλυτη συνείδηση της αξίας της θυσίας του, απαντά: «Και για σένα πεθαίνω, ηλίθιε»! 

Είναι αληθινή η ιστορία; Δεν ξέρω. Αλλά τί σημασία έχει;… 

Όχι λίγες φορές, επανέρχεται το ερώτημα: Τι ήταν εκείνο που οδήγησε έναν από τους ηγέτες μιας από τις σημαντικότερες επαναστάσεις του 20ού αιώνα να προσφέρει τόσο αφειδώλευτα -  και κατά άλλους τόσο «απερίσκεπτα» και τόσο «τυχοδιωκτικά» - την ίδια του τη ζωή στο πεδίο των μαχών για την κοινωνική απελευθέρωση; 

Στη στάση του Τσε απέναντι στη ζωή (όπως περιέγραψε ο Φιντέλ Κάστρο στον επικήδειο στη μνήμη του Τσε που εκφωνήθηκε στην Πλατεία της Επανάστασης στην Αβάνα, στις 18 Οκτώβρη 1967) επέδρασε σημαντικά «η αντίληψη ότι οι άνθρωποι έχουν μια σχετική αξία στην Ιστορία, η ιδέα ότι δεν ηττάται η υπόθεση όταν πεθαίνουν οι άνθρωποι, και ότι η ακατάσχετη πορεία της Ιστορίας δε σταματά ούτε θα σταματήσει με το χαμό των αρχηγών (...). Άνθρωποι σαν κι αυτόν - συνέχισε ο Κάστρο - είναι ικανοί, με το παράδειγμά τους, να συμβάλουν στην εμφάνιση άλλων που να τους μοιάζουν (...)» 

Την αντίληψη του Τσε για τον άνθρωπο δε θα μπορούσαν ποτέ να την καταλάβουν οι δολοφόνοι του. Πόσο μάλλον να την εξοντώσουν. Ό,τι δεν κατάφεραν με τον Τσε εκείνοι που τον δολοφόνησαν νόμισαν ότι θα το κατόρθωναν όσοι πίστεψαν ότι μπορούν να τον μετατρέψουν σε μια ακίνδυνη στάμπα πάνω σε μπλουζάκια και «μοδάτα» αξεσουάρ. Ούτε αυτοί αντιλήφθηκαν ότι η ζωή του Τσε ξεπερνά κατά πολύ την αγοραία λογική τους. Δεν είχαν τα εργαλεία να αντιληφθούν εκείνο που κατάλαβε ο Σαρτρ: «Η ζωή του Τσε» - έλεγε ο Σαρτρ - είναι η ιστορία του πληρέστερου ανθρώπου της εποχής μας». Αυτή η «πλήρης Ιστορία», που ο Τσε την έγραψε και την διηγήθηκε με τη ζωή και το θάνατό του, είναι ταυτόχρονα και η απάντηση στο ερώτημα «γιατί ο Τσε συνεχίζει να ζει». 

Όσοι προσπαθούν να εξαντλήσουν την εξήγηση αυτής της «αθανασίας», εστιάζοντας στην εικόνα του Τσε σαν «γητευτή των φοιτητικών ονείρων», ξεχνούν ότι ο Τσε των εργατών και των αγροτών, ο Τσε των ταπεινών και καταφρονεμένων, ο Τσε της νεολαίας, δε μας άφησε κληρονομιά μόνο το απίστευτο βλέμμα του. Ενα βλέμμα που κοιτάζει μακριά αλλά στέρεα προς το φαινομενικά αδύνατο. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο Τσε και οι σύντροφοί του στην Κούβα έγιναν η απόδειξη της νίκης απέναντι στην καταπίεση, στη διαφθορά, στο φασισμό, στον ιμπεριαλισμό. Δεν ήταν μόνο ότι ο Τσε αρνήθηκε μια «στρωμένη» και άνετη ζωή, πριν την κουβανέζικη επανάσταση, ότι δεν θαμπώθηκε από τις τιμές, τα πόστα, την αναγνώριση, μετά την επικράτηση της επανάστασης. 

Όλα αυτά μαζί μπορεί να συνθέτουν τον «μύθο» του Τσε, αλλά δεν είναι αρκετά να εξηγήσουν το γιατί ο Τσε Γκεβάρα «ζει». Στην πραγματικότητα, τίποτα δε θα μπορούσε να κρατήσει «ζωντανό» τον Τσε, αν δεν παρέμεναν τραγικά ζωντανά και δραματικά επίκαιρα όλα όσα τον «γέννησαν». Ο πραγματικός λόγος που ο Τσε παραμένει «ζωντανός» είναι ότι παραμένουν ζωντανά όλα όσα τον «γέννησαν». 

Ο Τσε «ζει» γιατί, ως πολεμιστής και ως πολιτικός, ήταν ο κομαντάντε μιας υπόθεσης που και ως θεωρία και ως πράξη θα βρει την ολοκλήρωσή της, μόνο όταν καταργηθεί κάθε μορφής εκμετάλλευση. Ο μαρξισμός και το κομμουνιστικό ιδεώδες είναι πλήρως εξαγνισμένο μέσα μου, έλεγε ο Τσε, προσθέτοντας με απόλυτη σαφήνεια: «Δεν υπάρχει για μας κανείς άλλος ορισμός του σοσιαλισμού, πλην της κατάργησης της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο». 

Ο Τσε θα παραμένει «ζωντανός» για όσο το βλέμμα του θα δείχνει ότι είναι ρεαλιστικό το όραμά του για έναν κόσμο ελεύθερο, δημοκρατικό, χωρίς πείνα, χωρίς φτώχεια, χωρίς καταπίεση. 

«Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι σύντροφός μου», έλεγε ο Τσε. Για όσο στον κόσμο η αδικία θα εξακολουθεί το έργο της, όσο οι έννοιες «τιμή» και «αξιοπρέπεια» θα υπάρχουν στο λεξιλόγιο των ανθρώπων,  ο Τσε θα είναι «ζωντανός». Γιατί «ο άνθρωπος - έλεγε ο Τσε- πρέπει να περπατάει με το κεφάλι απέναντι στον ήλιο. Και ο ήλιος πρέπει να κάψει το μέτωπο και καίγοντάς το να το σφραγίσει με τη σφραγίδα της τιμής. Όποιος περπατάει σκυφτός, χάνει αυτήν την τιμή». 

Λίγο πριν τη δολοφονία του, ο Τσε είχε στείλει στα παιδιά του ένα γράμμα: 

«Αγαπημένα μου Ιλδίτα, Αλεϊδίτα, Καμίλο, Σέλια και Ερνέστο, 
Αν μια μέρα χρειαστεί να διαβάσετε τούτο το γράμμα, θα πει πως πια δεν είμαι ανάμεσά σας. Σχεδόν δε θα με θυμάστε πια και τα πιο μικρά θα μ' έχουν ξεχάσει. Ο πατέρας σας ήταν ένας άνθρωπος που έπραττε όπως σκεφτόταν, και που σίγουρα ήταν πιστός στις πεποιθήσεις του (….). Να μελετάτε πολύ, για να μπορέσετε να κυριαρχήσετε στην τεχνική, που θα σας επιτρέψει να κυριαρχήσετε στη φύση (…). Να 'στε κυρίως ικανά να αισθάνεστε, όσο πιο βαθιά μπορείτε, κάθε αδικία που γίνεται απέναντι σ' οποιονδήποτε, σ' οποιαδήποτε χώρα του κόσμου(…). Πάντα, παιδιά μου, θα ελπίζω να σας ξαναδώ. Ένα μεγάλο και δυνατό φιλί απ' τον Μπαμπά». 

Δεν είδε ποτέ ξανά τα παιδιά του. Στις 8 προς 9 Οκτώβρη του 1967, ο κομαντάντε Τσε Γκεβάρα, περνούσε στο πάνθεον των «αθανάτων» της Ιστορίας με διαβατήριο την πίστη του στις πεποιθήσεις του. Χτυπήθηκε από δυο σφαίρες στο σβέρκο. Πισώπλατα. Οι δολοφόνοι του, αν και αιχμάλωτος, δεν είχαν το κουράγιο να τον κοιτούν στα μάτια ούτε καν τη στιγμή που τον εκτελούσαν. Οι δολοφόνοι του μοίρασαν ανά την υφήλιο τη φωτογραφία του νεκρού Τσε πιστεύοντας ότι έτσι θα σφράγιζαν και θα έκλειναν τους λογαριασμούς τους μαζί του. 

Έκαναν λάθος. Μια άλλη φωτογραφία ήταν εκείνη που έμελλε να μείνει στην Ιστορία:

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ 10/10


«…γροθιά μου είναι η γροθιά σου. Η πείνα είναι ντροπή!»  

Όλοι στην κινητοποίηση Πέμπτη 10 Οκτώβρη, στις 9:00 το πρωί έξω από τον ΟΑΣΘ για σβήσιμο προστίμων και για να διεκδικήσουμε δωρεάν μετακίνηση με την αστική συγκοινωνία για κάθε άνεργο, φοιτητή και μαθητή. Στην κινητοποίηση θα συμμετέχουν οι Επιτροπές Ανέργων Κεντροανατολικής Θεσσαλονίκης και το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών.

Όλοι στην συνέλευση της Επιτροπής Ανέργων Ε’ Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης, την Πέμπτη, 10 Οκτώβρη στις 7:00 το απόγευμα, στα γραφεία της: Μυκηνών 17 (Μπότσαρη με Δελφών). 

Η ανεργία στη χώρα μας εξακολουθεί να καλπάζει: στο 27,2% βρέθηκε τον Ιανουάριο του 2013, ενώ για τους νέους μέχρι 24 ετών άγγιξε το 64,2%. Υψηλά ποσοστά παρουσιάζουν και άλλες χώρες της Ευρώπης (σε αντίθεση με όσους προσπαθούν να μας πείσουν ότι αν μεταναστεύσουμε μας περιμένει η σωτηρία). Η κατάσταση προβλέπεται ακόμη χειρότερη με το ποσοστό της ανεργίας να προσεγγίζει μέσα στο 2014 το 34%. 

Η ανεργία δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο. Έχει αιτία: είναι αποτέλεσμα του υπάρχοντος οικονομικού συστήματος, του σημερινού συστήματος παραγωγής:  
του καπιταλισμού
Ας κάνουμε στην άκρη όσους προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά αίτια της ανεργίας, όπως τους ναζί της Χρυσής Αυγής που διαδίδουν ότι για την ανεργία φταίνε τάχα οι μετανάστες.
Σκέψου:
Αν δεν υπήρχαν μετανάστες στη χώρα μας, θα σταματούσαν να κλείνουν οι επιχειρήσεις;
Το κλείσιμο των επιχειρήσεων δεν είναι αυτό που οδηγεί τον εργαζόμενο στην ανεργία;
Οι περικοπές των επιχειρήσεων προκειμένου να διατηρήσουν την κερδοφορία τους δεν οδηγούν σε απολύσεις και άρα στην ανεργία;
Τα παραπάνω δεν συμβαίνουν στα πλαίσια του ανταγωνισμού των επιχειρήσεων για κερδοφορία; Δεν οξύνονται τώρα με την κρίση;
Άρα η ανεργία μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μόνο με την εναντίωση στην αιτία που την προκαλεί: το καπιταλιστικό σύστημα. 

Κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθούν να μας πείσουν ότι υπάρχει φως στο τούνελ, την ίδια στιγμή που ψηφίζουν ακατάπαυστα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Μειώσεις μισθών, περικοπές συντάξεων, βάναυση φοροληστεία….Από την άλλη φωνές όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάνε νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους. Μόνο που κούρεμα σημαίνει νέα μέτρα ή με άλλα λόγια και σε αυτήν την περίπτωση το μαλλί πάει πολύ ακριβά. 
Μας κοροϊδεύουν στεγνά…Πώς θα μπορούσαν να απορροφηθούν 1.500.000 άνεργοι; 

Η κυβέρνηση και η Ε.Ε. προσπαθούν να μπαλώσουν την κατάσταση με τα λεγόμενα 5μηνα προγράμματα: επιδοτούν τις επιχειρήσεις με εκατομμύρια ευρώ (στην ουσία εξασφαλίζουν τα κέρδη τους), για να προσλάβουν για 5 μήνες κάποιους ανέργους τους οποίους θα πληρώσουν με τις επιδοτήσεις που θα λάβουν, χωρίς να βάλουν ευρώ από την τσέπη τους!
Αυτό θα είναι όμως το μέλλον μας; 5 μήνες δουλειάς με 500 ευρώ το μήνα και μετά αναμονή χρόνων για το επόμενο 5μηνο πρόγραμμα; Θα δεχτούμε την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα, και το φόβο;

Η Επιτροπή Ανέργων σου λέει:
Φίλε άνεργε, έλα μαζί μας! Η ηττοπάθεια και η μιζέρια δεν μας ταιριάζουν! Υπάρχει διέξοδος! Βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης μας ενάντια σε όσους καταστρέφουν τις ζωές και τις οικογένειές μας. Έχουμε τη δύναμη γιατί είμαστε η πλειοψηφία. Η Απεργία που καλούν δεκάδες σωματεία με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ στις 6 Νοέμβρη να γίνει εφαλτήριο της οργάνωσης της δράσης μας, της ανάπτυξης νέων μαζικών και ανυποχώρητων αγώνων. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Ή αγώνας και επιβίωση ή υποταγή και εξαθλίωση!

Διεκδικούμε μέτρα προστασίας για όλους τους ανέργους:

Επίδομα ανεργίας 1120 ευρώ για ΟΛΟΥΣ τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις για όλη τη διάρκεια της ανεργίας.
Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με ανανέωση όλων των βιβλιαρίων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Η κάλυψη να είναι από το κράτος συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους.  
Μείωση 30% στα τιμολόγια ΔΕΚΟ και απαγόρευση διακοπής νερού, ρεύματος, τηλεφώνου.
Χορήγηση δωρεάν κάρτας απεριορίστων διαδρομών με τις αστικές συγκοινωνίες για κάθε άνεργο.
Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες.
Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όσο καιρό είναι κάποιος άνεργος.
Επιδότηση ενοικίου σε κάθε άνεργο από το κράτος.
Κρατική αγορά συγκέντρωσης και διάθεσης τροφίμων σε ανέργους.
Δημιουργία κρατικών πρατηρίων για βασικές ανάγκες των ανέργων (ένδυση, υπόδηση, ατομική υγιεινή) σε τιμές κόστους.
Δωρεάν παροχή πακέτου σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων.
Πλήρη κάλυψη του κόστους σπουδών για φοιτητές με άνεργους γονείς.
Να αρθεί ο περιορισμός για τα παιδιά των ανέργων που δεν γίνονται δεκτά στους παιδικούς σταθμούς.
Να χορηγηθεί 1000 ευρώ εφάπαξ βοήθημα για κάθε παιδί ανέργων και εργαζόμενων από 100 ευρώ που ισχύει σήμερα.
Όσα χρήματα εισρέουν στον ΟΑΕΔ να χορηγούνται στους άνεργους και όχι στην επιχορήγηση επιχειρήσεων.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους που είναι το βασικότερο δικαίωμα του ανθρώπου: 7ωρο, 5ήμερο και διασφάλιση της κυριακάτικης αργίας. Απαγόρευση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης και της ανασφάλιστης εργασίας. Μονιμοποίηση όλων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Αύξηση της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους εργάτες και τεχνίτες λόγω απόλυσης, στο ύψος της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους υπαλλήλους, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 2112/1920 και κατάργηση των προεδρικών διαταγμάτων που ισοπέδωσαν αποζημιώσεις και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Καμιά απόλυση συμβασιούχων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Προσλήψεις στους τομείς Υγείας, Πρόνοιας, Εκπαίδευσης και σε έργα κοινωνικών υποδομών για μείωση της ανεργίας και κάλυψη των κενών που υπάρχουν, σε θέσεις εργασίας μόνιμης, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ: ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ!

Του Προκόπη Κωφού
Τμήμα Χημείας ΑΠΘ

Η κυβέρνηση προωθεί την πολιτική της ιδιωτικοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης και όχι μέτρα για να ικανοποιηθούν δημοσιονομικές ανάγκες. 

Όσο δεχόμαστε πως η κυβέρνηση προωθεί αυτά που προωθεί για να υλοποιήσει δεσμεύσεις του μνημονίου ή για να ικανοποιήσει γενικότερες οικονομικές αναγκαιότητες δημοσιονομικής λιτότητας και όχι πως αυτά που προωθεί είναι η πολιτική της για την Παιδεία, αποδυναμώνουμε καθοριστικά τα αιτήματά μας και τη διαπραγματευτική μας ισχύ. Όσο θεωρούμε μονόπλευρα πως η διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων είναι απλά μια καταστροφή για τα πανεπιστήμια και όχι μια επιλογή στα πλαίσια της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, επίσης αποδυναμώνουμε τους αγώνες μας και τις προσπάθειές μας. Αυτά προσπαθώ να αποδείξω στο κείμενο που ακολουθεί.

Τα εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κρήτης ζουν σε έναν κόσμο όπου συμβαίνουν «ανεξήγητα» και παράλογα φαινόμενα. Σύμφωνα με την ανακοίνωσή τους, η κυβέρνηση και το υπεύθυνο για την Παιδεία Υπουργείο είναι «εχθρικό» στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του Πανεπιστημίου Κρήτης και κατ’ επέκταση όλων των πανεπιστημίων της χώρας, προβαίνει σε «αυθαίρετες διοικητικές παρεμβάσεις», λειτουργεί ως «απρόσωπος και πανίσχυρος διοικητικός μηχανισμός», εφάρμοσε ένα «ανεκδιήγητο» σχέδιο αναδιαρθρώσεων, το σχέδιο Αθηνά, «κωφεύει σε παρακλήσεις και διαμαρτυρίες» για ουσιώδη θέματα της ανώτατης εκπαίδευσης, αριθμός εισακτέων, συνεχείς αναθεωρήσεις του προϋπολογισμού, εννοούν μάλλον τη δραστική συρρίκνωση των πιστώσεων και τώρα επείγεται να θέσει σε διαθεσιμότητα διοικητικούς υπαλλήλους!

Όλα αυτά τα πράγματι φοβερά και τρομερά χαρακτηρίζονται καταρχήν από τα εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου στην ανακοίνωσή τους ως «ανεξήγητα» και θα περίμενε κανείς πως θα μπουν στον κόπο να μας δώσουν μαζί με τις διαπιστώσεις τους και την ερμηνεία τη δική τους, πώς είναι δυνατόν το ίδιο το Υπουργείο που έχει την ευθύνη για τη Δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση να φαίνεται όχι μόνο πως είναι ακόμα και «εχθρικό» στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της, αλλά και να δημιουργεί κι άλλα, θέτοντας επί του προκειμένου σε διαθεσιμότητα διοικητικούς υπαλλήλους!

Τα εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κρήτης μπορεί να μη δίνουν κάποια δική τους ερμηνεία για όλα αυτά τα «ανεξήγητα», αλλά στη συνέχεια αντιφάσκοντας με τον ίδιο τον εαυτό τους δίνουν μια «εξήγηση» πολύ διαδεδομένη και γνωστή σε όλους. Αποδίδουν αυτή την «ανεξήγητη» πρακτική του Υπουργείου Παιδείας στην «οικονομική κρίση» και στην «πίεση των δανειστών της χώρας»! Τα μέλη του Συμβουλίου, υιοθετώντας αυτή την έτοιμη και πολύ βολική για πολλούς ερμηνεία, ατύχησαν! Όταν δέχεται κανείς αυτή την ερμηνεία, ουσιαστικά θεωρεί πως το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει πολιτική για την Παιδεία, αλλά πως όλα αυτά τα προωθεί με βάση ξένους προς την Παιδεία παράγοντες, όπως η οικονομική κρίση (έτσι γενικά και αόριστα), οι δανειστές και τα μνημόνια. Και όταν δέχεσαι αυτή την ερμηνεία, ουσιαστικά δεν έχει και τόσο νόημα να παρουσιάζεις στη συνέχεια στοιχεία και αναλύσεις για «υποστελέχωση» των πανεπιστημίων, γιατί η διαπιστούμενη «παρακμή» της ανώτατης εκπαίδευσης είναι σύμφωνα με την ερμηνεία σου, φυσιολογική συνέπεια του χρέους του κράτους, το οποίο η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας είναι υποχρεωμένο να διαχειριστεί καταφεύγοντας βεβαίως και σε απολύσεις! Αυτή είναι η δεύτερη και κραυγαλέα αντίφαση της απόφασης του Συμβουλίου Ιδρύματος της Κρήτης, που έσπευσαν βέβαια να τη χειροκροτήσουν κι άλλοι, εντάσσοντας τη συζήτηση για την τύχη των πανεπιστημίων στη γνωστή κοκορομαχία μνημονιακών και αντιμνημονιακών!

Εκτός της παραπάνω παραπλανητικής θεώρησης του θέματος της διαθεσιμότητας των διοικητικών υπαλλήλων, υπάρχει και μια άλλη ερμηνεία, θα έλεγα πιο εκλεπτυσμένη! Είναι η ερμηνεία του Συνδέσμου Καθηγητών ΑΠΘ. Ο Σύνδεσμος στην ανακοίνωσή του δεν λέει τίποτα ούτε για οικονομική κρίση, ούτε για μνημόνια, τρόικες και δανειστές, αλλά τα υπονοεί προβάλλοντας τα συμφέροντα του «Έλληνα φορολογούμενου» που πληρώνει και τον ελληνικό λαό που του «στέλνουν το λογαριασμό». Με άλλα λόγια, και ο Σύνδεσμος δέχεται ουσιαστικά σ’ αυτή τουλάχιστον την ανακοίνωση πως το Υπουργείο Παιδείας δεν προωθεί κάποια έστω και λανθασμένη πολιτική για την Παιδεία, αλλά πως οι κινήσεις του απορρέουν από άλλες γενικότερες οικονομικές αναγκαιότητες. Στο πλαίσιο αυτό επικεντρώνει στην αναγκαιότητα της αξιολόγησης με σκοπό να παραμείνει ή και να αυξηθεί η αποδοτικότητα με λιγότερα λεφτά, επί της ουσίας όμως όχι απλά αποδέχεται τις απολύσεις και επομένως τη συρρίκνωση των πανεπιστημίων, αλλά ουσιαστικά τις προτείνει! Αυτή είναι η ουσία της θέσεώς του, η αποδοχή και η στήριξη της επιχειρούμενης συρρίκνωσης του πανεπιστημίου, γιατί αν δεν ήταν αυτή η θέση του, θα πρότεινε να αξιοποιηθεί όλο το υπάρχον προσωπικό για να λειτουργήσει το πανεπιστήμιο καλύτερα!

Το Συμβούλιο Ιδρύματος του ΑΠΘ, οι σύγκλητοι, οι πρώην πρυτάνεις του Πανεπιστημίου Αθηνών, η πλειοψηφία στην ΠΟΣΔΕΠ και άλλοι που τοποθετήθηκαν στο φλέγον θέμα της διαθεσιμότητας των διοικητικών υπαλλήλων, ουσιαστικά κινούνται στην ίδια θεώρηση του θέματος με το Σύνδεσμο Καθηγητών ΑΠΘ και την ανακοίνωση των εξωτερικών μελών του Συμβουλίου Ιδρύματος Κρήτης ακόμα και όταν δεν επιχειρούν να ερμηνεύσουν, γιατί το Υπουργείο προωθεί τέτοια μέτρα. Είτε παρουσιάζουν ορθά επιχειρήματα για την ανάγκη να διατηρηθεί το υπάρχον διοικητικό προσωπικό για την κανονική λειτουργία των πανεπιστημίων, είτε ισχυρίζονται πως της διαθεσιμότητας έπρεπε να προηγηθεί η αξιολόγηση, κατηγορώντας κάποιοι τις διοικήσεις των πανεπιστημίων που δεν ολοκλήρωσαν τις σχετικές διαδικασίες και άλλοι την κυβέρνηση που δεν τήρησε ούτε αυτή την αξιολόγηση που η ίδια προωθεί. Πόσο όμως αποτελεσματικά μπορεί να είναι αυτά τα επιχειρήματα όταν απευθύνονται σε μια κυβέρνηση που κατά τους ίδιους προωθεί τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις για λόγους που δεν έχουν σχέση με την ίδια την Παιδεία, αλλά σχετίζονται με ξένες προς την Παιδεία αναγκαιότητες και επιδιώξεις; Όταν αναγνωρίζεις πως η κυβέρνηση μπορεί ή είναι και υποχρεωμένη να ασκεί μια πολιτική «λιτότητας», δεν δικαιώνεις ταυτόχρονα και το «όχι» που θα σου πει όταν της ζητάς να μην κάνει απολύσεις;

Το μεγαλύτερο λάθος που γίνεται σήμερα είναι να μην ερμηνεύει κανείς την πραγματικότητα ξεκινώντας από τα δεδομένα της κατάστασης που αντιμετωπίζει, αλλά να ξεκινά από μια ερμηνεία της πραγματικότητας που δεν είναι δική του και μάλιστα εκπορεύεται άνωθεν ή τεχνηέντως!

Συγκεκριμένα, το λάθος που γίνεται στην εκτίμηση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στην ανώτατη εκπαίδευση είναι πως, ενώ η ανώτατη εκπαίδευση συρρικνώνεται μπροστά στα μάτια μας, συρρικνώθηκαν οι πιστώσεις, συρρικνώθηκαν οι μισθοί, συρρικνώθηκαν ή εξαλείφτηκαν πανεπιστήμια, τμήματα και σχολές και θα συρρικνωθούν ακόμα περισσότερο, συρρικνώνονται οι δαπάνες για καθαριότητα, τεχνική υποστήριξη, φύλαξη κλπ, συρρικνώνεται το διοικητικό προσωπικό, θα συρρικνωθεί και το διδακτικό προσωπικό, πολλοί δεν σκέφτονται με βάση την ίδια τη συρρίκνωση που συντελείται, αλλά με βάση μια επικρατούσα ερμηνεία της συρρίκνωσης, πως το κράτος είναι υποχρεωμένο να κάνει οικονομίες για να ανταποκριθεί σε κάποιες άλλες υποχρεώσεις του και επομένως η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και επομένως και η συρρίκνωση της ανώτατης εκπαίδευσης είναι ένα αναγκαίο κακό! 

Η κυβέρνηση έχει πολιτική για την Παιδεία και όλα αυτά που βλέπουμε να προωθεί είναι αυτό ακριβώς, η πολιτική της. Είναι μεγάλο λάθος να νομίζει κανείς πως την πολιτική της για την Παιδεία την έχει προς το παρόν στα συρτάρια και πως αυτά που προωθεί απορρέουν από άλλες γενικότερες οικονομικές αναγκαιότητες, μνημόνιο, κρατικό χρέος, εξυγίανση του δημόσιου τομέα! Η πολιτική τους για την Παιδεία και συγκεκριμένα για την Ανώτατη Εκπαίδευση είναι γνωστή από παλιά, πολύ πριν την οικονομική κρίση, και δεν είναι άλλη από την ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ με την ευρύτερη και τη στενότερη έννοιά της. Με την ευρύτερη έννοια, ιδιωτικοποίηση σημαίνει πως τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν ως επιχειρήσεις και με τη στενότερη έννοια πως θα ανήκουν ιδιοκτησιακά σε ιδιώτες. Αυτό που προωθείται για την ώρα είναι η ιδιωτικοποίηση με την ευρύτερη έννοια, δηλαδή να λειτουργούν ως ιδιωτικές επιχειρήσεις. Όταν θα καταφέρουν να λειτουργούν οι ανώτατες σχολές ως επιχειρήσεις, τότε θα εξετάσουν το ενδεχόμενο, αν θα πωληθούν και σε ιδιώτες. Εννοείται πως η ιδιωτικοποίηση συνεπάγεται ανατροπή του δημόσιου χαρακτήρα.

Η λειτουργία των πανεπιστημίων ως επιχειρήσεων, που θα λειτουργούν δηλαδή με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, σημαίνει: 

α. Μια ιδιωτική επιχείρηση αποσκοπεί στο μέγιστο κέρδος που επιτυγχάνεται με τη βέλτιστη διαχείριση των διαθέσιμων πόρων και ένα πανεπιστήμιο που είναι δημόσιο, αλλά προορίζεται να γίνει επιχείρηση, πρέπει να εγκαταλείψει το στόχο της επιστημονικής μόρφωσης των νέων και της ανάπτυξης της έρευνας και να στραφεί στην επιδίωξη ωφελειών με βάση ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αυτή η διαδικασία είναι σε εξέλιξη με τις αναδιαρθρώσεις, την κατάργηση σχολών και τμημάτων που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς, με την αξιολόγηση των σχολών και των τμημάτων για να προκύψει τι περισσεύει, με την αξιολόγηση του προσωπικού για να προκύψει ποιοι περισσεύουν και να απολυθούν. 

β. Μια ιδιωτική επιχείρηση είναι αδιανόητο να μην έχει έσοδα και όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη και ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που προορίζεται να γίνει επιχείρηση πρέπει να αποδεσμευτεί από τη δημόσια χρηματοδότηση και να εξασφαλίσει τα έσοδα και τα κέρδη του επιβάλλοντας δίδακτρα, πληρώνοντας όσο το δυνατόν μικρότερους μισθούς και προσφέροντας υπηρεσίες και έρευνα καθ’ υπαγόρευση άλλων επιχειρήσεων που έχουν την ανάγκη του για να λύσουν τα δικά τους προβλήματα αύξησης των κερδών τους. 

γ. Μια ιδιωτική επιχείρηση είναι αδιανόητο να έχει μόνιμους εργαζόμενους και ένα πανεπιστήμιο που προορίζεται για επιχείρηση πρέπει να απαλλαγεί από τους μόνιμους και να τους αντικαταστήσει με εργαζόμενους με σχέση εργασίας ιδιωτικού τομέα. Αυτή η διαδικασία είναι ήδη σε εξέλιξη. Αντικαταστάθηκε μόνιμο προσωπικό με εργολαβικούς και τώρα αντικαθίστανται και οι εργολαβικοί από εταιρείες. Αυτό συμβαίνει τώρα και με τους διοικητικούς υπαλλήλους. Θέλουν να απολύσουν υπαλλήλους με δικαιώματα μονιμότητας και σταθερής εργασίας για να τους αντικαταστήσουν με υπαλλήλους εργολάβων ή εταιρειών. 

δ. Μια ιδιωτική επιχείρηση παράγει προϊόντα για να τα πουλήσει και ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που προορίζεται για επιχείρηση πρέπει να αντικαταστήσει την παραγωγή του, τα πτυχία εν προκειμένω που αντιπροσωπεύουν επιστημοσύνη, με πιστοποιητικά που αντιπροσωπεύουν κατάρτιση και δεξιότητες με βάση διδακτικές μονάδες, ώστε να ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες ανάγκες των εργοδοτών και γενικότερα της αγοράς. Η επιστημοσύνη για όλους τους πτυχιούχους είναι «πεταμένα λεφτά» και περιορίζεται στη λεγόμενη ΑΡΙΣΤΕΙΑ. Παράλληλα, το πανεπιστήμιο που προορίζεται για επιχείρηση πρέπει να αποσυνδέσει τις προπτυχιακές σπουδές από τις μεταπτυχιακές και να καθιερώσει μονοετείς, διετείς και τριετείς σπουδές καθώς και τη διά βίου μάθηση για να ανταποκριθεί και πάλι στις ποικίλες ανάγκες των επιχειρήσεων και της αγοράς. 

ε. Σε μια ιδιωτική επιχείρηση η διοίκηση επιβάλει την πολιτική που έχει χαράξει η εταιρεία για να επιτευχθούν οι στόχοι της και το μέγιστο κέρδος και ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που προορίζεται για επιχείρηση πρέπει να εγκαταλείψει σιγά-σιγά τις δημοκρατικές διαδικασίες, τις εκλογές και το αυτοδιοίκητο και να καθιερώσει αυταρχικές δομές μεταφοράς των αποφάσεων από τα πάνω προς τα κάτω. Ήδη καταργήθηκε η συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα διοίκησης και καθιερώθηκαν όργανα διοίκησης όπου συμμετέχουν εξωπανεπιστημιακοί παράγοντες, για να συμβάλουν άραγε σε τι; 

ζ. Σε μια ιδιωτική επιχείρηση όλοι υποτάσσονται στους στόχους και την επιδίωξη της εταιρείας για μέγιστο κέρδος με βάση την πολιτική που έχει χαραχθεί και σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που προορίζεται για επιχείρηση δεν είναι δυνατόν να ισχύει η ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα και επομένως δεν μπορεί να ισχύει το πανεπιστημιακό άσυλο.
Όπερ και εγένετο, το έχουν καταργήσει. Για τους ανυπότακτους υπάρχει και ο εισαγγελέας! 

η. Μια ιδιωτική επιχείρηση προσφέρει στους πελάτες της αυτό για το οποίο πληρώνουν και ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που προορίζεται για επιχείρηση δεν μπορεί να προσφέρει στους φοιτητές του τίποτα παραπάνω πέραν της εκπαίδευσης. Για αυτό και υποβαθμίζεται η φοιτητική μέριμνα, μέχρις εξαλείψεως!

Με βάση τα παραπάνω, όλα όσα συμβαίνουν στα πανεπιστήμια όχι μόνο ερμηνεύονται αβίαστα, αλλά μπορούν να γίνουν και προβλέψεις, πώς θα εξελιχτούν δηλαδή τα πράγματα και τι θα γίνει και με το διδακτικό προσωπικό! Το λέω γι' αυτούς που βλέπουν «ανεξήγητα» φαινόμενα, «ανικανότητες» πολιτικών, «πελατειακές λογικές», «προχειρότητες», «ατεκμηρίωτες» προτάσεις της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) και άστοχες ή εύστοχες προσπάθειες για να προκύψει δημοσιονομικό όφελος. Σ’ αυτή τη βάση ας το σκεφτούν κι αυτοί που προσπαθούν να αξιολογήσουν ή να απορρίψουν φήμες για τις επερχόμενες απολύσεις διδακτικού προσωπικού, ίσως επιτέλους να βρουν κάποια άκρη στις ανησυχίες τους. 

Όλα όσα λοιπόν συμβαίνουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση είναι απόρροια της προωθούμενης πολιτικής για ανατροπή του Δημόσιου χαρακτήρα της και μετατροπή των Πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις που θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αυτό έχουμε να αντιμετωπίσουμε και με βάση αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε με βάση αυτό πρέπει να κινηθούμε! Αυτόν τον αγώνα πρέπει να κάνουμε, να υπερασπιστούμε ό,τι απέμεινε από το δημόσιο χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, για να μην περάσει η πολιτική της ιδιωτικοποίησής της! Να συμβάλουμε στη δημιουργία συνθηκών που θα ανατρέψουν την πολιτική που την προωθεί.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

ΑΙΜΑ - «ΤΙΜΗ (???)» - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ένας πατενταρισμένος φασίστας, ο Αμερικανός ποιητής Έζρα Πάουντ, είχε πει κάποτε ότι «αν δεν κάνεις θυσίες για τις Ιδέες σου, τότε ή εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου». Το πόσο άξιζε και ο ίδιος ο Πάουντ και οι ιδέες του φάνηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οταν και επί 25 χρόνια, μετά το τέλος του Μουσολίνι τον οποίο ακολουθούσε κατά πόδας, ο Πάουντ υποδυόταν (;) τον τρελό για να την βγάλει καθαρή…

Ας έρθουμε τώρα στους ημέτερους «ιδεολόγους»: 

O Αρτέμης Ματθαιόπουλος είναι βουλευτής χρυσαυγίτης. Χρυσαυγίτης σαν τον μαχαιροβγάλτη που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα. Αλλά ο Ματθαιόπουλος είναι και μουσικός. Σαν τον Φύσσα. Μόνο που ο Φύσσας τραγουδούσε για τη ζωή, τον έρωτα και τη λεβεντιά. Ο χρυσαυγίτης του συγκροτήματος Pogrom (τι όνομα, έ;) εμπνέεται από άλλα θέματα. Του αρέσει να τραγουδάει για το Άουσβιτς. Ιδού οι στίχοι από το άσμα του συγκροτήματος, το εμνευσμένο από το Αουσβιτς: 

«Γαμώ τον Βίζενταλ, γαμώ την Άννα Φρανκ/ γαμιέται κι όλη η φυλή του Αβραάμ./ Τ’ αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω/ αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω!/ Ρε κωλοεβραίοι, δεν θα σας αφήσω/ στο τείχος των Δακρύων θα ’ρθω να κατουρήσω./ Juden Raus! Καίγομαι στο Άουσβιτς»...

Αυτός ο ευγενής νέος «δεν είναι ναζιστής, δεν είναι εθνικοσοσιαλιστής». Τι είναι; «Εθνικιστής»! Καμία αντίρρηση. Εθνικιστής του κερατά είναι. Σαν όλους εκείνους, δηλαδή, που κατατάσσουν τα έθνη, τους λαούς και τους ανθρώπους σε «ανώτερους» και σε «κατώτερους». Και που πάνω στο τσακίρ εθνικιστικό κέφι τους ρίχνουν (κατά το κέφι τους) και καμιά μαχαιριά (στους «κατώτερους»)… 

Επιπλέον ο Ματθαιόπουλος έχει ελαφρυντικό: Τους ύμνους στο Αουσβιτς τους έψελνε «παλιά». Μόνο που το συγκρότημά του, το Pogrom, δεν είναι και τόσο παλιό. Μόλις το 2004 ιδρύθηκε… 

Ο Μιχαλολιάκος είναι ο φυρερίσκος της Χρυσής Αυγής. Στον ύμνο του για τον Χίτλερ (περιοδικό Χρυσή Αυγή, τεύχος 26, Μάιος 1987) έγραφε: «Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού ακόμη και σήμερα νιώθουμε ΕΚΕΙΝΟΝ να μας οδηγεί [...] με τη σκέψη και την ψυχή μας δοσμένη στη Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ήλιο και με το θάρρος που μας επιβάλλει η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και τα οράματά μας: HEIL HITLER!»... 

Αυτός ο τύπος, ο Μιχαλολιάκος, ορκίστηκε ενώπιον Θεών και ανακριτών και δήλωσε: «Δεν είμαι ναζιστής, δεν είμαι εθνικοσοσιαλιστής». Τέτοια γενναιότητα έχει να επιδειχτεί από τότε που ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου έγραφε τους στίχους του «Μαύρου Γάτου» και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγουδούσε: «Αχ μη καλοί μου άνθρωποι εγώ δεν είμαι γάτος, εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος»...

Κατά τα λοιπά, την τελευταία φορά που ακούσαμε τη φωνούλα του Μιχαλολιάκου ήταν όταν είπε εκείνο το «Ζήτω η Νίκη». Το «Sieg Heil!», δηλαδή. Το οποίο, φυσικά, «δεν» είναι ναζιστικό, «ούτε» εθνικοσοσιαλιστικό. Ηταν «απλώς» ο καθεαυτού χαιρετισμός των Ναζί που καθιερώθηκε από τον Χίτλερ. Τόσο μη ναζιστικό και μη εθνικοσοσιαλιστικό είναι το «Sieg Heil!» που απαγορεύτηκε στη Γερμανία, μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τις παραγράφους 86 και 130 του γερμανικού Ποινικού Κώδικα. 

Ο Κασιδιάρης είναι ο γνωστός άντρακλας που χτυπάει γυναίκες. Στον ύμνο του για το ναζισμό έγραφε: «Ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου, αν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (που οι Δημοκρατίες, ή μάλλον οι εβραίοι –σύμφωνα με τον Στρατηγό Μεταξά– κήρυξαν στη Γερμανία) δεν σταματούσε την ανανεωτική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού; Είναι βέβαιο ότι θεμελιώδεις αξίες που πηγάζουν ως επί το πλείστον από την ελληνική αρχαιότητα, θα κυρίευαν πνευματικά όλα τα κράτη και θα όριζαν τις τύχες των λαών. Ο ρομαντισμός ως πνευματικό κίνημα και ο κλασικισμός θα υπερίσχυαν της παρακμιακής υποκουλτούρας που διέβρωσε τον λευκό άνθρωπο»... 

Αλλά, όπως ορκίστηκε ο κύριος Κασιδιάρης ενώπιον Θεών και ανακριτών, «δεν είναι ναζιστής, δεν είναι εθνικοσοσιαλιστής». Οσο για τον «ρομαντικό» χαρακτήρα του ναζισμού, αυτά ο κύριος Κασιδιάρης τα έγραφε «παλιά». Όχι όμως και τόσο «παλιά». Μόλις πριν από δυο χρόνια τα έγραφε. Στις 20/4/2011, στο περιοδικό «Χρυσή Αυγή» τα έγραφε. Πότε πρόλαβε να τα αποκηρύξει, τέτοιος «ιδεολόγος» άνθρωπος, που κυκλοφοράει και με μια σβάστικα «να!», ζωγραφισμένη πάνω στο χεράκι - με το οποίο γρονθοκοπεί γυναίκες… 

Αφού λοιπόν αυτοί «δεν» είναι ναζιστές και «δεν» είναι εθνικοσοσιαλιστές, ας πάμε σε κάποιον που ήταν: Ο Έκτωρ Τσιρονίκος ήταν δωσίλογος, συνεργάτης των Γερμανών επί Κατοχής. Εφτασε μέχρι και αντιπρόεδρος στη γερμανοδιορισμένη «κυβέρνηση» του Ιωάννη Ράλλη. Ηταν, δηλαδή, ο αντιπρόεδρος της «κυβέρνησης» των γερμανοτσολιάδων του Ράλλη, της «κυβέρνησης» δηλαδή που ίδρυσε τα «Τάγματα Ασφαλείας». Σύμφωνα μάλιστα με τον G. Aly στο βιβλίο του «Το λαϊκό κράτος του Χίτλερ», ο Εκτωρ Τσιρονίκος ήταν αυτός που είχε φροντίσει για την πώληση από Έλληνες χρηματομεσίτες του κλεμμένου χρυσού των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στο Χρηματιστήριο Αθηνών, με σκοπό να εφοδιαστεί η Βέρμαχτ με το απαραίτητο ρευστό που χρειαζόταν για τις ανάγκες των μονάδων Κατοχής. 

Μια τέτοια «πατριωτική» προϋπηρεσία δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη. Ετσι, στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής (τεύχος Δεκέμβρη 1983), στη δεύτερη σελίδα, μέσα σε ειδικό πλαίσιο ώστε να τονίζεται ευδιάκριτα το ιδεολογικό πρόσημο της ναζιστικής οργάνωσης, σε περίοπτη θέση έτσι ώστε να μην υπάρχουν αμφιβολίες για τις ιστορικές της αναφορές και για το πολιτικό της πρόταγμα, δημοσιεύτηκε κείμενο υπό τον τίτλο «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ», το οποίο καταλήγει ως εξής: «Γιατί ΕΜΕΙΣ, μόνο ΕΜΕΙΣ είμαστε ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, μελλοντικοί ανατροπείς της διαφθοράς, μελλοντικοί Δημιουργοί της Πολιτείας του Ήλιου, της Πολιτείας του Ελληνικού Μεγαλείου, της ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ». Η υπογραφή του εν λόγω δημοσιεύματος (με κεφαλαία γράμματα) είναι: «ΕΚΤΩΡ ΤΣΙΡΟΝΙΚΟΣ». 

Αυτοί είναι οι «μουσικοί», οι «φυρερίσκοι» και οι «άντρακλες» της Χρυσής Αυγής. Αυτά είναι και τα «αξιοθέατά» τους: τα Άουσβιτς. Αυτοί είναι οι «ήρωές» τους, οι «Τσιρονίκοι». Τέτοιο και το «Ελληνικό Μεγαλείο» τους. Τίποτα λιγότερο από το ναζιστικό «μεγαλείο» των γερμανοτσολιάδων Τσιρονίκων. Αυτός είναι ο «πατριωτισμός» με τον οποίο βρωμίζει τα χώματα της ελληνικής γης η Χρυσή Αυγή: ο «πατριωτισμός» του αρχιδωσίλογου Τσιρονίκου. Αυτά είναι τα ινδάλματα της Χρυσής Αυγής: Οι Χίτλερ. Αυτή είναι η Χρυσή Αυγή: Ένα χιτλερικό εκτροφείο Τσιρονίκων. Που κατά τα άλλα, με την πρώτη «σφαλιάρα» είναι πανέτοιμοι να ορκιστούν σε Θεούς και ανακριτές ότι «δεν είναι ναζιστές, δεν είναι εθνικοσοσιαλιστές». 

Και φυσικά δεν προκαλεί κάποια ιδιαίτερη έκπληξη το πώς εννοούν κάτι τέτοιοι τύποι την έννοια «Τιμή». Αλλά πώς να το κάνουμε: Η θρασυδειλία τους, η λιποψυχία τους, η αψυχιά τους, η σβελτάδα τους να αποκηρύξουν τον ίδιο τους τον εαυτό (ένδειξη της «ποιότητας» του εαυτού τους) συνιστούν πρώτης τάξεως μαρτυρία για το τί είδους «λεβέντες» πρόκειται.