ΔΙΑΦΘΟΡΑ - "ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ"

Βελτιώθηκε η θέση "της χώρας μας" στον "δείκτη αντίληψης διαφθοράς". Έτσι οι εφευρέτες τρόπων παραπλάνησης των απλών ανθρώπων γύρω από το τι μας συμβαίνει και γιατί γκρεμίζεται η ζωή μας, περιμένουν να υπάρξει μια έστω μικρή αισιοδοξία για το μέλλον. Αφού η "διαφθορά", ως σοβαρός ή Νο1 λόγος της φτώχειας και της δυστυχίας μας αρχίζει να αντιμετωπίζεται, δε μπορεί παρά να περιμένουμε τις καλύτερες μέρες να φανούν.

Για να καταλάβουμε τι είναι αυτός ο περίφημος δείκτης που μας τοποθετεί πλέον στην πονηρή θέση 69, διαβάζουμε τι λέει ο πρόεδρος της "Διεθνούς Διαφάνειας": «Ο Δείκτης Αντίληψης της Διαφθοράς 2014 δείχνει ότι η οικονομική ανάπτυξη υπονομεύεται και κάθε προσπάθεια καταπολέμησης της διαφθοράς φθίνει όταν ηγέτες και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι καταχρώνται την εξουσία για να οικειοποιηθούν δημόσιους πόρους για προσωπικό τους όφελος», σχολιάζει ο José Ugaz, πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας. «Διεφθαρμένοι αξιωματούχοι διακινούν υπογείως σε φορολογικούς παραδείσους περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν παράνομα, μέσω offshore εταιριών, χωρίς να τιμωρηθούν», προσθέτει ο Ugaz.

Όπως βλέπουμε η "Διεθνής διαφάνεια" ξεκαθαρίζει αμέσως ποια είναι τα όριά της. Αναφέρεται στην διαφθορά ηγετών και υψηλών αξιωματούχων που οικειοποιούνται δημόσιο χρήμα.

Με λίγα και απλά λόγια δεν υπάρχουν ή δεν την ενδιαφέρουν περιπτώσεις διεφθαρμένων επιχειρήσεων, ομίλων, επιχειρηματιών κλπ. Αυτοί μπορούν να αρπάζουν ό,τι θέλουν, όποτε θέλουν και όσο τους καπνίζει. Δικός τους ο κόσμος κι ό,τι θέλουν τον κάνουν. Τι διάολο εξουσία θα ήταν αν δεν το έκαναν;

Τα όρια λοιπόν που βάζει πλέον το σύστημα είναι αυτά:

Επειδή η κρίση του καπιταλισμού καλπάζει και οι συνέπειές της τσακίζουν όλο και περισσότερο μεγάλες μάζες, από τη μια πρέπει η "διαφθορά" να συμμαζευτεί όσο γίνεται και από την άλλη οι "νόμιμοι" διεφθαρμένοι εξουσιαστές πρέπει να δείξουν κάποιους άλλους ως διεφθαρμένους για να μην τους πάρουν χαμπάρι τα θύματα. 

Είναι βέβαια περίεργο ότι κανείς από τους αναλυτές ή δημοσιολόγους που μιλούν για το θέμα δεν σκέπτεται πως είναι δυνατόν να στήνονται στη σέντρα αυτοί που διαφθείρονται και να μένουν στη σκιά χωρίς μια μικρή ουσιαστική αναφορά αυτοί που τους διαφθείρουν. Ακόμη κι αν δεχτεί κανείς ότι η αιτία της κρίσης είναι η διαφθορά και ότι ως διαφθορά ορίζεται το ότι "οι πολιτικοί τα παίρνουν" (πονηρά αφήνουν να εννοηθεί ότι είναι όλοι το ίδιο...) προκύπτει μια απλή σκέψη.

Αυτοί που τα παίρνουν από ποιον τα παίρνουν;

Αν για παράδειγμα ένας Τσοχατζόπουλος παίρνει μια τεράστια μίζα για να κλείσει μια συμφωνία, αυτός που του έδωσε ας πούμε 10% μίζα δεν πήρε το 90% για τον εαυτό του;

Έτσι ενώ τελικά το ίδιο το διεφθαρμένο σύστημα είναι ο διαφθορέας, δημιουργεί δήθεν έγκυρους οργανισμούς για την καταπολέμηση της διαφθοράς! Και την ίδια στιγμή που καταγγέλλει κάποιους πολιτικούς ότι έχουν offshore εταιρείες με μερικά εκατομμύρια, οι λογαριασμοί των μεγάλων μονοπωλίων γεμίζουν με δις και τρις.

Για αυτούς άλλωστε όλα επιτρέπονται. Η λέξη διαφθορά δεν υπάρχει καν. Ο μόνος νόμος γι αυτούς είναι το κέρδος και κάθε τρόπος που το εξασφαλίζει μπορεί να πάρει ακόμη και βραβείο επιχειρηματικότητας.

Πριν λίγα χρόνια επιτράπηκε, ή μάλλον επιβλήθηκε με νόμο, τα ασφαλιστικά Ταμεία να επενδύουν τα χρήματα των ασφαλισμένων στο Χρηματιστήριο και τις άλλες αγορές. Ήταν άλλος ένας τρόπος για να σαρωθούν τα χρήματα των ασφαλισμένων και να καταλήξουν σε λογαριασμούς μεγάλων "παικτών".

Φυσικά η Διεθνής Διαφάνεια δεν ασχολείται με τέτοια. Αυτά επιταχύνουν την "οικονομική ανάπτυξη" (ποιων άραγε;). Απλά τώρα τα Ταμεία είναι άδεια για τους ασφαλισμένους και χρειάζονται μεταρρυθμίσεις...

Αυτό δεν ήταν διαφθορά αλλά νόμος.

(Πηγή: edoketora.blogspot.gr )