ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη στο Σύνταγμα το οποίο διοργάνωσε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Πάνω από 100.000 άτομα: εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φοιτητές και σπουδαστές, γυναίκες, αγρότες και συνταξιούχοι δήλωσαν «παρών» και ξεκαθάρισαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να ζήσουν με τα ψίχουλα που μας σερβίρουν.

Χιλιάδες αυτού του κόσμου διένυσαν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να παρευρεθούν. Είτε με καράβια, είτε με λεωφορεία και αυτοκίνητα, ξεκίνησαν οργανωμένα από κάθε γωνιά της Ελλάδας από την προηγούμενη ημέρα, ώστε να είναι εκεί, αψηφώντας την ταλαιπωρία.

Παρόλη τη χαρακτηριστική αποσιώπηση του συλλαλητηρίου από τα μέσα ενημέρωσης, ο κόσμος έκανε το βήμα. Ξεπέρασε τις συκοφαντίες και τον αποπροσανατολισμό που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις που θέλουν το λαό στην μπάντα, απαθή, και το συνδικαλιστικό κίνημα χειροκροτητή της εκάστοτε κυβέρνησης, θαμώνα των σαλονιών του «κοινωνικού διαλόγου». Η επιτυχία του συλλαλητηρίου  οφείλεται στην εντατική, ανιδιοτελή και προσηλωμένη δουλειά που έγινε όλο το προηγούμενο διάστημα στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στις σχολές και σε κάθε χώρο που συσπειρώνει λαϊκό κόσμο γενικά.

Εννιά ήταν οι προσυγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν. Οι φορείς της Κεντρικής Μακεδονίας (άρα και η δική μας Λαϊκή Επιτροπή) συγκεντρώθηκαν στο Πεδίον του Άρεως και κινήθηκαν με πορεία προς το Σύνταγμα. Παρομοίως έπραξαν και οι υπόλοιπες προσυγκεντρώσεις. Σαν χείμαρροι που καταλήγουν όλοι μαζί στη θάλασσα. Ήταν τόσο μαζική η κίνηση των προσυγκεντρώσεων, που οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας «φράκαραν» από τον κόσμο. Οπως αναγγέλθηκε από τα μεγάφωνα τις διαδήλωσης, την ώρα που οι προσυγκεντρώσεις συνέκλιναν προς το Σύνταγμα, ολόκληρη η Σταδίου ήταν γεμάτη με κόσμο, από την πλατεία Συντάγματος μέχρι την Ομόνοια, η Πανεπιστημίου μέχρι τα Προπύλαια, η Β. Σοφίας μέχρι ψηλά, στον Εθνικό Κήπο, ενώ στην Αμαλίας είχε δημιουργηθεί ήδη το αδιαχώρητο και στη Φιλελλήνων και στην Όθωνος βρίσκονταν χιλιάδες διαδηλωτές. Λόγω της μεγάλης συμμετοχής, οι προσυγκεντρώσεις από τα πιο απομακρυσμένα σημεία δυσκολεύονταν μέχρι και να φτάσουν στο Σύνταγμα, αναγκαζόμενες να κάνουν στάσεις.

Οι συγκεντρωμένοι κάλυπταν όλες τις ηλικίες. Εξάλλου περίπου 1000 φορείς πήραν απόφαση συμμετοχής στο συλλαλητήριο: από φοιτητικούς συλλόγους μέχρι συνταξιουχικές οργανώσεις, εργατικά σωματεία και ομοσπονδίες, σύλλογοι γυναικών κλπ. Άνθρωποι του μόχθου, αγρότες, μωρομάνες με τα καροτσάκια, απόμαχοι της δουλειάς, ένωσαν την φωνή τους με εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων, με νέους από σχολεία, σχολές κατάρτισης, πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Όλοι έχουν ένα κοινό όμως: έχουν πάρει απόφαση να μην κάνουν καμιά έκπτωση στη ζωή τους, να μη συμβιβαστούν με την κακομοιριά, να μην υποταχτούν. Τα προβλήματά τους έχουν κοινή ρίζα και τα αντιμετωπίζουν συλλογικά. Λαϊκή συμμαχία!

Το παραπάνω σχήμα απεικονίζει τους δρόμους που κάλυψε χονδρικά ο συγκεντρωμένος κόσμος.

Συνεχίζουμε με αισιοδοξία και προσήλωση! Χωρίς φόβο, αλλά και χωρίς ανυπομονησία, οργανώνουμε την πάλη μας. Στο πανελλαδικό συλλαλητήριο έγινε ένα μεγάλο βήμα, αποτελεί ειδική παρακαταθήκη για το μέλλον.

Να μη χαθεί χρόνος. Κανένας εφησυχασμός: από σήμερα κιόλας, μέσα στα σωματεία, στις Λαϊκές Επιτροπές, στις Επιτροπές Ανέργων, στους φορείς των αυτοαπασχολούμενων, στους συλλόγους των αγροτών, των γυναικών, των σπουδαστών, των συνταξιούχων, ακόμα πιο αποφασιστικά δουλεύουμε για τη μαζικοποίηση των μαζικών οργανώσεων, την ισχυροποίηση των συνδικάτων. Με σταθερό προσανατολισμό τις λαϊκές ανάγκες και διεκδικήσεις, ετοιμαζόμαστε για την πανελλαδική απεργία στις 27 Νοέμβρη.

Ξέρουμε ότι δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα μαζί τους. Από την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα, δεν γίνεται να βγούμε με μια κίνηση. Ούτε πηγαίνοντας μια Κυριακή στην κάλπη. Απαιτούνται αγώνες, σκληρή πάλη, θυσίες προσωπικές και ομαδικές. Οργάνωση και σχέδιο. Ισχυρό λαϊκό κίνημα. Αλλά μπορούμε. Το απέδειξε και το συλλαλητήριο. Μπορούμε να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί. Να σηκωθούμε ακόμα πιο ψηλά. Να φέρουμε το κίνημα στο ύψος των αναγκών, στο ύψος των αναμετρήσεων που είναι μπροστά μας.