ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Μπορεί στο τιμόνι της διακυβέρνησης -εδώ και 3 μήνες- να κάθισε μια άλλη συγκυβέρνηση, αυτή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η πραγματικότητα όμως εξακολουθεί να παραμένει σκληρή για τους εργαζόμενους, για τους ανέργους, για τη νεολαία, για τα λαϊκά στρώματα γενικότερα.

Η αντιλαϊκή πολιτική συνεχίζεται κανονικά αφού μετά και από τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη εξακολουθούν να εφαρμόζονται τα μνημόνια και όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που ρημάζουν τη ζωή του λαού μας. 

Είναι εδώ η ανεργία και η φτώχεια, ενώ η φοροληστεία εξακολουθεί να ζει και να βασιλεύει και μάλιστα να αναγορεύεται και σε πατριωτικό καθήκον! 

Πάει πολύ, αλήθεια, αυτοί που βρίσκονται στις λίστες μεγαλοκαταθετών των τραπεζών να μιλάνε για πατριωτισμό σε αυτούς που βρίσκονται στις λίστες των ανέργων! 

Την ίδια στιγμή που οι δανειστές πληρώνονται κανονικά από την κυβέρνηση, συνεχίζεται το άγριο παζάρι μεταξύ τους για τη νέα συμφωνία, για το νέο μνημόνιο δηλ. που θα συνεχίσει την αντιλαϊκή επίθεση. 

Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι από αυτό το παζάρι της διαπραγμάτευσης. Δεν γίνεται για μας. Για μας υποσχέθηκαν λιτό βίο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που την κυβερνητική διαπραγμάτευση τη στηρίζουν οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι εφοπλιστές, τα μέσα ενημέρωσης που διαθέτουν και τα κόμματά τους μνημονιακά και αντιμνημονιακά. Το όχι στη λιτότητα δεν αφορά το λαό, αλλά το κεφάλαιο και τις χρηματοδοτικές του ανάγκες. 

Για όλους αυτούς διαπραγματεύονται και για την ανάπτυξη των κερδών τους. Για μας προορίζουν τα ψίχουλα που θα πέφτουν κάπου κάπου από το τραπέζι τους. 

Για μας, αφού μας φόρτωσαν τα βάρη της κρίσης σκοπεύουν -αν δεν τους σταματήσουμε- να συνεχίσουν να μας φορτώνουν κι άλλα για να έρθει πρώτα και να μείνει ύστερα η ανάπτυξη. Οι τελευταίες εξελίξεις το αποδεικνύουν περίτρανα. 

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών και να εξυπηρετήσει το κρατικό χρέος, δεσμεύει, βάζει χέρι δηλ. και μάλιστα με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, στα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων, των Περιφερειών και άλλων δημόσιων οργανισμών ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα των θεσμών της τρόικας. Την ίδια στιγμή προχωράει η δέσμευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων με αποφάσεις των διοικήσεών τους, που η ίδια βέβαια έχει διορίσει. Εξαιρούνται, ασφαλώς, για να μη ξεχνιόμαστε, οι δημόσιες επιχειρήσεις που βρίσκονται στο χρηματιστήριο αφού σε αυτές είναι τοποθετημένα ιδιωτικά κεφάλαια τα οποία πρέπει να μείνουν απείραχτα. 

Το ιδιωτικό κεφάλαιο στο απυρόβλητο! Τα χρήματα των εργαζομένων, τα χρήματα του λαού κατευθείαν στις τσέπες των δανειστών! 

Πρόκειται για μια απαράδεκτη και προκλητική ενέργεια από την κυβέρνηση με τραγικές συνέπειες για τη λαϊκή οικογένεια και την καθημερινότητά της που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από το εργατικό κίνημα. 

Καμιά σημασία δεν έχει αν θα υπάρξει συμφωνία, καθώς όποια εκδοχή κι αν έχει η κατάληξη της συμφωνίας της κυβέρνησης, ο λαός θα πληρώσει το μάρμαρο. Πρόκειται και για βάρβαρη, ταξική πολιτική, που δεν είναι βέβαια για όλους,  κι ας ακούγονται -τώρα τελευταία όλο και πιο δυνατά- "όλοι και όλα για την Ελλάδα, όλα για την πατρίδα". Δεν είναι για όλους η στάση πληρωμών ή η μετάθεση πληρωμών και το περιεχόμενο των 2 ταυτόχρονων σχεδόν ΠΝΠ το αποδεικνύει. Θυμίζουμε ότι η απαράδεκτη διαδικασία των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου έγινε «ψωμοτύρι» από την προηγούμενη συγκυβέρνηση, ωστόσο φαίνεται πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει βαλθεί να ξεπεράσει τους προκατόχους της: Μέσα σε ένα μήνα έφερε όχι μόνο μία, αλλά δύο ΠΝΠ, υιοθετώντας πλήρως τις διαδικασίες που μέχρι χτες κατάγγελλε. 

Τι έγινε, λοιπόν; Γιατί από κει που μέχρι χτες, ως αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και στις προγραμματικές τους δηλώσεις ως κυβέρνηση, μας έλεγαν ότι δεν πρόκειται να φέρουν ούτε μισή Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, τους έπιασε τώρα τέτοια πρεμούρα; Ποιος ο λόγος της βιασύνης; 

Μια ματιά στο ίδιο το περιεχόμενο των δύο Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου είναι κάτι παραπάνω από αποκαλυπτική: Αυτό που τους «τρώει» είναι το ίδιο που έτρωγε και θα τρώει κάθε αστική διακυβέρνηση, η εξυπηρέτηση με κάθε τρόπο των αναγκών του κεφαλαίου, με παράλληλη ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής. 

Την ώρα που η πρώτη ΠΝΠ χαρίζει εκατομμύρια στο κεφάλαιο, έρχεται η δεύτερη και βάζει πιο βαθιά «χέρι» στα ταμειακά διαθέσιμα των δημόσιων οργανισμών, για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών και άλλες λειτουργικές ανάγκες του κράτους, χωρίς να θίξει στο ελάχιστο τα συμφέροντα των μονοπωλίων. 

Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προβλέπει διαγραφές μέχρι και στο 100% προστίμων, τόκων και κάθε είδους προσαυξήσεων που έχουν επιβληθεί σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους για παραβάσεις όπως λαθρεμπόριο, έκδοση πλαστών και εικονικών τιμολογίων, απόκρυψη φορολογητέας ύλης, μη απόδοση ΦΠΑ και ειδικών φόρων κ.ά. 

Η συγκυβέρνηση βέβαια είχε ήδη φροντίσει να εντάξει τους μεγαλοοφειλέτες στο νομοσχέδιο των «100 δόσεων» για τις «ληξιπρόθεσμες οφειλές» προς την Εφορία, καταργώντας το ανώτατο όριο οφειλών ύψους 1 εκατομμυρίου ευρώ που προέβλεπε η αντίστοιχη ρύθμιση της προηγούμενης συγκυβέρνησης, χαρίζοντας έτσι εκατομμύρια ευρώ από τα χρέη του κεφαλαίου (μέσω του «κουρέματος» των προσαυξήσεων που έχουν συγκεντρώσει οι μεγαλοοφειλέτες). 

Την ίδια ώρα, η δεύτερη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της συγκυβέρνησης με γνώμονα αφενός τη δέσμευσή της στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους «στο ακέραιο, εγκαίρως και... στο διηνεκές» και αφετέρου στο να μην πειράξει ούτε «τρίχα» από την κερδοφορία του κεφαλαίου, προχωρά στην υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων δήμων, περιφερειών και άλλων δημόσιων οργανισμών και τη μεταφορά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας. 

Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου έχει αναδρομική ισχύ (από τις 17 Μάρτη). Το αστικό κράτος θα έχει τη δυνατότητα να δεσμεύει τα εν λόγω ποσά μέσω αλλεπάλληλων ανανεώσεων, ενώ από την υποχρεωτική δέσμευση διαθέσιμων εξαιρούνται μόνο τα κεφάλαια που απαιτούνται για την κάλυψη των ταμειακών αναγκών των δημόσιων φορέων για το επόμενο δεκαπενθήμερο, δηλαδή ούτε καν για τις ανάγκες μισθοδοσίας του μήνα και τις άλλες λειτουργικές ανάγκες... 

Όσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να αποπροσανατολίσει για τον βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα και αυτής της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, λέγοντας ότι «δίνει ένα επιπλέον όπλο στη δύσκολη διαπραγμάτευση, απέναντι στα προβλήματα ρευστότητας» και ότι «δε δημιουργεί πρόβλημα στους δημόσιους φορείς», η αλήθεια είναι ότι τις συνέπειες και αυτής της κίνησης, η οποία έρχεται να προστεθεί στη σοβαρή υποχρηματοδότηση των τοπικών διοικήσεων και των δημόσιων δομών που έχουν σχέση με την κάλυψη λαϊκών αναγκών, θα τις «λουστούν» και πάλι οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. 

Δήμοι, Περιφέρειες και άλλοι δημόσιοι οργανισμοί δε θα έχουν να πληρώσουν εργαζόμενους, δε θα μπορούν να λειτουργήσουν υπηρεσίες που αφορούν λαϊκές ανάγκες, θα καταφεύγουν όλο και περισσότερο στις γνωστές «λύσεις» των «ανταποδοτικών» χαρατσιών και της παράδοσης υπηρεσιών σε ιδιώτες. Κόντρα στους ισχυρισμούς της συγκυβέρνησης ότι με τη δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων «η ελληνική κυβέρνηση κάνει ό,τι χρειάζεται έτσι ώστε να διασφαλίζονται οι μισθοί, οι συντάξεις και όλη η κάλυψη των λειτουργικών δαπανών», ο λαός στην πραγματικότητα οδηγείται σε διλήμματα του τύπου «να έχει παιδικό σταθμό το παιδί ή να πάρει σύνταξη ο παππούς;», «να πληρωθούν μισθοί ή να λειτουργούν τα έτσι κι αλλιώς πετσοκομμένα προγράμματα πρόνοιας;».

Η κυβέρνηση, με την απόφασή της αυτή, δε διστάζει να βάλει χέρι στα λιγοστά των Σχολικών Επιτροπών, των ΑΕΙ - ΤΕΙ, του πρώην ΟΣΚ, των βρεφονηπιακών σταθμών, των οργανισμών Πολιτισμού και Αθλητισμού κ.ά., βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια τη λειτουργία των δομών της δημόσιας Παιδείας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού. 

Τραγικές επιπτώσεις στην ήδη δυσχερή λειτουργία των νοσοκομείων θα προκαλέσει η δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων, με αιχμή την προμήθειά τους με τα απαραίτητα υλικά και τις πληρωμές των εργολαβικών εργαζομένων. Κι όλα αυτά ενώ καιρό τώρα τα νοσοκομεία λειτουργούν με πετσοκομμένα κονδύλια για λειτουργικές δαπάνες, με εμφανείς από τώρα τις ελλείψεις σε διάφορους τομείς. 

Εκτός από τα Νοσοκομεία και ο ΟΑΕΕ και ο ΟΑΕΔ, «στραγγίζουν» κυριολεκτικά από τη δέσμευση των ταμειακών αποθεμάτων που προωθεί η κυβέρνηση, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους ασφαλισμένους αυτοαπασχολούμενους, τους ανέργους. 

Είτε με πιέσεις, εκβιασμούς και απειλές στα ΔΣ, είτε με απευθείας Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, είναι πλέον καθαρό ότι μπαίνει σε προτεραιότητα η πληρωμή των δανειστών σε σχέση με την κάλυψη των άμεσων λαϊκών αναγκών. Με βάση τα παραπάνω, στη σημερινή (σ.σ. χτεσινή) συνεδρίαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ ανακαλύφθηκε ότι πλεονάζουν ακόμα 50 εκατομμύρια ευρώ. Μαζί με τα 120 εκατομμύρια που δόθηκαν πριν από 20 μέρες με απόφαση του ΔΣ, η κυβέρνηση ομολογεί πως 170 εκατομμύρια δε λείπουν σήμερα από τους ανέργους, τους εργαζόμενους, αλλά από τους δανειστές. 

Καμιά ανοχή δεν πρέπει να υπάρξει στις διάφορες «εκκλήσεις» τόσο της συγκυβέρνησης όσο και διαφόρων - αντιδρώντων στην ΠΝΠ υποτίθεται! - δημάρχων, περιφερειαρχών κ.τ.λ., για «να βάλουμε όλοι πλάτη αν χρειαστεί για να μην πάει η χώρα στα βράχια». Καμιά ανοχή στη στάση του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού που για άλλη μια φορά βάζει πλάτη στην αντιλαϊκή πολιτική. 

Οι δύο Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δίπλα - δίπλα πραγματικά βγάζουν μάτι... για το ποιος καλείται να «βάλει πλάτη» για ποιον: Από τη μια χαρίζονται εκατομμύρια ευρώ από τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις που έχουν επιβληθεί στο κεφάλαιο και τους μεγαλοοφειλέτες (και ενώ στα σκαριά είναι ήδη και νέα αντίστοιχα «δωράκια», βλ. π.χ. μείωση βιομηχανικού ενεργειακού κόστους) και από την άλλη προωθείται παραπέρα ο αντιλαϊκός «εσωτερικός δανεισμός», με υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων δημόσιων οργανισμών, χρημάτων δηλαδή που έχει πληρώσει ο λαός από το υστέρημά του και τη φοροεπιδρομή όλων των προηγούμενων χρόνων.. 

Οι ταξικές - αντιμονοπωλιακές δυνάμεις- το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ- σε όλους τους χώρους μπαίνουμε μπροστά, για να εκφραστεί αγωνιστικά η αντίθεση στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, που στόχο έχουν να συνθλίψουν ακόμα περισσότερο τις λαϊκές ανάγκες προκειμένου να εξυπηρετηθούν ποικιλότροπα τα συμφέροντα του κεφαλαίου. 

Κάτω τα χέρια από τα χρήματα των εργαζομένων. 

Να μην προχωρήσει καμιά δέσμευση ταμειακών διαθέσιμων και αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, του ΟΑΕΔ, των ΟΤΑ και των άλλων δημόσιων φορέων. 

Να επιστραφούν και όσα έχουν ήδη δεσμευτεί και να αποκατασταθούν οι απώλειες που υπέστησαν τα τελευταία χρόνια. 

Αγώνας συνεχής και παντού για να μην περάσουν τα αντιλαϊκά σχέδια. 

Η ταξική εργατική πρωτομαγιά φωτίζει το δρόμο μας.