Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΕΔΕΙΞΕ Η ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ

Το χιόνι που έπεσε στη Θεσσαλονίκη τις προηγούμενες μέρες ανέδειξε για άλλη μια φορά την έλλειψη θωράκισης της πόλης απέναντι σε καιρικά και φυσικά φαινόμενα, τα οποία μάλιστα μόνο ξαφνικά δεν ήταν, αφού είχαν προαναγγελθεί καιρό πριν. 

Συμπολίτες μας έζησαν μια απίστευτη ταλαιπωρία εγκλωβισμένοι για ώρες στους κεντρικούς δρόμους της πόλης που έγιναν αδιάβατοι από το πρώτο χιόνι.

 Ολόκληρες περιοχές της πόλης μείνανε για μέρες χωρίς νερό, αλλού διακόπηκε η παροχή ζεστού νερού από τις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου, αφού πάγωσαν οι σωλήνες, υπήρχαν προβλήματα στη θέρμανση των κατοικιών.

 Ο ΟΑΣΘ υπολειτούργησε λόγω προβλημάτων σε δρόμους και οχήματα.

 Οι μηχανισμοί αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων παρέλυσαν. Οι «αλατιέρες» πάγωσαν, το μηχανουργείο του δήμου βρέθηκε χωρίς εργαλεία και ανταλλακτικά.

 Σε περιοχές της χώρας υπήρξε πρόβλημα στην ηλεκτροδότηση και η κυβέρνηση συνέστησε «οικονομία».

 Ουσιαστικά σταμάτησε η λειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου.

 Εργαζόμενοι σε διάφορους κλάδους αναγκάστηκαν να εργαστούν σε πολικές θερμοκρασίες, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία τους από την πλευρά της εργοδοσίας.

 Στη χειρότερη κατάσταση βρέθηκαν πρόσφυγες και μετανάστες που βρέθηκαν κάτω από μια χιονισμένη τέντα, με μόνη βοήθεια μια κουβέρτα, όταν υπήρχε κι αυτή.

 Προβλήματα σημειώθηκαν στο εθνικό οδικό δίκτυο, σε υποδομές της ΔΕΗ, σε νοσοκομεία, στη μεταφορά νερού...

…Κι όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε τα δυσβάσταχτα βάρη που έτσι κι αλλιώς πληρώνει ο λαός, τα ακριβά τιμολόγια, τις πολυκατοικίες που δε βάλανε πετρέλαιο, τις κατοικίες που απειλούνται ή ήδη έχουν διακοπή ρεύματος, λόγω οφειλών.

Δεν είναι της μοίρας γραφτό η ταλαιπωρία του λαού. Δεν είναι «φυσικό» με τον χιονιά να αποκλειόμαστε, με τη βροχή να πλημμυρίζουμε, με τη ζέστη να ξεραίνεται ο τόπος, με το σεισμό να μη μένει τίποτα όρθιο. Υπάρχουν αιτίες και ευθύνες για αυτά τα φαινόμενα, που δεν ξεπλένονται με επικοινωνιακά τεχνάσματα κι «εξυπνάδες». 

Τι προτεραιότητες βάζει η κεντρική και τοπική διοίκηση; Έχουν καμιά σχέση τα έργα και οι υποδομές που γίνονται με την αντιμετώπιση των παραπάνω; Μπορούν να έχουν, όσο το κίνητρο για το τι θα γίνει, ποιος θα το κάνει, πόσο θα κοστίσει, ποιος θα το πληρώσει, ποιος θα το αξιοποιήσει και ποιος θα το χρησιμοποιήσει είναι η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων και όχι οι λαϊκές ανάγκες; 

Πρόκειται ο δήμος «Α.Ε.», που έχει κάνει τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εργολαβίες σημαία του, να έχει έτοιμο μηχανισμό, εργαζόμενους, εργαλεία, υλικά, που τα μετράει μόνο σαν «κόστος»;

Πρόκειται η «απελευθερωμένη» αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, να έχει άλλο κίνητρο παραγωγής, διανομής, τιμολόγησης, χρήσης πρώτων υλών πέρα από τα ανταγωνιστικά συμφέροντα και την επιδίωξη κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων που τη λυμαίνονται;

Πρόκειται τα καύσιμα -παρότι ζωτική ανάγκη επιβίωσης- να είναι προσιτά στο λαϊκό οικογενειακό εισόδημα, όταν φορτώνονται με φόρους, από τους οποίους απαλλάσσεται το μεγάλο κεφάλαιο;

Πρόκειται ο προς πώληση σιδηρόδρομος και αντίστοιχα η ΕΥΑΘ να συντηρούν και να εκσυγχρονίζουν το δίκτυό τους, για να παρέχουν υπηρεσίες στους εργαζόμενους, πέρα από το τι εξυπηρετεί τους ισολογισμούς τους;

Πρόκειται η καπιταλιστική εργοδοσία να δώσει δεκάρα για αν και πώς ο εργαζόμενος θα πάει με τέτοιες συνθήκες στη δουλειά του, τι κατάσταση αφήνει στο σπίτι του, σε τι συνθήκες θα εργαστεί;

Τελικά, στις σημερινές συνθήκες, η ύδρευση, η θέρμανση, οι μεταφορές, η ηλεκτροδότηση μπορούν να λειτουργήσουν ως κοινωνικά αγαθά ή είναι εμπορεύματα για όποιον τα πουλάει και για όποιον μπορεί να τα αγοράσει; Ρητορικά τα παραπάνω ερωτήματα…

Οι φτηνές δικαιολογίες, το μπαλάκι για το ποιος φταίει, οι επικοινωνιακοί χειρισμοί, η υποκριτική «ανάληψη ευθυνών» να μην αποπροσανατολίσουν κανέναν εργαζόμενο, άνεργο, συνταξιούχο, νέο, γυναίκα, μέλος λαϊκής οικογένειας. Να μην τους τη χαρίσουμε.

Αγωνιζόμαστε για κρατικές και δημοτικές υπηρεσίες με δημόσιο - κοινωνικό χαρακτήρα, εξοπλισμό και στελέχωση, για να μπουν σε πρώτη προτεραιότητα οι λαϊκές ανάγκες, η θωράκιση της πόλης απέναντι στα φυσικά φαινόμενα.
 Απαιτούμε την πλήρη συνεχή κάλυψη της ηλεκτροδότησης των λαϊκών νοικοκυριών, την κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στα καύσιμα, τη μείωση των τιμών της λαϊκής κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος.
 Αγωνιζόμαστε για ενιαίο φορέα μεταφορών που θα εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.
 Συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, μόνιμη και σταθερή εργασία, με κατώτερο μισθό τα 750€.
 Υποδομές για την προστασία της ζωής, της περιουσίας και της ασφάλειας των εργαζόμενων.
 Αποζημιώσεις για τους μικρομεσαίους παραγωγούς, που υπέστησαν καταστροφές.
 Άμεση λύση, με κρατική ευθύνη, στα οξυμένα προβλήματα διαβίωσης προσφύγων και μεταναστών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου